نصف جهان: بلندترين «آفرين» هفته سيزدهم ليگ برتر را بايد به تعصب دو بازيکن خارجي پرسپوليس و استقلال گفت؛ بوژيدار رادوشوويچ و شيخ دياباته. رادو جلوي ذوب‌آهن عالي بود و يک کلين‌شيت طلايي براي تيم ثبت کرد. گلر کروات پرسپوليس تمام طول فصل را روي نيمکت مي‌نشيند و يک کلمه هم حرف نمي‌ زند، اما هر بار به ميدان مي‌رود با تمام وجود براي تيم زحمت مي‌کشد. کالدرون در نشست خبري بعد از بازي با ذوب در مورد او گفت: «بوژيدار هر روز طوري تمرين مي‌کند که انگار قرار است اين بار بازي کند.» او غير از توانايي فني که باعث شده يک جانشين مطمئن براي بيرانوند باشد، تعهد چشمگيري هم دارد. رادو در اصفهان هم گل‌هاي پرسپوليس را پررنگ‌تر از خود گلزن‌ها جشن گرفت؛ کاري که هميشه روي نيمکت انجام مي‌دهد.

از طرف مقابل شيخ دياباته هم شايسته همين حجم از تحسين‌هاست. مهاجم آفريقايي که ستاره اول اين روزهاي استقلال است، در تمرين از ناحيه دنده دچار ضربه شد و گفتند به بازي با شهرخودرو نمي‌رسد. شيخ حتي آخرين تمرين تيم را هم از دست داد اما سرانجام رسيد و نه تنها تک‌گل بازي را به ثمر رساند، بلکه بدون ترس در تک‌تک درگيري‌ها هم حاضر بود. دياباته که نهايتاً به دليل مصدوميت تعويض شد، موقع خروج از زمين پيراهنش را بالا زد تا چسب بزرگي که روي سينه‌اش زده بود معلوم شود. اين در حالي است که او از راه فوتبال بازي کردن پول در مي‌آورد و شايد خيلي‌ها اگر به جاي او بودند، ريسک حضور در ميدان در چنين مسابقه‌ سنگيني را به جان نمي‌خريدند. استراماچوني بعد از بازي در مورد شيخ گفت: «او اصرار داشت حتماً به ميدان برود.» اگر خيلي مواقع به تندي در نقد بنجل‌هاي وارداتي مي‌نويسيم، خوب است گاهي به حلال‌خوري برخي از آنها هم اشاره کنيم. خوب‌تر هم اين است که بعضي بازيکنان داخلي که شيطان مي‌رود توي جلدشان و به دلايل مختلف دنبال کم‌فروشي و کارشکني مي‌روند هم نيم‌نگاهي به احوالات شيخ و رادو بياندازند.