خبرآنلاين: چند سال پيش که همسر و برادر مسر حميد ريگي کشته شدند و خبرهايش مخابره شد، بنا شد از اين ماجرا فيلمي ساخته شود. چند سال فاصله افتاد تا اينکه بالاخره امسال اين اتفاق توسط نرگس آبيار افتاد.

فيلم از حيث فيلمنامه اصلاً قابل توجه نيست. اگر شانس بياوريد و ماجراي زندگي حميد ريگي را ندانيد، تا نصفه‌هاي فيلم کشيده مي‌شويد و برايتان قصه جذاب خواهد بود اما از آن به بعد، فقط ترس و دلهره است و شرح اتفاقاتي که براي همسر حميد ريگي افتاده و چيزهايي که مي‌بينید و متوجه مي‌شويد و باز هم اگر داستان را از قبل بدانيد، آخر فيلم برايتان جذاب نخواهد بود.

فيلم، نگاهي تقريباً زنانه به يک موضوع خشن و بي رحم است. و عشق و خانواده در آن محوريت دارد اما قصه گو نيست و صرفاً بازگوي واقعيت است.

نقطه قوت فيلم، بازي خوب چند تن از بازيگرانش است. اول از همه هوتن شکيبا (در نقش حميد ريگي) که پيش‌تر او را با بازي طنزش در سريال «ليسانسه‌ها» شناختيم. شکيبا چيزي متفاوت با آنچه در ذهنمان بود را به اجرا گذاشته و پيش بيني مي‌شد برنده جايزه باشد.

فرشته صدرعرفايي هم با آن گريم عجيب و بازي هميشه خوبش، علي‌رغم نقش نه چندان کليدي، به فيلم وزن داده و الناز شاکردوست هم تلاش زيادي کرده تا از آن قالب لوس فيلم‌هاي قبلي‌اش بيرون بيايد. (گرچه شايد اگر بازيگر ديگري را به جايش انتخاب مي‌کردند، فيلم قوت بيشتري مي‌گرفت.)

تجربه سال‌هاي اخير نشان داده است، فيلم‌هايي با موضوع ملي، شانس بيشتري براي دريافت سيمرغ دارند. فيلم آبيار از اين حيث پتانسيل دريافت جايزه را داشت.