نصف جهان: چند ماه پس از انتشار شايعه مهاجرت مزدک ميرزايي، روشن است که او به زودي کار خود را با يکي از شبکه‌هاي ماهواره‌اي آغاز مي‌کند.

مزدک يکي از صاحبنام‌ترين گزارشگران فوتبال ايران و يکي از کم حاشيه‌ترين‌ها بود. گزارشگري که در فضاي تند هواداري ايران هرگز پا را از مرزهاي ادب فراتر نگذاشت و در نهايت هيچکس به طور مطلق گرايشي از او به تيمي خاص را درک نکرد.

سابقه گزارشگري مزدک به اواسط دهه 70 شمسي برمي گردد و او نزديک به 25 سال بي وقفه در تلويزيون حضور داشت. مزدک با گزارش‌هاي داخلي و خارجي و تسلطش به فوتبال ايتاليا، زماني براي نشرياتي مثل «تماشاگران» مطلب مي نوشت و دستي نيز در اين کار داشت. او  در يکسال گذشته، کمرنگ‌تر از قبل به کار ادامه مي داد و شايد همين مسئله باعث تصميم او به مهاجرت شد. مهاجرتي که به سبک خود مزدک و در سکوت خبري انجام شد.

ميرزايي در چند سال گذشته به مستندسازي روي آورده بود و در عين حال به همراه پيمان يوسفي تهيه کننده چندين برنامه ورزشي نيز بود؛ همچنين هر هفته صداي او در برنامه «نود» يک آيتم ثابت براي خوانش سئوالات نظرسنجي پيامکي مي‌شنيديم؛ فعاليت نه چندان پررنگي در پربيننده‌ترين برنامه ورزشي صدا و سيما که البته يک بار هم توسط خود مزدک اجرا شده است.

در تمامي اين سال‌ها اينطور به نظر مي‌آمد که او عامدانه قصد ندارد ستاره يا يک چهره پررنگ تلويزيوني باشد، درست يا غلط و البته با وجود اين بي حاشيگي مطلق، باز هم او با وجود خروج از ايران با اتهام خارج کردن آرشيو مواجه شد که البته اين شايعه به سرعت توسط امير تاجيک، مدير اسبق شبکه مستند و آرشيو صدا و سيما تکذيب شد.

البته نسل تازه اي از گزارشگران تلويزيوني در راهند و به مرور جاي قبلي ها را خواهند گرفت اما براي نسلي که حداقل دو دهه پيگير فوتبال است صداهايي مثل عادل فردوسي پور و مزدک ميرزايي و جواد خياباني و پيمان يوسفي و عليرضا عليفر و... همواره بخشي از خاطرات باقي خواهند ماند. صداهايي که چه به آنها علاقه داشتيم يا نه راوي لحظات حساس فوتبال و بازي هاي مهم زندگي ما بودند و مهاجرتشان از ايران خواهي و نخواهي جاي افسوس دارد.