یک روانشناس گفت: اولین قدم برای کمک به فرزند خجالتیتان این است که او را به مجبور به انجام کاری نکنید.
محمد باقر حسنوند روانشناس کودک و مشاور خانواده در خصوص کم رویی و خجالتی بودن کودکان اظهار کرد: خجالت در واقع نوعی ویژگی شخصیتی در کودکان است و عیب و نقصی نیست که نیازی به دعوا و شرمندگی والدین داشته باشد.
حسنوند با بیان اینکه این ویژگی با تشویق و حمایت والدین قابل اصلاح است، افزود: دانشمندان میگویند خجالتی بودن در بعضی فرهنگها مورد پسند و ستایش مردم است و از راه فرهنگ جامعه به کودکان به ارث میرسد.
این روانشناس بیان کرد: از نظر علمی احساس خجالت، یک واکنش طبیعی نسبت به افراد یا محیطهای جدید است که در حقیقت ترکیبی از حس ترس و کنجکاوی را در خود دارد.
حسنوند ادامه داد: شیرخواران با دیدن غریبهها رویشان را برمیگردانند، کودکان نوپا به زمین نگاه میکنند و به پدر یا مادرشان میچسبند و حتی ممکن است در این شرایط به مکیدن انگشت شست بپردازند، اما بیشتر بچهها قبل از ۳ سالگی به راحتی با همه ارتباط برقرار میکنند و بهنظر بسیار اجتماعی میآیند، اما بعد از این سن، ترس بیشتر کودکان از غریبهها شروع میشود و آنها حس خجالت و شرمندگی را یاد میگیرند.
این مشاور خانواده با اشاره به اینکه در این سن است که فرزند اجتماعی و برونگرا به طور ناگهانی خجالتی میشود، اظهار کرد: اولین قدم برای کمک به کودک خجالتی این است که او را به زور مجبور به کاری نکنید و برای آشنا شدنش با محیط و افراد زمان کافی را اختصاص دهید.
وی بیان کرد: مهارتهای برقراری ارتباط و دوست یابی را در قالب بازی کردن ،گفتگو و قصهگویی به آنها آموزش دهید .
حسنوند گفت: به کودکانتان مسئولیت بدهید، اما آنها را با کودکان دیگر مقایسه نکنید؛ برای کودک شرایطی فراهم کنید که بتواند مسئولیتهایی را بپذیرد.
بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
پیشنهاد سردبیر
ارسال نظر
ایمیل مستقیم: info@nesfejahan.net شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰