نصف جهان: تيم فوتبال ذوب‌آهن با وجود انجام هزينه اي خوب، هنوز نتوانسته شرايطي مناسب در جدول ليگ نوزدهم پيدا کند.

مهمترين و بحث برانگيزترين بخش کنفرانس مطبوعاتي اخير جواد محمدي، مديرعامل باشگاه ذوب‌آهن آمار حدود 45 ميليارد توماني در راستاي هزينه بستن تيم در فصل نقل و انتقالات جهت حضور در ليگ نوزدهم بود که واقعيت‌هاي بسياري را براي رسانه‌ها روشن کرد.

در ليگ امسال چهار تيم مدعي پرسپوليس، استقلال، تراکتورسازي و سپاهان هرکدام رقمي نزديک به يکصد ميليارد تومان را براي آماده کردن تيم هايشان هزينه کرده‌ اند و ديگر تيم‌ها با اختلافي فاحش نسبت به اين چهار تيم در رده‌هاي بعدي حضور دارند. با اين حال رقم 45 ميليارد تومان براي تيمي مثل ذوب‌آهن که بنا بر گفته مديرعاملش کل بودجه مصوبش براي اين فصل 25 ميليارد تومان بوده خيلي عجيب و غريب به نظر مي‌رسد.

بخشيدن از کيسه خليفه

نکته اول اين رقم سنگين به جايي بر مي‌گردد که به نظر مي‌رسد در ماه‌هاي پاياني حضور سعيد آذري در باشگاه ذوب‌آهن و اطلاع او از جدايي احتمالي‌اش دلسوزي آنچناني در رابطه با صرفه‌جويي در باشگاه نشده و تقريباً هر بازيکني هر رقمي که پيشنهاد داده در قراردادش ثبت شده و خبري از چانه زني و کاهش مبالغ قرارداد نبوده است. وقتي دو بازيکن نيجريه‌اي و نه چندان با کيفيت ذوب‌آهن هر کدام قراردادي 220 هزار دلاري و بيش از دو ميليارد و نيم با باشگاه امضا کرده‌اند و مدافعان مياني اين تيم هم هر کدام قراردادشان نزديک به دو ميليارد تومان است مي‌توان به راحتي حدس زد که چرا رقم بستن تيم ذوب‌آهن به 45 ميليارد تومان رسيده ولي عمکرد در حد پنج ميليارد هم نبوده است!

مقايسه با همسايه‌ها

ذوب‌آهن به نسبت تيم‌هايي مثل شاهين بوشهر، گل گهر، نفت مسجد سليمان، نساجي، پارس جنوبي و حتي سايپا و پديده قراردادهاي سنگين‌تري بسته و شايد در خوش‌بينانه‌ترين حالت دو برابر اين باشگاه‌هاي رقيب هزينه کرده است. به راحتي مي‌شد با رقم مجموع پنج ميليارد توماني دو بازيکن نيجريه‌اي ضعيف و بي کيفيت امکان خريد چهار بازيکن جوان و آينده دار را پيدا کرد تا حداقل امروز هواداران ذوب‌آهن دلشان نسوزد که پولشان را در چاه ريخته‌اند.

وقتي باشگاهي براي بستن يک تيم فوتبال 45 ميليارد تومان هزينه مي‌کند حداقل انتظار از اين تيم بايد قرار گرفتن در بين شش تيم ابتدايي جدول ليگ باشد و اگر ذوب‌آهني‌ها نتوانند به اين سکوها نزديک شوند همان بهتر که پول عرق ريزي و تلاش کارگران کارخانه ذوب‌آهن نصيب جوانان اصفهاني شود که دلشان را به فوتبال خوش کرده‌اند نه بازيکنان خارجي و مهره‌هاي بي کيفيتي که هر چقدر در مبلغ قرارداد و ادعا از بقيه جلوتر هستند در مقابل فوتبالشان به درد بازي در محلات هم نمي‌خورد.