نصف جهان: روزنامه «فرهيختگان» درباره دستمزدهاي رد و بدل شده در حوزه بازيگري گزارش جالبي منتشر کرده که بخش هايي از آن را برايتان گلچين کرده ايم که در ادامه مي خوانيد:

* وقتي قاعده دستمزدها افسارگسيخته مي‌شود که بازيگري براي يک ماه حضور در اثري، به اندازه ده سال حقوق يک کارمند و شايد هم بيشتر، دستمزد دريافت مي‌کند...

* در عمده موارد، نيمي از هزينه توليد يک فيلم، صرف دستمزد بازيگران آن کار مي‌شود و نيمي ديگر نيز سهم دستمزد تمام عوامل فيلم به‌جز بازيگران و مراحل پست پروداکشن.

* رقمي که بازيگر طبق برگه قرارداد مي‌گيرد با رقمي که به‌حساب وي واريز مي‌شود، تفاوت بسياري دارد. به‌عنوان مثال بازيگري 500 ميليون دستمزد واقعي مي‌گيرد، اما از تهيه‌کننده‌اش مي‌خواهد که رقم دستمزد وي در قرارداد را 700 ميليون تومان تنظيم کند. اين اتفاق سبب مي‌شود تا بازيگر براي فيلم بعدي خود، به رقم 700 ميليوني قرارداد قبلي‌اش توجه داشته باشد و از تهيه‌کننده فيلم جديدش بخواهد که مثلاً 20 درصد بيشتر از فيلم قبلي به او پرداخت کند که مي‌شود 850 ميليون. يا در بهترين شرايط اين‌گونه است که آن بازيگر با مديرتوليد يا تهيه‌کننده رفيق است و به وي اعلام مي‌کند بنابر همين دوستي، همان دستمزد فيلم قبلي را طلب مي‌کند يعني 700 ميليون و از او مي‌خواهد که دستمزد وي را در قرارداد، 850 ميليون تومان بنويسد و...  حالا شايد اين پرسش براي شما مطرح شود که با درج ارقام بالا در قرارداد، رقم ماليات بازيگران هم افزايش پيدا مي‌کند و اين کار، صرفه‌اي براي وي ندارد. اما جالب است بدانيد که بازيگران سال‌هاست از پرداخت ماليات معاف هستند و فقط کافي است که طي يک زمان مقرر در سال، دريافتي‌ قانوني خود را در خانه سينما اعلام کنند تا از پرداخت ماليات معاف شوند.