در حالی که تمام تمرکز و حواس فدراسیون فوتبال به فوتبال مردان است و نگرانی و دلمشغولی باشگاه ها و مشکلاتشان لحظه ای مردان فدراسیون نشین را رها نمی کند، برنامه 90 هفته گذشته در اقدامی ارزنده که نشان دهنده مسئولیت اجتماعی این برنامه است، گل فاطمه پاپی را به عنوان یکی از گل های برتر ماه انتخاب کرد تا نشان دهد که رصد کردن اخبار فوتبال زنان را نیز در برنامه های خود لحاظ می کند.

این در حالی است که فدراسیون فوتبال متولی فوتبال زنان و مردان است اما مدتهاست که وظیفه واقعی خود را فراموش کرده و تنها دغدغه اش رسیدگی به نیازهای سرمربی تیم ملی بزرگسالان، رفع و رجوع کردن مشکلات مالی تیم های پایتخت نشین، کلنجار رفتن بر سر حق پخش تلویزیونی و نحوه بلیت فروشی های پر دردسر است و هزاران مشکل ریز و درشت است. نگاه پدرسالارانه ای که فدراسیون فوتبال به این ورزش دارد، زنان را به انزوا و مهجور ماندن در عرصه داخلی سوق می دهد. خبری از تیم های قهرمان نیست چون مشکلات مالی که مانع فعالیت آنهاست امانشان را می برد و عطای کار را به لقای آن می بخشند. اگر فدراسیون فوتبال وظیفه ای در قبال تأمین هزینه های باشگاه ها ندارد – انتقادی که به باشگاه های زنان می شود که چرا چشمتان به دست فدراسیون است – پس نباید به استقلال و پرسپولیس و تراکتورسازی هم کمک کند.

اما مشکل اینجاست که پدر این خانواده پر جمعیت و بزرگ تنها پسرانش را می بیند و ترجیح می دهد که دخترانش همچنان در اندرونی باقی بمانند. باز هم یک 20 دیگر در کارنامه 90 ثبت شد و نشان داد که یک رسانه تا چه اندازه می تواند تأثیرگذار و مثمرباشد. فدراسیون نشین ها چشم هایشان را بسته اند و سعی می کنند که چیزی نشنوند اما فوتبال زنان واقعیتی است که وجود دارد.