زردپوشان اصفهانی شب گذشته مقابل فولاد شکست تلخی را پذیرفتند تا رقابت نایب قهرمانی را هم واگذار کنند و بازنده بزرگ لیگ لقب بگیرند.

هفته بیست ‌و نهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال، جام خلیج فارس روز گذشته با برگزاری 3 دیدار خاتمه که در یکی از این رقابت‌ها سپاهان اصفهان مقابل فولاد خوزستان با نتیجه 3 بر صفر شکست خورد.

سپاهان شب گذشته علاوه بر از دست دادن 3 امتیاز باارزش، شانس نایب قهرمانی را نیز از دست داد و به رده سوم جدول سقوط کرد.

زردپوشان اصفهانی در شرایطی به مصاف فولاد رفته بودند که می‌دانستند با توجه به نتیجه بازی پرسپولیس و شهرخودرو و رای احتمالی کمیته انضباطی در خصوص نتیجه دیدار سرخپوشان مقابل تراکتور، برای رسیدن به عنوان نایب قهرمانی باید از سد فولاد بگذرند اما در عمل این اتفاق رخ نداد و با در نظر گرفتن پیروزی پرسپولیس مقابل شهرخودرو، عملاً باید فصل را برای تیم نویدکیا تمام شده دانست و بازی هفته پایانی لیگ به شکلی برای نویدکیا و تیمش تشریفاتی شد. سپاهان با این نتیجه 55 امتیازی باقی مانده و به رده سوم جدول سقوط کرد.

در آن سو فولاد مزد بازی منطقی و  هوشمندانه‌اش را گرفت و پیروزی شیرینی را به دست آورد؛ فولادی‌ها به دنبال تثبیت جایگاه‌شان در رده چهارم جدول بودند و برای رسیدن به این هدف باید سپاهان را شکست می‌دادند. شاگردان نکونام با این نتیجه 48 امتیازی شده و به دلیل نتایج بهتر در بازی‌های رو در رو نسبت به تیم گل‌گهر، به رده چهارم جدول رسید.

لیگ بیست و یکم به پایان راه خود رسیده و باید سپاهان را بازنده بزرگ این دوره از رقابت‌ها دانست؛ تیم نویدکیا مهره‌های زیادی داشت و فوتبال باکیفیتی را به نمایش می‌گذاشت. سپاهان در بیشتر فاکتورهای فنی سرآمد تیم‌های لیگ بود اما نتوانست نتایج خوبی به دست آورد و از کورس قهرمانی را خیلی زود خارج شد.

زردپوشان اصفهانی شب گذشته مقابل فولاد شکست تلخی را پذیرفتند تا رقابت نایب قهرمانی را هم واگذار کنند و بازنده بزرگ لیگ لقب بگیرند. زردپوشان اصفهانی شب گذشته بر خلاف روندشان در هفته‌های اخیر، فوتبالی بدون نظم و فاقد کیفیت را ارائه دادند و در نمایش این تیم آشفتگی تاکتیکی و بی‌برنامگی موج می‌زد. تیم نویدکیا مقابل فولاد اگرچه در اکثر مولفه‌های فوتبالی آمار بهتری از خود به جای گذاشت اما انسجام تاکتیکی مناسبی نداشت و اکثر حملات این تیم فاقد زهر لازم بود.

بازیکنان سپاهان شب گذشته تمرکز لازم را نداشتند و همین مسئله روی کیفیت کار آنها اثر گذاشته بود. از طرف دیگر تعویق بازی و بهم خوردن برنامه اولیه سازمان لیگ، روی آمادگی جسمانی سپاهانی‌ها تاثیر گذاشته بود و شاگردان نویدکیا شب گذشته به ویژه در نیمه نخست دوندگی همیشگی خود را نداشتند.

یکی از مشکلات سپاهان در فصل جاری ترس از شکست و از بین رفتن میل به برتری‌جویی بازیکنان این تیم است؛ واقعیت این است که تیم نویدکیا در فصل جاری ذهنیت تیم برنده را نداشت و مربی جوان سپاهان در بازسازی شرایط روحی بازیکنان تیمش ناکام بود و نمی‌توانست میل به جنگندگی را به تیمش تزریق کند. از طرف دیگر سپاهانی‌ها از شکست می‌ترسند و همین نکته این تیم را تحت فشار زیادی قرار داد به نحوی که منجر به کاهش تمرکز بازیکنان و سردرگمی آنها در انجام وظایف محوله می‌شد. نکته‌ای که در بازی سپاهان مقابل فولاد بار دیگر نمود پیدا کرده و استرس بالای بازیکنان سپاهان موجب کاهش دقت آنها در زدن ضربات نهایی شده و با وجود خلق موقعیت‌های گلزنی نتوانستند دروازه فولاد را باز کنند.

نویدکیا شب گذشته تیمش را با آرایش 1_3_2_4 به میدان فرستاده بود و با توجه به مصدومیت حسینی، پوقاز و مهدی‌زاده باز هم از زوج نورافکن_نژادمهدی در قاب خط دفاع استفاده کرد و با انتقال احمدزاده به دفاع چپ، از میلاد جهانی در پست وینگر چپ استفاده کرده و شهباززاده را به پست وینگر راست منتقل کرده بود. نویدکیا در این بازی برنامه داشت که با استفاده از برتری عددی در خط میانی و کنترل توپ میدان را به دست بگیرد و با پرس سنگین فولادی‌ها، خط هافبک خلاق و قدرتمند این تیم را از دور خارج کند و اجاره بازیسازی را به آنها ندهد. زردپوشان اصفهانی قصد داشتند تا با اداره بازی در زمین خودی و کشاندن حریف به میانه میدان‌‌، با استفاده از حملات برق‌آسا و پر‌تعداد مدافعان تیم مقابل را وادار به اشتباه کرده و به گل برسند. اتفاقی که با توجه به قدرت بالای حفظ توپ حریف در کنار شناخت دقیق فولاد از نقاط ضعف و قوت سپاهان، عملاً رخ نداد تا در نهایت زردپوشان اصفهانی تن به شکست دهند.

نمایش روز گذشته سپاهان را می‌توان به 2 بخش متفاوت تقسیم کرد. شاگردان نویدکیا در نیمه نخست بازی ناامید‌کننده‌ای را به نمایش گذاشته و عملاً حرف خاصی برای زدن نداشتند؛ اما در نیمه دوم و به ویژه پس از حضور میرزایی و علی‌محمدی در زمین، شرایط سپاهانی‌ها تغییر کرده و نمایش بهتری ارائه دادند و با دوندگی بالا موقعیت‌های خوبی را به وجود می‌آوردند که مهاجمان این تیم با بی‌دقتی فرصت‌های خلق شده را یکی پس از دیگری از دست دادند.

زردپوشان اصفهانی در نیمه نخست اسیر بازی پرفشار شاگردان نکونام شده و در بیشتر دقایق بازی گیج و سردرگم عمل کردند و گلزنی فولادی‌ها در دقایق پایانی نیمه نخست نیز مزید بر علت شده و استرس بازیکنان سپاهان را افزایش داد. قدرت توپ‌گیری خط میانی سپاهان در نیمه نخست کاهش پیدا کرده بود و در میانه میدان فضای زیادی را در اختیار بازیکنان فولاد قرار می‌گرفت و به آنها اجازه می‌داد تا با پرس و دوندگی بالا خط میانی سپاهان را از جریان بازی خارج کرده و از فضاهای موجود نهایت بهره را ببرند.

شاگردان نکونام آنالیز کاملی از بازی سپاهان داشته و در طول بازی تمامی راه‌های نفوذ این تیم را بسته و نیروی هجومی سپاهانی‌ها را به خوبی کنترل کردند. از طرف دیگر افت قوای جسمانی و کاهش میزان دوندگی بازیکنان سپاهان به ویژه در نیمه نخست باعث شد که شاگردان نویدکیا نتوانند موقعیت گلزنی چندانی خلق کنند. سرگردانی خط میانی سپاهان و نداشتن نظم تاکتیکی این تیم در دقایق زیادی از بازی، باعث شد تا تیم نویدکیا عملاً در فاز هجومی آن برندگی و کارایی همیشگی را نداشته باشد و بیشتر حملات این تیم بی‌هدف بوده و با بی‌دقتی مهاجمان روبه‌رو شد.

بررسی آمار بازی نشان می‌دهد که سپاهان شب گذشته در اکثر فاکتورهای فوتبالی از جمله مالکیت توپ، تعداد و دقت پاس و تعداد شوت عملکرد بهتری نسبت به تیم فولاد از خود به جای گذاشته‌اند اما در خلق موقعیت گلزنی ضعیف‌تر عمل کرده و امید به گل کمتری ایجاد کرده‌اند. سپاهانی‌ها شب گذشته 10 بار به سمت دروازه فولاد خوزستان شوت زدند که از این تعداد تنها 2 شوت آنها درون چارچوب بود و همین آمار گویای ضعف سپاهانی‌هادر خلق موقعیت‌های جدی و خطرناک است. این در حالی است که شاگردان نویدکیا شب گذشته 8 بار به سمت دروازه سپاهان شوت زدند که از این تعداد 5 شوت آنها درون چارچوب بوده و 3 گل به دست آوردند.

نکته قابل توجه درباره نمایش شب گذشته سپاهان افت فاحش این تیم در فاز دفاعی است؛ شاگردان نویدکیا اشتباهات عجیبی مرتکب شده و عملکرد ضعیفی از خود به جای گذاشتند و در نهایت نیز اشتباهات فردی مدافعان و از هم پاشیدگی سریع خط دفاعی باعث شد تا شاگردان نویدکیا شکست تلخی را تجربه کنند.

در مجموع با توجه به دلایل فوق می‌توان گفت که آشفتگی تاکتیکی و فقدان نظم تیمی، کاهش قوای جسمانی و عدم تمرکز کافی در زدن ضربات آخر، 4 عامل اصلی ناکامی سپاهان مقابل فولاد خوزستان است.

در آن سو فولاد بازی باکیفیت و خوبی را به نمایش گذاشت و نشان داد که حریف سرسختی به شمار می‌رود. بازیکنان فولاد‌ با ارائه یک بازی حساب شده و واکنش‌گرا، سپاهان را غافلگیر کرده و از نظم تیمی و تاکتیکی قابل توجهی برخوردار بودند. شاگردان نکونام در فاز هجومی عملکرد درخشانی داشته پرشمار گلزنی را خلق کردند و شاید اگر دقت بیشتری به خرج می‌دادند، می‌توانستند به گل‌های بعدی نیز دست پیدا کنند. در فاز دفاعی تیم نکونام خوب ظاهر شده و با وجود آنکه دقایق زیادی تحت فشار قرار داشتند اما اشتباه زیادی مرتکب نشده و 3 امتیاز باارزش را به دست آوردند.