نصف جهان: هنوز سال تمام نشده تقویم سال بعد را تهیه کرده و شروع به شمردن تعطیلات آن می کنید. آنهایی را هم که بین چهارشنبه و پنج شنبه است تعطیل می گویند و به آنهایی که وسط هفته افتاده ناسزا می گویندکه چرا اول هفته و یا آخر هفته نیافتاده است. اگرشما هم دارای این خصوصیات هستید بدون شک تابعیت ایرانی بر گردن شما آویزان است.

تعطیلات در تقویم ما ایرانی ها حضور «گیری» دارد به این معنا که اگر هم خودمان نخواهیم که البته این فرض محال است، باز تعطیلات یقه هر فرد ایرانی را خواهد گرفت. درست مثل آش کشک خاله است که در هر صورت پای شما نوشته شده است.

بیشتر تعطیلات در تقویم شمسی مربوط به رخدادهای مذهبی است که بعضاً برخی از آنها چند روز پشت سر هم می آیند و بدین ترتیب یک هفته را در یک کشور تعطیل می کنند.

در این رابطه هنوز خستگی سفر قبلی مربوط به تعطیلات تابستانه خشک نشده، مجلسی ها باز این هفته مجلس را تعطیل کردند. فلکه آب را تا آخر پیچاندند و دسته شیرگاز را بالا کشیدند تا با خیال راحت به تعطیلات بروند هرکس هم که آمد پشت در نوشت:آمدیم،نبودید،رفتیم...!

از آنطرف هم دولتی ها به بهانه افتتاح و پیگیری وسر زدن به پروژه های ناتمام، در خانه تعطیلات به مجلسی ها رسیدند تا از آنها عقب نیافتند.

اما در این بین مثل همیشه مردم روی پای خود ایستاده اند تا خودشان کشور را به تنهایی اداره کنند. این روزها سراغ هر اداره ای را که بگیرید کارمندان یا رفته اند برای سرکشی یا برای بررسی بیشتر در حال تحقیق و تفحص هستند اما کارمند مذکور یافت نشود.

تعطیلات در ایران تب دار است و مردم را دچار لرز بعد از آن می کند. بدین شکل که بعد از تعطیلات، تمام پس انداز خرج شده، هرچه در خانه بوده خورده شده و تازه از شنبه هم باید برود دنبال یک کار دیگر چون محل کار قبلی ورشکست شده است. در این بهار اقتصادی ایران، تعطیلات حکم باد سردی را دارد که شکوفه های سر درختان میوه را خشک می کند.

البته ایرانی ها یک خصلت دیگر نیز دارند و آن اکراه کار کردن بعد از تعطیلات است که به نوعی افسردگی از نوع حاد آن به حساب می آید. شبی که مانده تعطیلات تمام شود همه در حال گریه و اشک که فردا باید برویم سر کار!

کار کردن و تعطیلات در ایران در ارتباط دوسویه قراردارند بدین معنا که: اگر کار هست پس تعطیلاتش کجاست؟ و اگر تعطیلات هست کار دیگر چرا؟

قصد نداریم آمار بدهیم که ما کم هستیم یا زیاد، تعطیلات فلان کشور در سال می شود اندازه کل روزهای ما و یا آنجا چه و چه؛ اما یک نکته در این بین حائز اهمیت است: تعطیلات در ایران بر حسب کارکرد هر فرد ایرانی برآورد نمی شود و از آنطرف نیز برای گذران تعطیلات هیچگونه برنامه و خدماتی ارائه نمی شود به جز خوابیدن، خوردن و باز هم خوابیدن.

مسئولان در این بین اما به دلیل یکسان نبودن تعطیلات ما با آنها که خارج هستند، تصمیم گرفته اند؛ تعطیلات آخر هفته را دو روز بکنند تا بتوانیم با آنها مراودات بیشتری انجام بدهیم و شاید جمعه ویا شنبه پیک نیک را با هم گذران کنیم. پس با این احتساب لطفاً همه بفرمایید: شام!