مرضیه غفاریان: او مهره مار ندارد اما خودش مدتهاست به مهره مورد علاقه اهالی فوتبال تبدیل شده است. کریم باقری را می گوییم. مربی پرسپولیسی ها که این روزها سرخواستنش بین سرخپوشان پایتخت و تیم ملی کش واکش جالبی ایجاد شده است. از یک طرف سرمربی تیم ملی اصرار دارد کریم را در جام جهانی روی نیمکت کنار خود داشته باشد و از طرف دیگر تیم تهرانی حاضر نیست به هیچ وجه مربی خود را از دست بدهد.

این موضوع اصلاً عجیب نیست. پرواضح است حضور فردی با خصوصیات باقری در هر تیمی آرزوی مدیران و همچنین طرفداران آن تیم باشد. اما نکته جالب و عجیب آن است که یکی از پیشکسوتان فوتبال کشورمان درباره علت خواستنی بودن باقری اظهار بی اطلاعی می کند. جالب تر آنکه این شخص که خود در سالیان دور وظیفه حفاظت از سنگر سرخ ها را برعهده داشته معتقد است کریم کار مفید و مثبتی برای پرسپولیس انجام نداده و فقط سالی چند میلیارد پول گرفته است!

انگشت شمارند افرادی که مانند بهروز سلطانی بر این باورند کریم طی این ده سالی که در کادر فنی سرخ ها حضور داشته فقط چای خورده است. چه اینکه به اذعان برانکو ایوانکوویچ برای اثبات کیفیت کار و توان فنی باقری در مربیگری همین بس که او چهارسال در پرسپولیس کنار این سرمربی کروات بوده است. باقری نه تنها یکی از ستون‌های کادرفنی برانکو بوده که نمی توان از نقش تأثیرگذار او در دستیاری سرمربیان بعدی سرخپوشان پایتخت هم گذشت.

شاید کریم از لحاظ فنی توانایی بالا و شگرفی در مربیگری نداشته باشد اما اسطوره سرخ ها ویژگی هایی دارد که او را از سایر مربیان متمایز می کند. همان خصوصیات منحصر به فردی که در زمان بازیگری اش بیشتر از 50 گل او در 87 بازی ملی اش به چشم می آمد. کریم باقری فوتبالیستی حرفه ای بود زمانی که هنوز حرفه ای بودن در ایران مُد نبود.

گلزن ترین هافبک ملی پوش تاریخ ایران از همان ابتدا به نظم و انضباط پایبند بود و پر بیراه نیست اگر مدعی شویم همین ویژگی او را در رده بی حاشیه ترین بازیکنان تاریخ ایران قرارداد. کریم هنوز هم قانون خاص خودش را دارد و بازیکنی حق ندارد در تیمی که او مربیگری اش را برعهده دارد بخواهد از قوانین نانوشته باقری سرپیچی کند، این را تاریخ اثبات کرده است. هیچکس تودهنی «قشنگ و بجای» او به کنعانی زادگان را فراموش نخواهد کرد، که اگر این کار را نمی کرد هیچ بعید نبود آن مسابقه، جنجالی و نتیجه به ضرر سرخ ها شود. این یک نمونه از کارهای کریم غیر از «چای خوردن» در پرسپولیس است.

اگرچه مخالفان کریم معتقدند او مبصری بیش نیست اما طرفداران او که بی شمار هم هستند ایمان دارند که هر تیمی در ایران باتوجه به خصوصیات اخلاقی بازیکنان کشورمان نیاز به چنین مبصر مقتدری دارد. کریم باقری همانند ناظم های قدیمی است که در اداره بازیکنان به سکاندار تیم کمک شایانی می کند. او مدیریت اخلاقی و انضباط بازیکن ها را چه در تمرینات و چه در میدان مسابقه برعهده می گیرد و تمرینات اختصاصی و کارهای فنی تر را به سرمربی می سپارد. کریم باقری با کاریزمای خاصی که دارد روی بازیکن ها تأثیر می گذارد و این چیزی است که همه تیم ها به آن نیاز دارند.

بی انصافی است که بخواهیم نقش او در گلات قهرمانی پرسپولیس و سایر موفقیت های این تیم را نادیده بگیریم و تأثیر حضورش روی نیمکت سرخ ها را به اندازه «چای خوردن» پایین بیاوریم. ضمن اینکه او حالا به یُمن سال ها فعالیت در این سِمَت در تیم پرسپولیس در کارش باتجربه تر و کارکشته هم شده است.

همه اینها را بگذارید کنار حاشیه های اردوی اخیر تیم ملی که در نبود باقری در جمع ملی پوشان برپا شده بود و جنجال هایی که پس از آن به راه افتاد تا به این نکته پی ببرید که چقدر وجود مربی ای که دارای خصیصه هایی باشد که این روزها فقط در کریم یافت می شود، کنار این بازیکنان حرفه ای(!) حیاتی است. چرا که تجربه ثابت کرده اولاً برای موفقیت در رهبری و اداره یک تیم در ایران، چه در سطح فنی و چه در سطح باشگاهی، جذبه و کاریزمای مربیان بیش از دانش و توانایی فنی آنها کارایی دارد. ثانیاً چه در تیم های باشگاهی ایران و چه در تیم ملی کشورمان بارها شاهد

بوده ایم هر چه جمع ستاره های آن تیم جمع تر شده، دردسرهای آنها هم بیشتر می شود و مدیریت این بازیکنان  سخت تر. برای همین در چنین مواقعی نیاز به حضور شخصی در کادرفنی که با جذبه خاصش در ستاره ها نفوذ کرده و آنها را تحت تأثیر قرار دهد از نان شب هم واجب تر است.

بر همین اساس است که این روزها، دراگان اسکوچیچ برای برگرداندن باقری به کادر فنی تیم تحت هدایتش اصرار دارد و در سوی دیگر پرسپولیسی ها هم به جدایی او از جمع خود به هیچ وجه تن نمی دهند. اصلاً همه اینها به کنار به قول خداداد عزیزی «ما یک کریم باقری در فوتبالمان بیشتر نداریم» که سر او دعواست چرا که حتی اگر میلیاردها تومان پول بگیرد و فقط چای بخورد و هیچ کاری هم نکند خصوصیاتی دارد که به کار مربیان می آید...