چرا بینوایان واقعی، تماشاگرانِ تئاتر بینوایان هستند! اجرای تئاتر بینوایان در سالن گرند پالاس با هزینه نجومی و رکورد گران‌ترین بلیت تئاتر، از تعارضات تلخی است که احتمالاً هیچ‌گاه ویکتور هوگو تصور نمی‌کرد برای نمایشش رخ دهد، ولی اکنون در ایران در حال وقوع است؛ تئاتری به کارگردانی حسین پارسایى و با حضور پارسا پیروزفر، نوید محمدزاده، سحر دولتشاهی، پریناز ایزدیار، هوتن شکیبا، اشکان خطیبی و امیرحسین فتحی روی صحنه می‌رود و در هفته‌های اخیر حاشیه ساز شده است.

به گزارش «تابناک»؛ این نخستین اتفاق از این جنس نیست و پیش از این پارسایی، «الیور توئیست» را بر اساس فیلم «الیور» به کارگردانی کارول رید کارگردان سینمای انگلستان روی صحنه برد و طبیعتاً وقتی گروهی از مسئولان برای دیدن این نمایش به تالار وحدت هجوم بردند و نسبت به روندی که درباره آن اتفاق افتاد، نقدهای اندکی وارد شد، باید منتظر اتفاق و یک تئاتر لوکس‌تر می‌بودیم و حاصل این بی‌تدبیری را اکنون در قالب تئاتر «بینوایان» می بینیم.

«بینوایان» نیز با همان تکنیک «الیور توئیست» ساخته شد و حسین پارسایی کارگردان آن که نشان داده بیش از سواد هنری، شم اقتصادی دارد، دوباره به سراغ کپی کردنِ یک فیلم سینمایی بر روی صحنه تئاتر رفت. او این بار فیلم موزیکال «بینوایان / les miserables» به کارگردانی تام هوپر (2012) را تبدیل به تئاتری تند و بی‌کیفیت کرد؛ تئاتری که هیچ نسبتی به قیمت بلیتی که برای آن پرداخت می‌شود، نداشت و صرفاً فرصتی برای نمایش دارندگی برای گروهی خاص بود.

فروش بلیت تئاتر با اندکی کاهش قیمت و با قیمت‌های 55 تا 185 هزار تومان انجام و این تئاتر نیز به سرعت سولداوت شد تا مشخص شود، هنوز گروهی پولش را دارند که به تئاترهای لاکچری بروند و طبیعتاً پز حضور در این تئاتر را ـ که بیش از محتوای یک جنبه شوآف دارد ـ بدهند. عرضه این بلیت‌ها در عین حال ابهاماتی فراتر از این تئاتر را در پی داشت و آن ابهامات درباره بی توجهی به دستور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

در همین ارتباط بهزاد فراهانی، بازیگر و پیشکسوت تئاتر درباره افزایش بهای بلیت‌ها و حضور ستاره‌های سینما در تئاتر گفت: «مسأله این است که چه کسی این کار را انجام می‌دهد؟ از نظر من کارگردان چنین نمایش‌هایی دشمن تئاترند و با همه دلبستگی‌ها، تئاتر را به قهقرا می‌کشانند. من نمی‌دانم کسی که قیمت بلیت تئاتر را 200 هزار تومان اعلام می‌کند، آیا اصلاً در عمرش به این فکر کرده که یک دانشجو چگونه می‌تواند هزینه چنین نمایشی را فراهم کند؟ این آقا خودش زمانی مسئول تئاتر مملکت بوده است؟!»

فراهانی در پاسخ به این پرسش که حضور ستاره‌های سینما در این اتفاق چه جایگاهی دارد، افزود: «ما پنج سال پیش بیانیه‌ای مبنی ‌بر مخالف بودنمان در این قضیه دادیم. ابزاری کردن هنرمند و این که ما از یک ستاره سینما دعوت کنیم تئاتر بازی کند، به نظر من کار خائنانه‌ای است! این اتفاق، صحیح نیست. این چهار، پنج سال در این سرنا دمیده‌ایم، لطف کنند حداقل این یک‌ جا سالم بماند که متأسفانه این هم امکان‌پذیر نیست. به عقیده من هر کس که یاری‌گر این تفکر و اندیشه است، هیچ‌وقت فراموش نکند که در قبال تئاتر مملکت خائن است... حداقل کاری که می‌کند، پدر تئاتر این مملکت را درمی‌آورد.»

البته قیمت بلیت این تئاتر یکی از دلایلی است که می‌توان تاکید کرد بینوایان واقعی، تماشاگرانِ تئاتر بینوایان هستند! اگر تماشاگر این تئاتر بوده باشید و یا سالن همایش‌های اسپیناس پلاس را از نزدیک دیده باشید، درمی‌یابید که این سالن برای نمایش تئاتر استاندارند نیست. تماشاگران تقریبا از ردیف ده به بعد تا انتهای سالن، تصویر مشخصی از بازیگران نمی‌بینند و فقط صدایی را می‌شنوند که استاندارد کیفی سالنی همچون تالار وحدت یا تئاتر شهر را ندارد.

در واقع شما بلیت نمایشی را می‌خرید که اینقدر با صحنه فاصله دارید، حتی توان تشخیص کاراکترهای روی صحنه که برای دیدنشان پول داده‌اید را ندارید! با این اوصاف، چرا این تئاتر با این هم ادعا در سالن استاندارد تالار وحدت یا تئاتر شهر رخ داده است؟ پاسخ در قیمت بلیت‌ها و میزان فروش آنها خلاصه می‌شود. به اینها ریتم بیش از حد سریع، موسیقی که در بخش‌هایی کاملاً فالش خوانده می‌شود و روند فنی ضعیف تئاتر را می‌توان افزود که نقدهای متعددی نسبت به آن در وب‌سایت‌های تخصصی تئاتر مطرح شده است. با این حال این تئاتر خواهد فروخت، چون بازاریابی خوبی کرده است.