تولید زعفران که یکی از افتخاراتی بود که سال‌ها ایران را در صدر جهان قرار می‌داد، امروز با توجه به در پیش گرفتن سیاست‌های غلط، رقابت تنگاتنگی با رقبای خود از جمله افغانستان پیدا کرده است.سال‌ها پیش پیاز زعفران از طریق افرادی به صورت قاچاق یا از طرق دیگر، از ایران به کشور افغانستان انتقال یافت و اکنون این کشور، جزو رتبه‌های اول تولید زعفران با کیفیت در جهان است. به نظر می‌رسد مشکلات فرآوری این محصول و روش‌های سنتی کاشت و برداشت آن، شرایط را برای تصاحب سهم صادرات زعفران ایران فراهم کرده است.

این موضوع به حدی پیش رفت که صادق خلیلیان وزیر جهاد کشاورزی وقت در سال 90 از محدود کردن نقل و انتقال پیاز زعفران به منظور جلوگیری از ورود پیاز طلای سرخ ایران به افغانستان خبر داد و همچنین طرح بهبود و ساماندهی تولید و کیفیت زعفران در وزارت کشاورزی و کمیسیون‌های تخصصی دولت آن زمان تصویب شد.

اما پس از گذشت پنج سال از تصویب این مصوبات، نه تنها مشکلات ما در این عرصه رفع نشده، بلکه موضوع دیگری به میان آمده که در واقع هویت زعفران ایرانی را به عنوان یک برند معتبر جهانی زیر سئوال خواهد برد و آن، اعلام وجود افغانستان برای ثبت جهانی زعفران به نام این کشور است.