سال 1381 محافظه‌کاران ايران که پيش از آن به نام جبهه پيروان خط امام(ره) و رهبري با هم مؤتلف مي‌شدند و از فهرست جامعتين حمايت مي‌کردند انگيزه‌اي براي کار سياسي نداشتند. همان زمان انتخابات شوراي شهر تهران در پيش بود و صد‌ها نفر از چهره‌هاي برجسته اصلاح‌طلب مي‌خواستند در عرصه انتخابات نقش‌آفريني کنند. به گزارش ايلنا، تصميم محافظه‌کاران در آن مقطع آن بود که هزينه‌اي براي انتخابات شوراي شهر تهران پرداخت نشود. همين شد که کار انتخابات اصولگرايان به يکي از تشکل‌هاي جوان‌تر که انگيزه بيشتري هم داشت سپرده شد و به اين ترتيب در دوره‌اي که اصلاح‌طلبان ليست‌هاي چندگانه خود را منتشر مي‌کردند و اختلاف در شوراي اول منجر به انحلال آن شده بود، اين محمود احمدي‌نژاد بود که ليست آبادگران را نوشت و در اوج بلاتکليفي مردم در مقابل تعدد ليست اصلاح‌طلبان، پيروز انتخابات تهران شد. احمدي‌نژاد بلافاصله به شهرداري تهران رفت تا در دوره‌هاي بعد ايثارگران و آبادگران همان اصولگراياني بشوند که دو دهه در نهادهاي انتخاباتي ايران حضور پررنگ يافتند.

آن سال‌ها تشکل‌هاي جديد اصولگرا با چهره‌هاي جوان و جديد که از ميان محافظه‌کاران سربرآورده بودند؛ شکل مي‌گرفتند چهره‌هايي که دو سه سال بعد متحدترين ستادهاي انتخاباتي شهردار ناشناخته پايتخت را تشکيل مي‌دادند.

تحرکات انتخاباتي جبهه پايداري و اصولگرايان سنتي

کمتر از هفت ماه تا برگزاري انتخابات سال 96 باقي‌مانده اما هنوز گزينه اصلي اصولگرايان براي انتخابات رياست جمهوري معرفي نشده است. تکليف ستادها و حتي نامزدهاي اصلي هم مشخص نشده‌ است. يک روز قاليباف، يک روز جليلي، يک روز ضرغامي و يک روز توکلي و نادران. برنامه فعلاً اين است که کسي پس زده نشود؛ باهنر روزي که احمدي‌نژاد کمر براي رقابت با روحاني بسته بود ، از بررسي کانديداتوري او سخن مي‌گفت. زماني از نياز آنها به مصباح يزدي و حاميان احمدي‌نژاد و وقتي ديگر از آنکه به رأي زندانيان هم نياز دارند؛ روز ديگر هم از بررسي 30 گزينه اوليه، آنهم در شرايطي که نام روحاني هم آن ميان بود.

هرچند اصولگرايان سنتي از يک سو و جبهه پايداري از سوي ديگر که پس از نتايج انتخابات 92 و 94 بيش از هر زمان ديگري در انديشه حضور جدي‌تر در انتخابات بعدي هستند، به عنوان دو جريان تأثيرگذار اصولگرا تحرکاتي را آغاز کرده‌اند. مؤتلفه چندي قبل به جمعي از جوانان خود مسئوليت‌هاي بالاتري در حزب واگذار کرد تا شايد چهره اين جريان سياسي از يک حزب پير ناکارآمد تغيير کند.

از سويي ديگر با اينکه پيش بيني مي‌شد با پايان يافتن زمان مسئوليت اعضاي جبهه پايداري در دولت و مجلس، اعضاي آن وقت بيشتري را در اين مجموعه بگذرانند اما تعداد قابل توجهي از اعضاي سابق شوراي مرکزي آن در دوره جديد حاضر به فعاليت نشدند.

باهنر هم با اين تأکيد که اجماع سخت است، به ياران اصولگرايش اينگونه پيشنهاد داد که «در تهران و شهرستان ها بحث انتخابات شوراهاي شهر را کليد بزنيد، اين طرف ما هم تلاش مي کنيم درخصوص انتخابات شوراها در تهران به وحدت برسيم». با اين‌حال اما هنوز سازوکار اين جريان براي ائتلاف حداکثري معرفي نشده و اين فقدان در آستانه انتخابات شوراي شهر آينده علامت‌هاي سئوال زيادي را به وجود آورده است.

در اين ميان جمعيت ايثارگران صرف نظر از فعاليت‌هاي گاه و بيگاه الياس نادران براي رياست جمهوري هنوز فعاليت‌هاي خود را به صورت رسمي شروع نکرده است و بخاطر سبد رأي نسبتاً کمي که دارد دوست دارد رهبر جريان ائتلافي باشد تا به عنوان يک حزب مستقل فعاليت کند.

در نهايت جريان بهار و جبهه يکتا نيز بعد از انصراف محمود احمدي‌نژاد از حضور در انتخابات به نظر مي‌رسد گزينه جديدي ندارند و احتمالاً بخاطر پرونده‌هاي مالي بعضي نزديکان احمدي‌نژاد فرصت کمتري براي عرضه اندام در عرصه سياسي داشته باشند.

حاميان قاليباف و تلاش براي حفظ وضع موجود

در تهران، قاليباف و حاميان او سعي دارند وضعيت موجود در شهرداري را حفظ کنند، به طوري که 90 درصد اعضاي جمعيت پيشرفت و عدالت از مديران ارشد شهرداري تهران هستند. مشکل اينجاست که حاميان شهردار، با مخالفت‌هاي کم و زياد روبه رو هستند. چه آنکه جبهه پايداري سياست‌هاي مالي شهرداري را نمي‌پسندد. اصولگرايان سنتي هم سياست‌هاي فرهنگي آن را دوست ندارند. اما با اين حال هنوز آستيني بالا زده نشده است و به نظر مي‌رسد ريزش صندلي‌هاي اصولگرايان در پارلمان، رونق را از فعاليت سياسي در تهران نيز برده است.

جاي خالي ائتلاف در مجلس

در مجلس نيز اصولگرايان هنوز فراکسيوني تشکيل نداده‌اند. ائتلاف حاميان لاريجاني که توانست او را به صدر مجلس بنشاند هم بعد از پايان کار، فعاليت خود را کاهش داده است اما اين ائتلاف نيز نماد تفکر اصولگرايي نيست. ترکيبي که يک سوي آن جلالي و بهروز نعمتي و البته لاريجاني قرار دارند که حامي برجام محسوب مي‌شوند و سوي ديگر آن کريمي قدوسي و حاجي‌دليگاني قرار دارند که با شعار عليه برجام وارد مجلس شدند و اين يکي از چند تناقض فراکسيوني است که هنوز تشکيل نشده است و اساسنامه‌اي ندارد.

راديکال‌هاي جوان، سخنرانان جديد

از سوي ديگر چهره‌هاي جوان و ناشناخته‌تر اصولگرا چندي است شهر به شهر مي‌گردند و سخنراني مي‌کنند و از طرفداران خود مي‌خواهند براي دعوت سخنران با هسته مرکزي در تهران هماهنگ باشند. در اين دوران بي‌تشکل بودن بايد ديد آيا جريان جديدي از ميان طيف کثيرالاسم اصولگرايان، محافظه‌کاران، جناح راست، آبادگران، اقتدارگرايان، حاميان ارزش‌ها و... متولد مي‌شود؟