نصف جهان: مديرعامل اسبق باشگاه سپاهان اتفاقات يک فصل و نيم حضورش در اين تيم که منجر به قهرماني شد را تبديل به کتاب کرده است.

مهرزاد خليليان، مديرعامل پيشين باشگاه سپاهان با انتشار خاطرات دوره‌ي کاري خود، از نکات جالب و گفته نشده‌اي در حاشيه‌ي اداره اين باشگاه پُر افتخار و پُر ماجراي اصفهاني پرده برداشت.

اين کتاب با عنوان «معجزه‌ي پنجم» به دوران حضور مهرزاد خليليان به‌عنوان مديرعامل در نيم‌فصل دوم ليگ سيزدهم و سپس مديريت يکساله‌اش که منجر به پنجمين قهرماني سپاهان در ليگ برتر پس از اتفاقات و ماجراهاي روز پاياني ليگ شد، برمي‌گردد.

خليليان در صفحات اوليه اين کتاب درباره نحوه ورودش به باشگاه سپاهان مطالب جالبي نوشته و سپس، با بررسي تک تک مسابقاتي که تيم در زمان مديريت‌اش انجام داده، کتاب را با ماجراي منجر به کناره‌گيري‌اش از مديريت باشگاه سپاهان با وجود قهرماني، تمام کرده است.

او نکاتي ريز و جالب درباره افرادي مثل محرم نويدکيا، زلاتکو کرانچار، حسين فرکي، هادي عقيلي، مجيد بصيرت و ... عنوان کرده که در صورت انتشار در رسانه‌هاي ديگر جالب توجه و جنجالي خواهد بود.

اما در صفحه 84 کتاب معجزه ي پنجم به موضوع برکناري زلاتکو کرانچار و انتخاب حسين فرکي در فصل منجر به آخرين قهرماني سپاهان پرداخته شده است.

ماجرا از اينجا آغاز مي‌شود که سپاهان در همان نيم‌فصل اول با چند نتيجه ضعيف شرايطي بحراني پيدا مي‌کند و در شرايطي در خانه به مصاف ملوان انزلي مي‌رود که تنها، پيروزي برابر اين تيم ضامن بقاي کرانچار مي‌شده است.

خليليان در پي تساوي يک بر يک سپاهان مقابل ملوان، چنين مي‌نويسد: «پس از اين مساوي بود که کرانچار ديگر تاب نياورد؛ گرچه تيم خوب بازي مي‌کرد و اين نتيجه هم نتيجه‌ي خيلي بدي نبود و هنوز تا فاجعه راه درازي در پيش داشتيم، اما شايد خود را مسؤول دانسته، ديگر نمي‌توانست تحمل کند و غيرت‌اش هم اجازه نمي‌داد تا ادامه دهد. با اين همه کمي هم کم آورد و قدري هم تحريکات پي در پي تونچي(دستيارش) بالاخره تسليم شد. مسائل زيادي بود که از طريق حراست به گوش من مي‌رسيد و کرانچار برخي از قول و قرارهايش با من را بهم زد. شرايط به قدري سريع رقم خورد که فرصت کوچک‌ترين مشورت با آقاي سبحاني را از ما گرفت.

خليليان در واقع به اين موضوع اشاره مي‌کند که برخلاف هميشه، بدون مشورت با رئيس کارخانه فولاد مبارکه تصميم به برکناري کرانچار مي گيرد. موضوعي که در فصول بعدي کتاب متوجه مي‌شويم که تبديل به يک دلخوري بزرگ شده و هرگز از ذهن سبحاني پاک نمي‌شود.

خليليان مي‌نويسد: «گرچه اعضاي هيأت مديره و شخص آقاي نيکفر در جريان کليات بودند، اما گرفتاري‌ها و حجم انواع کارهاي اداري در فولاد چنان وقتش را پُر مي‌کرد که مجبور بودم مطالب را تلفني منتقل کرده و او را در جريان موضوعات قرار دهم. از نظر شخصيتي نيز کسي نبودم که براي آب خوردن هم کسب تکليف نمايد، چه بسا در اين صورت نمي‌توان باشگاهي به حساسيت سپاهان را اداره کرد. با توجه به اين شرايط ما فورا دست به کار شديم و از طريق رسول خوروش، به حسين فرکي پيغام داديم. در عين حال، نمي‌خواستيم کوچک‌ترين بهانه‌اي به دست کرانچار و تونچي بدهيم. يکي، دو روز بعد سرزده به تمرين رفتم. در چمن از دور بوي نامطبوع تند نوشيدني به مشامم رسيد که حتي خلعتبري هم خيلي آهسته چيزي گفت. اينجا ديگر پايان راه بود(هذا فِراقُ بِيني و بِينِهُ)

موضوعي که خليليان به آن اشاره کرده است، براي نخستين بار به روشني از سوي يکي از مديران فوتبال ايران بازگو مي‌شود. جالب اينکه کرانچار يک بار به دليل همين نقصان توسط وزارت ورزش از هدايت تيم المپيک بازماند، اما چهار سال بعد در رويه اي تازه دوباره به‌عنوان تيم اميد انتخاب شد.

در صفحات بعدي اين کتاب اينطور نگاشته شده که به محض اعلام گزارش برکناري کرانچار و انتخاب حسين فرکي، سبحاني بر سر خليليان فريادي مي‌کشد و مي‌گويد به اجازه چه کسي چنين ريسک بزرگي را انجام داده است که خليليان با حوصله توضيح مي‌دهد و رئيس کارخانه را تا حدي قانع مي‌کند.

نکته اينکه در گزارشي که براي رئيس کارخانه فولاد مبارکه ارسال شده، به مشکلات اين مربي و علت قطع همکاري با وي به صورت دقيق اشاره مي‌شود تا قرارداد 175 هزار دلاري کرانچار و باشگاه سپاهان به پايان برسد و حسين فرکي جاي او را بگيرد، که در فصل قبلي در باشگاه فولاد به‌عنوان قهرماني ليگ دست يافته بود و البته توانست اين عنوان را در سپاهان تکرار کند.