نصف جهان: ملي پوش اصفهاني، سابق واترپلو با بيان اينکه شرايط بد اقتصادي براي همه است، اما رفتارهاي متفاوت در فدراسيون چيز ديگري نشان مي دهد اظهار کرد: من به عنوان يک ورزشکار حرفه اي 15 سال از زندگي خود را وقف ورزش کرده ام، اما در اوج آمادگي خود به اين نتيجه رسيدم که اي کاش از ابتدا ورزش را دنبال نمي کردم، زيرا از لحاظ اقتصادي در فشار هستم. در سن 27 سالگي حرفه ديگري بلد نيستم که بتوانم از راه آن گذران زندگي کنم زيرا تمام زمانم را در راه ورزش قهرماني گذاشته ام.

امير دهداري در گفتگو با «ايمنا» در خصوص خداحافظي از تيم ملي واترپلو، اظهار کرد: دوست نداشتم خدا حافظي کنم و به خواست خودم از تيم ملي خارج شوم، اما بخاطر اتفاقاتي که رخ داد و شرايط بد اقتصادي مجبور به اين کار شدم و در حال حاضر در اصفهان مربيگري تيم آبي المپيک را برعهده دارم.

دهداري با اشاره به نبود امکانات در تيم ملي واترپلو تصريح کرد: يک يا دو ماه قبل از مسابقات با منت امکاناتي در اختيار بازيکنان تيم ملي قرار مي دادند. مسئولان در قبال اين امکانات رفتارهايي داشتند که فکر و تمرکز ما به هم مي ريخت. وي ادامه داد: يکي از ساده ترين نيازهاي هر تيم يک پزشک است. تقريباً هشت سال است که کل رشته هاي شنا شيرجه و واترپولو  بدون پزشک وارد استخر شده و تمرين مي کنند! فدراسيون پزشک دارد اما تمرينات هميشه بدون پزشک انجام مي شد.

دهداري افزود: به عنوان ورزشکار حرفه اي با لوبيا پلو نمي توانم قهرمان شوم، 100 در صد به تغذيه مناسب نيازمندم. اگر دغدغه مالي داشته باشم نمي توانم همه توانم را در مسابقه بگذارم. عرق به وطن و غرور ملي ارزش خود را دارد، اما ورزشکاري که ده سال به طور مداوم تمرين مي کند کم کم مسائل و اتفاقات بر روي او تأثير مي گذارد و باعث مي شود کمتر احساسي به اين موضوعات نگاه کند.