نصف جهان:حالا چشم ها به تيم هايي نظير سپاهان و ذوب آهن است که به داد فوتبال بانوان اصفهان برسند و نقش بزرگ خود را در اين باره ايفا کنند.

داستان وداع باشگاه هاي فوتبال بانوان از ليگ ايران موضوع اين روزهاي رسانه هاي ايران است، موضوعي که تکراري، کسالت بار و عذاب آور شده است. تقويم سال هاي اخير را که ورق بزنيم، نمي توان يک خاطره تلخ از نابودي باشگاه هاي فوتبالي که دختران در آن بازي مي کردند را نديد. سايت آي اسپورت در اين باره نوشته: داستان «ملوان» را به ياد داريم؛ مسعود رضاييان، مدير باشگاه مردادماه سال 95 خبر از انحلال تيم نايب قهرمان فوتبال بانوان ايران داد. او ملوان را منحل اعلام کرد و بعد مدعي شد که دلايل انحلال باشگاه ملوان، در جامعه اسلامي قابل بيان نيست!

انگ و ننگ بزرگي بود. رضاييان البته در نهايت مجبور شد عذرخواهي کند و گفت که از حرف‎هايش برداشت نادرستي شده است. ولي تغييري در تصميم او به وجود نيامد. در شهر انزلي پيش از آن هم حرف از تصميمي مي زدند که از پاييز سال 94 گرفته شده بود اما اجرايش تا تابستان سال بعد به تعويق افتاد.

سال قبل، ليگ بانوان ايران با 12 تيم آغاز شد اما با هشت تيم به کارش پايان داد. «دادگر جيرفت» و «ماهان تنديس» در همان ابتداي کار کنار کشيدند. ليگ خود به خود با 10 تيم استارت زد اما هيئت فوتبال اردبيل هم به دليل مشکلات مالي، در هفته دوم انصراف ‌داد. فدراسيون فوتبال بلافاصله «قشقايي شيراز» را جانشين ‌کرد. در هفته ششم، «استقلال» از ليگ انصراف داد. داستان انصراف استقلال از ليگ برتر فوتبال بانوان، طنزي تلخ بود؛ بازيکنان به مربي تيم معترض شدند، باشگاه کلاً تيم بانوان را منحل کرد. دو هفته بعد، «آرسن» تهران از بازي‌هاي ليگ انصراف داد. مديرانش هيچ دليل مستدلي براي کنار گذاشتن دختران خود از فوتبال ارائه نکردند، فقط ادعا کردند ديگر حاضر به کار نيستيم.

داستان فقط انحلال و اتهام که نيست؛ ماجراي دختران فوتباليست، بي پولي و قراردادهاي مالي بي ارزش هم هست. سال 95 تصاويري منتشر شد از حمل دختران مصدوم فوتباليست با گاري. بعد فدراسيون فوتبال بيانيه داد و آن را شوخي دختران با هم ناميد. اما کمي که گذشت، تصاويري منتشر شدند از تعويض بازيکنان با مقواهايي دست نويس.

وسط اين همه مصيبت، وقتي خبر رسيد که جمعي از دختران ايران براي ادامه فوتبال به ليگ عراق رفته اند، حيرت نکرديم. سال قبل، تيم فوتبال دختران «آينده‌سازان» با پيروزي مقابل قشقايي شيراز، به مقام قهرماني رسيد. سميه شهبازي، سرمربي اين تيم در آن زمان به خبرگزاري ايسنا فقط يک جمله گفت: اميدوارم باز هم سال بعد اين تيم، چه با من و چه بدون حضور من به حياتش ادامه دهد.

اين اتفاق اسفندماه افتاد اما کلام سرمربي تيم به اتفاقاتي برمي گشت که از دي ماه همان سال 95 آغاز شده بود. سعيد موحدي، مديرعامل اين باشگاه 27 دي‌ماه 95 در نامه‌اي به فدراسيون فوتبال، اعلام کرده بود که ديگر قادر به ادامه تيمداري نيست. مديرعامل باشگاه آينده‌سازان مي‌خواست تيمش را پيش از پايان ليگ از مسابقات حذف کند اما اصرار بازيکنان و کادر فني تيم، او را تا پايان فصل منصرف کرد. همان زمان پيش‌بيني مي‌شد که ديگر قصد تيمداري به عنوان يک باشگاه خصوصي در فوتبال بانوان را نداشته باشد. مديرعامل آينده سازان دي‌ ماه به خبرگزاري تسنيم گفته بود: همين‌الان حداقل 300 ميليون تومان بدهي داريم، هيچ مبلغي به بازيکنان پرداخت نکرده ايم و حتي پول ‌نداريم براي رفتن به شهرهاي ديگر اتوبوس کرايه کنيم. حتي در تهيه غذا و محل اقامت براي تيم هم مانده‌ايم.

يک روز بعد از قهرماني اين تيم در ليگ بانوان، زمزمه هايي در مورد انحلال باشگاه قهرمان آغاز شد. حالا سميه شهبازي، سرمربي تيم به ايسنا گفته: هنوز روي هوا هستيم؛ ميان ماندن و انحلال. وضعيت قراردادهاي فصل گذشته بازيکنان هنوز مشخص نيست و نمي‌دانيم چه خواهد شد.

بنا به ادعاي مديرعامل باشگاه، اسپانسر باشگاه در حدي ناچيز به اين تيم کمک کرده است. ميزان کمک آنقدر اندک بوده که سعيد موحدي حاضر نيست مبلغ پرداختي اسپانسر تيم خود را اعلام کند چون تصور مي کند بازگو کردن اين مبلغ، نه تنها باعث افت قيمت مي شود که حتي توهين به شأن يک باشگاه و بازيکنان تيم قهرمان ليگ بانوان است.

سال گذشته، مهدي تاج، رئيس فدراسيون فوتبال ايران وعده هايي بزرگ در مورد فوتبال بانوان داد. او اعلام کرد که براساس تصويب هيئت رئيسه فدراسيون فوتبال، دو درصد از قرارداد بازيکنان تيم‌هاي ليگ برتر آقايان به فوتبال بانوان اختصاص مي يابد. اين مبلغ را فدراسيون فوتبال بايد به باشگاه ها باز مي گرداند که خرج تيم هاي بانوان شود اما خود فدراسيون به وعده اش عمل نکرد. مهدي تاج در مراسم قرعه کشي ليگ بانوان دوباره بر اين مسئله تأکيد کرد و به خبرنگاران گفت: مصوب شد که همه باشگاه هاي فوتبال، يک تيم بانوان در فوتسال يا فوتبال بدهند و ما نيز به جاي 5 درصدي که مي خواهيم از محل قرارداد بازيکنان‌ آنها بگيريم، 3 درصد دريافت مي کنيم. هر باشگاهي بايد 300 تا 400 ميليون تومان را به بخش بانوان اختصاص دهد.

فدراسيون فوتبال تنها موردي که براي دختران اجرا و عملي کرد، تغيير ساعت بازي ها بود. دخترها بايد ساعت 9 صبح مسابقه مي دادند. اين يعني ساعت 5 صبح بيدار شوند و ساعت 7 در ورزشگاه باشند. وعده هاي مالي فدراسيون فوتبال، ابتدا سپاهان و ذوب آهن را به حضور در ليگ بانوان ترغيب کرد اما هر دو باشگاه زود کنار کشيدند و ميلي براي حضور خود نشان ندادند. دليل آن واضح است؛ قوانين به خوبي اجرا نمي شوند، وعده ها عملي نشدند، اسپانسرها براي ليگي که حتي از طريق دوربين هاي تلويزيوني ضبط هم نمي شوند، هزينه نمي کنند و حتي گاهي بازيکنان و مربيان مورد اتهام و سوءظن قرار مي گيرند.

همان تيم قهرمان هم حالا مي خواهد کنار بکشد. سرمربي تيم به ايسنا گفته است: بازيکنان تيم ما به دليل تعصب وعلاقه اي که روي تيم داشتند و از سال اول در آن عضويت داشتند، هنوز به ماندن تيم در ليگ برتر اميدوار هستند. اما آنها هم جوان هستند و جوياي نام و دوست دارند منبع درآمدي براي خود داشته باشند.

مدير آينده سازان اميدوار است که سپاهان يا ذوب آهن براي خريد امتياز باشگاهش پا پيش بگذارند. گفته است ديگر توان تأمين هزينه 400 تا 600 ميليون توماني براي اداره تيم خود را ندارد و اسپانسرها هم عقب کشيده اند. همه نگاه ها اين روزها به دو باشگاه اصفهاني است که حداقل تلاش خود را انجام دهند و مانع مرگ فوتبال بانوان در اصفهان شوند.