نصف جهان: دلایل توقف سپاهان برابر فولاد را می‌توان در شناخت دقیق و آنالیز کامل جواد نکونام از شیوه بازی و نقاط ضعف و قوت سپاهان در کنار کاهش آمادگی جسمانی بازیکنان و فرصت‌سوزی مهاجمان سپاهان خلاصه کرد.

هفته بیست‌ و چهارم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال، جام خلیج فارس، روز گذشته با برگزاری 2 دیدار به اتمام رسید که در یکی از این بازی ها سپاهان در ورزشگاه فولادآرنا مقابل تیم فولاد خوزستان با تساوی بدون گل متوقف شد و صدر جدول را از دست داد.

رقابت‌های لیگ برتر پس از یک وقفه یک ماهه، از روز جمعه از سر گرفته شد و سپاهان پس از دوری 41 روزه از مسابقات، در یکی از حساس‌ترین مسابقات هفته بیست و چهارم مقابل فولاد به میدان رفت و پس از نمایش یک بازی نه چندان جذاب، تن به تقسیم امتیازات داده و عملاً راه باقی ماندن پرسپولیس در صدر جدول را هموار کرد. این دیدار در شرایطی برگزار شد که با توجه به نزدیکی امتیازات مدعیان قهرمانی، نتیجه آن برای سایر مدعیان خصوصاً پرسپولیس نیز از اهمیت بالایی برخوردار بود و تقسیم امتیازات بیش از هر تیمی، به نفع سرخ‌پوشان تمام شد.

سپاهانی‌ها در حالی راهی اهواز شده بودند که در هفته بیست و سوم با نتیجه 5 بر یک مس رفسنجان را شکست داده و با اندوختن 48 امتیاز و با استفاده از تفاضل گل در صدر جدول بودند و با توجه به پیروزی پرسپولیس مقابل مس رفسنجان، برای حفظ جایگاه‌شان در جدول به هر 3 امتیاز بازی نیاز وافری داشته و محکوم به شکست فولاد بودند؛ اما در عمل این اتفاق رخ نداد تا زردپوشان اصفهانی 2 امتیاز حساس را از دست داده و صدر جدول را به رقیب خود واگذار کردند. سپاهان با این نتیجه 49 امتیازی شده و در 6 هفته مانده به پایان رقابت‌ها با 2 امتیاز اختلاف با پرسپولیس، به رده دوم سقوط کرد. در آن سو فولادی‌ها که هفته گذشته دیدار معوقه‌شان مقابل نفت مسجدسلیمان را با پیروزی پشت سر گذاشته و می‌توانستند با پیروزی مقابل سپاهان به رده چهارم جدول برسند؛ با این تساوی 35 امتیازی شده و همچنان در رده پنجم جدول باقی ماندند.

سپاهان در فصل جاری شانس بالایی برای کسب عنوان قهرمانی داشت اما با این تساوی بدموقع عملاً کار را برای خود سخت کرده و باید منتظر لغزش پرسپولیس در هفته‌های باقی ماند بماند. زردپوشان شب گذشته بازی خوبی را به نمایش نگذاشتند و بیش از هر چیز چوب کاهش تمرکز بازیکنان و دور بودن آنها از شرایط بازی را خوردند.

نمایش سپاهان مقابل فولاد به‌خوبی مشخص کرد که زردپوشان طبق روال فصول گذشته در بازی مقابل تیم‌های بسته و دفاعی به مشکل برمی‌خورند. سپاهان در این دیدار اگرچه بازی قابل قبولی را به نمایش گذاشت، اما نتیجه‌ای که کسب کرد قابل پیش‌بینی بود. بازی بسته و دفاع منظم تیمی شاگردان نکونام که تبحر خاصی در آن به دست آورده‌اند، بلای جان سپاهانی‌ها شد و اجازه بهره بردن از فرصت‌های گلزنی را از آنان گرفت. آنالیز دقیق رقبا از نقاط ضعف و قوت سپاهان و در کنار اتکاء سیستم این تیم به شهباززاده و فقدان مهاجم جایگزین موجب شده که تیم نویدکیا در بازی با تیم‌هایی مانند فولاد، دچار مشکل اساسی شده و امتیازات حیاتی را از دست بدهد. سپاهان شب گذشته برخلاف بازی‌های اخیرش، در زمین گیج و سردرگم نشان داده و فاقد نظم تاکتیکی بود. نویدکیا در این دیدار قصد داشت با اجرای یک بازی پرفشار و گرفتن فضاهای زمین، قدرت هجومی فولاد را کنترل کرده و در فاز هجومی روی حملات و فرارهای سریع شهباززاده برنامه‌ریزی کرده بود.

سپاهان شب گذشته با همان آرایش 1-3-2-4 همیشگی کار را شروع کرده و نویدکیا تیمش را بدون تغییر به میدان فرستاده بود. زردپوشان اصفهانی شب گذشته تلاش داشتند مالکیت توپ و میدان را به دست گرفته و با استفاده از ضعف فولادی‌ها در دفاع‌های کناری و بهره گرفتن از قدرت حمل توپ و سرعت بالای دو وینگر چپ و راست خود، حسینی و محبی، با انتقال توپ‌های سریع از فاز دفاع به حمله، خود را به خط دفاعی فولاد برسانند و خلق موقعیت کنند. برنامه گلزنی سپاهان در این دیدار فرارهای عمقی، ارسال از کناره‌ها و شوت‌های از راه دور بود و با استفاده از همین حربه در دقایق ابتدایی موقعیت‌های خوبی را نیز خلق کردند اما با ادامه روند بازی و به مرور، شاگردان نویدکیا با افت روحی و بدنی مواجه شده و کنترل بازی را از دست دادند و در 30 دقیقه پایانی عملا حرفی برای گفتن نداشتند.

سپاهانی‌ها شب گذشته اسیر بازی‌خوانی نکونام و آنالیز دقیق فولادی‌ها از نقاط قوت سپاهان شده و عملاً شاگردان نویدکیا زیر بار بازی تخریبی و یارگیری شدید فولاد نتوانستند بازی همیشگی خود را به نمایش بگذارند. زردپوشان اصفهانی روز گذشته در بیشتر پارامترها مانند مالکیت توپ، تعداد پاس‌ و شوت‌، نمایش بهتری نسبت به شاگردان نکونام ارائه دادند اما آنالیز دقیق فولادی‌ها از سبک و سیاق بازی سپاهان به شاگردان نویدکیا اجازه بهره‌برداری از برتری که داشتند را به آنها نداد. فولادی‌ها با یارگیری و پرس دقیق خود عملاً شهباززاده، محبی، رفیعی، حسینی و حاج‌صفی را از گردونه بازی خارج کرده و تیم نویدکیا را در نیمه دوم زمین‌گیر کرده بودند.

نگاهی به آمار بازی مشخص می‌کند اگرچه سپاهانی‌ها در معیارهای فنی از جمله مالکیت توپ، تعداد پاس و دقت پاس برتری خفیفی نسبت به فولادی‌ها داشته‌اند اما امید به گل کمتری داشتند. شاگردان نویدکیا روز گذشته 6 بار به سمت دروازه فولادی‌ها اقدام به شوت‌زنی کردند که این آمار برای سرخ‌پوشان اهوازی عدد 2 است؛ 3 شوت از 6 شوت سپاهانی‌ها درون چارچوب بوده و با نرخ امید به گل‌ 30/0 درصدی، شانس گلزنی کم‌تری نسبت به فولاد با نرخ امید گل 44/0 درصد ایجاد کردند.

نکته قابل توجه در این میان برعکس شدن آمار فنی بازی در نیمه دوم به نفع فولادی‌ها است. سپاهانی‌ها در 30 دقیقه پایانی مالکیت توپ کمتری داشته و تنها یک بار اقدام اقدام به شوت‌زنی کرده‌اند که درون چارچوب نبود، در حالی که فولادی‌ها در نیمه دوم مالکیت بیشتری داشته و موقعیت‌های بیشتری خلق کردند و همین تفاوت عملکرد سپاهانی‌ها در طول روند بازی به خوبی نمایانگر افت بدنی و روحی شاگردان نویدکیا در نیمه دوم است.

یکی از نکات قابل‌توجه بازی سپاهان و فولاد، ضعف ساختار دفاعی تیم نویدکیا است. سپاهانی‌ها در عمق دفاع با مشکلاتی مواجه هستند و مدافعان این تیم اشتباهات مرگباری را مرتکب می‌شوند. از طرف دیگر، ساختار دفاعی سپاهان با مشکل مواجه شده و زردپوشان اصفهانی در هنگام دفاع، فاقد نظم تاکتیکی مناسب هستند؛ نقطه ضعف بزرگی که فولادی‌‌ها کاملاً به آن واقف بودند و در ضدحملات بارها از این ضعف بهره گرفته و روی دروازه سپاهان خطرساز شدند.

در مجموع می‌توان دلایل توقف سپاهان برابر فولاد را در شناخت دقیق و آنالیز کامل جواد نکونام از شیوه بازی و نقاط ضعف و قوت سپاهان در کنار کاهش آمادگی جسمانی بازیکنان و فرصت‌سوزی مهاجمان سپاهان خلاصه کرد.

در آن سو فولادی‌ها با توجه به نمایشی که ارائه دادند، به خواسته خود رسیدند و امتیازی را که می‌خواستند به دست آوردند. شاگردان نکونام در فاز دفاعی بازی بدون نقصی را به نمایش گذاشتند. مدافعان و دروازه‌بان این تیم، با وجود آنکه زمان زیادی را تحت فشار بودند، اما اشتباه چندانی نداشته و اجازه کار خاصی را به مهاجمان سپاهان ندادند. در فاز هجومی هم بازیکنان فولاد عمق خط دفاعی سپاهان را در ضدحملات نشانه گرفته بودند و چند موقعیت نیز به دست آوردند، اما نتوانستند از موقعیت‌هایشان بهره چندانی بگیرند.