سعيد عزت‌اللهي، ملي‌پوش ايراني تيم فوتبال آمکار روسيه مصاحبه‌اي با سايت رسمي اين باشگاه انجام داد و در آن پاسخگوي سوالاتي در مورد خودش، تيم‌هاي سابقش و تيم ملي ايران بود. بخش هايي از اين مصاحبه مفصل را مي‌خوانيد:

شرايط شما در تيم آمکار چه تغييري کرده و اساسا چه چيزي باعث انتقال شما به باشگاه ما شد؟

بازي کردن براي من بسيار مهم است، زيرا تيم ملي فوتبال کشورم تابستان آينده در رقابت‌هاي بسيار بزرگي حضور خواهد يافت. در روستوف فرصت کافي براي بازي نداشتم. مدام به من قول بازي کردن در ترکيب ثابت را دادند اما اين‌گونه نبود. مي‌دانستم که آمکار تيم خوبي است و سازماندهي و کادر فني خوبي دارد. به اينجا (آمکار) آمدم تا چيز جديدي ياد بگيرم و در واقع فوتبال بازي کنم.

آيا شناختي از سرمربي تيم آمکار داشتيد؟

بله، مي‌دانستم که گادژيف از ساليان طولاني در روسيه مربيگري مي‌کند. براي مثال در آنژي با بازيکنان بزرگ و معروفي همانند اتوئو و روبرتو کارلوس کار کرده است.

چگونه به فوتبال روسيه آمديد؟

زماني که در اتلتيکو مادريد بودم واقعا مي‌خواستم در تيم ملي بازي کنم، بنابراين بايد در ليگ‌هاي بزرگي بازي مي‌کردم. تيمي که در آن بازي مي‌کردم به ليگ دسته‌ سوم اسپانيا سقوط کرد و بايد باشگاهم را تغيير مي‌دادم. حتي پيش از عزيمت به اسپانيا قربان برديف (سرمربي روبين‌کازان) درباره اين تيم با من صحبت کرد اما من پس از آن اتلتيکو را انتخاب کردم. پس از يک سال‌ و نيم تيم روستوف را انتخاب کردم، زيرا مي‌دانستم که در ليگ بزرگي بازي مي‌کنند. خيلي‌ها از من پرسيدند که چرا به آنجا رفتم، زيرا در انتهاي جدول رده‌بندي قرار داشت. پس از آمدنم شرايط تيم روستوف مرحله به مرحله بهتر شد. در اروپا بازي کرديم و اين اتفاق براي من و پيشرفتم بسيار خوب بود.

شما برديف را مي‌شناختيد و به اتلتيکو مادريد رفتيد؟

بله، يکديگر را مي‌شناختيم. او مي‌خواست که مرا در تيم روبين‌کازان ببيند اما در آن زمان اتلتيکو مادريد را انتخاب کردم. در فصل دوم حضورم در اسپانيا تصميم گرفتم تا پيش او (برديف) در تيم روستوف بروم.

آيا اين درست است که در 16 سالگي اولين بازي‌ات در سطح بزرگسالان را انجام دادي؟

بله، درست است. الان جوان‌تر از بازيکنان متوسط تيم هستم، زيرا از 16 سالگي در تيم ملي بازي کردم.

عکس‌العمل‌هاي اجتماعي به اين اتفاق چگونه بود و آيا اين يک اتفاق هميشگي در ايران است؟

نه، به هر حال اتفاق غير معمولي است. وقتي که به زمين رفتم همه متعجب بودند که يک بازيکن 16 ساله با بازيکنان بزرگسال بازي مي‌کند. براي من اين اتفاق آسان نبود اما در آن زمان سرمربي تيم کمک کرد. در ترکيب تيمي به من اعتماد کرد و من براي او کار کردم.

به طور کلي آماده‌سازي بازيکنان جوان در ايران چگونه است؟

زماني که جوان‌تر بودم و شروع به بازي کردم شرايط به طور کلي براي بازيکنان جوان خوب نبود. در حال حاضر شرايط بسيار بهتري وجود دارد. الان شما مي‌توانيد ببينيد که تيم فوتبال نوجوانان ايران، آلمان و مکزيک را شکست مي‌دهد و يکي از 8 تيم برتر جهان است. شرايط کلي بهتر شده، زيرا توجه بيشتري به آنها صورت مي‌گيرد. بازيکنان فرصت رشد کردن را دارند و به آنها اعتماد مي‌شود. ما استعدادهاي جوان بسياري داريم.پيش از اين شرايط به گونه ديگري بود.

يک بازيکن جوان وقتي در سن 18 سالگي از کشورش به دنياي ديگري مي‌رود، چه احساسي دارد؟

البته براي من يک چالش بود. پيش از آن هرگز بدون خانواده‌ يا دوستانم از کشور خارج نشده بودم. به طور کامل وقتي به اسپانيا رفتم، غمگين بودم. زبان اسپانيايي را نمي‌دانستم و شناختي از مردم اين کشور نداشتم. سه، چهار ماه اول بسيار سخت بود اما پس از آن مرحله به مرحله همه چيز بهتر شد. فوتبال اروپا در سطح بسيار بالايي قرار دارد و شما را مجبور مي‌کنند چيزهاي زيادي را ياد بگيريد که فقط شامل فوتبال نيست. بنابراين اين چالش را بايد بپذيريد و اگر مي‌خواهيد فوتباليست خوبي شويد بايد مهيا باشيد.

چگونه يک نوجوان 18 ساله ايراني در سيستم اتلتيکو مادريد ظاهر شد؟

آنها بسياري از بازي‌هاي مرا در جام جهاني همراه تيم فوتبال زير 17 ساله‌هاي ايران تماشا کردند. وقتي که به آنجا رفتم بسياري از مسائل مرتبط با فوتبال را که در کشورم وجود نداشت، مشاهده کردم. آنها با بازيکنان از 8 و 9 سالگي کار مي‌کردند. اطلاعات من در حوزه‌هاي تاکتيکي و فهم فوتبال خيلي تغيير کرد. اين چالش به دوره فوتبالم کمک بسياري کرد.

آيا اين واقعيت براي بازيکنان تيم سوم اتلتيکو مادريد وجود داشت که زماني مي‌توانند به تيم اول راه پيدا کنند؟

اين کار آساني نبود، زيرا اتلتيکو باشگاه بسيار بزرگي است. گاهي اوقات با تيم اصلي تمرين مي‌کرديم. اگر آنجا سه يا چهار سال مي‌ماندم شايد نياز بود 3 يا 4 سال ديگر هم مي‌ماندم تا اين اتفاق رخ دهد به همين خاطر روسيه را انتخاب کردم. مي‌دانستم که از همان آغاز مي‌توانم در ليگ‌هاي بزرگي بازي کنم. اين مسئله بسيار مهمي بود، زيرا مي‌خواستم براي تيم ملي ايران بازي کنم.

آيا کسي از هم‌تيمي‌هايت در اتلتيکو الان در سطح اول بازي مي‌کند؟

بله، 2 نفر هستند. لوکاس هرناندس که پرورش يافته اتلتيکو است و همچنين تئو هرناندس که برادرش است و در رئال مادريد بازي مي‌کند.

آيا زبان روسي را ياد مي‌گيري يا به اندازه کافي اطلاعات اساسي فوتبالي داريد؟

اين کافي نيست اما دانش فوتبالي در زمين به من کمک مي‌کند. روسيه براي لژيونرهايي که در اين کشور بازي مي‌کنند بسيار مهم است اما زبان روسيه در نوشتن بسيار سخت است. الان سعي مي‌کنم هر چه بيشتر لغات جديدي را ياد بگيرم.

بنابراين در تمرينات تحت نظر گادژيف به مترجم نياز داريد؟

بله، البته.

چگونه با ساير اعضاي تيم آمکار ارتباط برقرار مي‌کنيد؟

الان بسياري از بازيکنان مرتبط با فوتبال اروپا هستند و انگليسي را مي‌دانند. در زمين بسيار از لغات فوتبالي را مي‌دانم و آنها را درک مي‌کنم. مي‌توانم با آنها درباره تاکتيک و فوتبال حرف بزنم، البته خارج از زمين فوتبال گاهي مشکلاتي دارم.

چه مشکلاتي؟

براي مثال به بانکي يا جايي که مي‌روم مشکلاتي وجود دارد. دوستي دارم که روسي مي‌داند و به من کمک مي‌کند. فيليپ آلف، مترجم تيم آمکار نيز که به من آموزش مي‌دهد نيز کمک مي‌کند.

چه چيزهايي در روسيه براي شما بيشتر خوشايند و چه چيزهايي ناخوشايند هستند؟

فکر مي‌کنم که روسيه هنوز شباهت‌هايي به کشورم دارد. مردم روسيه فوتبال را دوست دارند. اين را دوست دارم، زيرا فوتبال نمي‌تواند بدون هودارانش زنده بماند. زماني که حمايت‌هاي آنها را در زمين مي‌بينم، دوست دارم. اين مسئله مهمي براي کشور است، زيرا روسيه ميزباني جام جهاني 2018 را بر عهده دارد و توريست‌هاي زيادي از اين کشور ديدن خواهند کرد. شايد هواي روسيه را دوست نداشته باشم. بعضي اوقات بسيار عجيب است که سه يا چهار ماه سرماي روسيه طول مي‌کشد. اين اتفاق خيلي خوبي براي بازيکنان و تيم‌ها نيست، زيرا بايد 2 بار در طول سال مهياي بازي‌ها و متحمل هزينه‌هايي شوند. در کشورهاي ديگر به گونه ديگري است اما اينجا 3 ماه بين نيم‌فصل به خاطر سرماي هوا فاصله است.

از يک طرف شما در روستوف بازي کرديد و در ليگ اروپا گل هم زديد از طرف ديگر وضعيت کادر فني، شرايط مالي و آينده باشگاه نامشخص بود. چه ارزيابي از اين دوران فوتبال‌تان داريد؟

من ارزيابي خوبي دارم، زيرا بازي کردم و گل زدم. سخت کار کردم و ارتباط خوبي با هواداران داشتم اما فوتبال همين است. يک مربي عاشق شما است و ديگري شما را دوست ندارد. به هر حال بايد به کار سخت‌تان بايد ادامه دهيد. بايد به آينده‌مان فکر کنيم.

آيا مي‌توانيد تعدادي از راز‌هاي تاکتيکي قربان برديف که باعث شد در اروپا سروصدايي به راه بيندازيد را فاش کنيد؟

نمي‌توانم بگويم، زيرا آنها رازهايي خاص هستند. هر بازي تاکتيک خودش را داشت و از همين منظر برديف انتخاب‌هاي متعددي براي استراتژي‌هاي بازي داشت. بايد به اين مسئله زرادخانه تيمي روستوف و ميل پيروزي تيمي را هم اضافه کنيد.

آيا برديف و گادژيف توجه بيشتري به تاکتيک‌ها نسبت به سايرين دارند؟

صادقانه بگويم نمي‌خواهم درباره ديگر مربيان صحبت کنم. برديف و گادژيف مربيان فوق‌العاده‌اي هستند. فوتبال و تاکتيک‌ها را به خوبي مي‌شناسند. زماني که با آنها کار مي‌کنيد بايد چيزهايي را ياد بگيريد.

*در بحث تاکتيکي فوق‌العاده هستند اما از لحاظ روانشناسي چطور؟

بله در اين بخش نيز بسيار خوب هستند. سعي مي‌کنند تا نقش پدر را براي بازيکنان داشته باشند. اين مسئله بسيار مهمي براي تيم است که سرمربي يک فوتباليست پدر باشد. بازيکنان آن را احساس مي‌کنند و براي مربي در زمين مي‌کوشند.

چه چيزي درباره کارلوس کي‌روش، سرمربي تيم ملي فوتبال ايران مي‌گوييد؟

البته، البته نمي‌توانم هيچ چيزي بگويم. او مربي بزرگي است. در هر شرايطي از کي‌روش چيزهاي ياد گرفتم. به عنوان يک مربي مي‌توانيد نتايج او را با تيم ملي ايران در دومين صعود متوالي به جام جهاني قضاوت کنيد.

آيا او درباره گذشته خود،کار در منچستر يونايتد، رئال مادريد و کريستيانو رونالدو براي شما حرف زده است؟

بله، اغلب صحبت کرده است. مثال‌هاي از منچستر يونايتد با بازيکنان بزرگش از جمله رونالدو آورده است. به من درباره زماني که رونالدو جوان بود و او را به منچستر يونايتد آورد حرف‌هايي زد. او گفت که رونالدو بسيار مستعد و بسيار جوان بود. سپس خيلي سخت کار کرد و الان بهترين بازيکن جهان است

عکس‌العمل رسانه‌ها و هوداران در ايران نسبت به تيم ملي کشورشان چگونه است؟

ارتباط خوبي با هواداران داريم. بسياري از آنها عاشق کي‌روش و بازيکنان هستند. روزنامه‌نگاران هم همين‌طور هستند اما گاهي اوقات سعي در ورود به جايي مي‌کنند که نبايد، بنابراين مربيان آنها را متوقف مي‌کنند. اين مسئله هم مهم است، زيرا مي‌تواند به يکپارچگي تيم خدشه وارد کند. سال پيش‌رو براي تيم ملي بسيار مهم است و مهياي جام جهاني 2018 روسيه مي‌شويم.

آيا بازيکناني از که اروپا به تيم ملي ايران مي‌روند در ميان هواداران احساس ستاره‌ها را دارند؟

نه، نه. در تيم ملي همه برابر و همانند برادر هستيم. هرگز اين‌گونه نيست که کسي احساس کند ستاره است.

آيا محبوبيت لژيونرها بيشتر از بازيکناني است که در داخل ايران بازي مي‌کنند؟

نمي‌توانيد بگوييد که اين مساله صد درصد است اما چنين چيزي هم وجود دارد. تيم‌هايي همانند زنيت سن پترزبورگ و اسپارتاک مسکو طرفداران زيادي دارند و در ايران نيز اين‌گونه است. اتفاقي که در ديگر تيم‌هاي اروپايي نيز وجود دارد. بازيکناني که در اروپا بازي مي‌کنند شايد تا اندازه‌اي محبوب‌تر باشند اما خيلي زياد و هميشگي نيست.

شما نيم‌ ميليون دنبال‌کننده در شبکه‌هاي اجتماعي داريد و سردار آزمون در حدود 2 ميليون نفر. زماني که به تيم آمکار پيوستيد ايراني‌هاي زيادي به شبکه اجتماعي باشگاه مراجعه کردند. رمز اين محبوبيت چيست؟

در کشورم فوتبال را خيلي دوست دارند و بسياري از بازي‌ها را از جمله مسابقات لژيونرهاي ايراني را تماشا مي‌کنند. زماني که به آمکار آمدم هيچ کسي در ايران اطلاعي درباره اين تيم نداشت و الان آن را مي‌شناسند. درباره اين‌که چه تيمي هستيم و در ليگ برتر روسيه بازي مي‌کنيم. در حال حاضر نتايج تيم آمکار را دنبال مي‌کنند و اطلاعات کافي دارند. حتي به من مي‌نويسند که آمکار الان شرايط خوبي دارد و چند بازي را برده است. بازي به بازي را دنبال مي‌کند و درباره تيم سردار آزمون هم همين‌گونه است.

لژيونرها چه انديشه‌اي درباره ليگ برتر روسيه نسبت به ساير ليگ‌هاي اروپايي دارند؟

صادقانه بگويم که پيش از اين اغلب تصور مي‌شد که ليگ برتر روسيه در سطح پايين‌تري از ساير ليگ‌هاي اروپايي است. پس از رويايي تيم روستوف با تيم‌هاي بايرن مونيخ، اتلتيکو مادريد و آژاکس نظرها تغيير يافت. در حال حاضر فکر مي‌کنند که ليگ روسيه بسيار با کيفيت است. اين اواخر هم اسپارتاک مسکو تيم سويل اسپانيا را شکست داد و زنيت سن پترزبورگ از سد رئال سوسيداد گذشت.

در ليگ برتر روسيه 3 لژيونر ايراني ديگر (سردار آزمون، رضا شکاري و ميلاد محمدي) هم حضور دارند. با آنها ارتباطي داريد؟

يکديگر را مي‌شناسيم، زيرا در تيم ملي بازي مي‌کنيم. با آزمون در روستوف همبازي بودم و پيش از آن در تيم زير 17 سال ايران کنار هم قرار داشتيم. زماني که به کمک هم نياز داريم ارتباط مي‌گيريم اما در زمين مسابقه ديگر برادر نيستيم.