مرضیه غفاریان: این سپاهان را نمی شود با بازی خوب و تماشایی هم شکست داد. فرقی هم نمی کند که حریفش در قعر جدول دست و پا بزند یا با امتیاز گرفتن از مدعیان، به غولکش لیگ معروف شده باشد. گذر از خوان سپاهان مورایس به این راحتی ها امکانپذیر نیست. شاگردان این سرمربی پرتغالی با 4 پیروزی در 4 بازی که در نیم فصل دوم پشت سرگذاشته اند نشان داده اند حتی تقسیم امتیازات با حریف هم آنها را قانع نمی کند.

طلایی پوشان برای کسب قهرمانی خیز برداشته اند و هیچ مانعی هم نمی تواند جلودار آنها شود. غیبت 4  مهره کلیدی سپاهان در مصاف با فولاد اگرچه بر بازی این تیم اصفهانی در اهواز تأثیرگذار بود اما نتوانست سد راه پیروزی آنها در برابر میزبانشان شود. سپاهانی ها با چنگ و دندان از سنگر خود در برابر حملات سرخپوشان اهوازی محافظت می کردند. گلر طلایی پوشان هم با واکنش های فوق العاده اش در تقابل با شاگردان نکونام بار دیگر ثابت کرد همانطور که فرگوسن گفته، داشتن دروازه بان خوب یعنی طی کردن ۵۰ درصد راه قهرمانی.

این روزها در سپاهان این اتحاد شکل گرفته که کاری کنند حریفان دست خالی میدان را ترک کنند. فرقی هم ندارد میزبان باشند یا مهمان، سربازان مورایس برای به دست آوردن تمامی امتیازات باقیمانده عزمشان را جزم کرده اند. سکاندار پرتغالی این تیم شاگردانش را به این باور رسانده که نتیجه نگرفتن رقبا آنها را به سوی جام طلایی رهنمون نمی شود بلکه فقط پیروزی های خودشان است که می تواند سپاهان را به سکوی قهرمانی برساند.

شاگردان مورایس خوب می دانند زشت و زیبا بازی کردن هم چندان اهمیت ندارد چرا که به اعتقاد دستیار آقای خاص تنها تیمی لیاقت پیروزی را دارد که در پایان مسابقه برنده از میدان خراج شود. سپاهان با همین استراتژی موفق شد پس از هفت سال ناکامی در کسب پیروزی در فولاد آره نا سرانجام سوغات 3 امتیازی شیرین را از اهواز دشت کند؛ آن هم در روزی که حریف خوزستانی  این تیم عملکرد برتری در مصاف با صدرنشین لیگ از خود برجای گذاشته بود.

اما سپاهانی ها با استفاده از تک فرصتی که در میدان به دست آوردند ثابت کردند در فوتبال به نمایش زیبا یا موقعیت های گلزنی بیشتر و یا حتی به طعنه زنی به سبک بازی حریف بعد از اتمام مسابقه امتیاز نمی دهند. نکونام راست می گوید که می توان بازی را بدون حمله و بدون موقعیت گل برد؛ اما او فراموش کرده این مهم به شرطی محقق می شود که آنقدر حرفه ای باشی که بتوانی رقیبت را دقیقاً به شیوه خودش زمینگیر کنی البته نه با «جنگ و دعوا» با داور و کمیته انضباطی و یا آسمان و ریسمان به هم بافتن.

می توان مانند مورایس با آرامش و دور از هر گونه جار و جنجال و بهانه تراشی فقط با خواندن دست تیم مقابل و برنامه ریزی مناسب حتی در غیبت چندین مهره کلیدی تیمت پیروزی را از آن خود کنی. کافی است غیر از وقت کشی و دفاعی بازی کردن و انداختن توپ به زمین داور و دشمنان فرضی خود(!) با سایر قوانین حرفه ای بازی کردن هم آشنا باشی تا در نهایت موفق شوی فعل خواستن را بدون غلط صرف کنی، همین.