نصف جهان: حالا که اين مطلب را مي‌خوانيد فقط  چند روز تا بازي حساس و شايد بازي مرگ و زندگي تيم ملي مقابل عراق باقي مانده است. طبيعتا در چنين شرايطي بايد اردوي تيم ملي تشکيل شده باشد و تمريناتش هم آغاز شده باشد. برنامه بازي‌هاي ليگ هم نشان مي‌دهد که قرار بوده در اين روزها اردوي تيم ملي برقرار باشد، چرا که بازي‌هاي تيم‌هاي مدعي و تيم‌هايي که بازيکن ملي‌پوش دارند زودتر از بقيه تيم‌ها برگزار شده تا ملي‌پوشان در اختيار تيم ملي باشند. اما خبري از اردوي تيم ملي و ويلموتس نبود. البته ديروز خبر رسيد که ويلموتس به ايران برگشته اما از آن جايي که فدراسيون فوتبال هم عکس‌العمل قاطعانه‌اي درباره اين رفتار ويلموتس نشان نمي‌داد، به نظر مي‌رسيد سرمربي بلژيکي، طبق قرارداد عمل کرده بود و اين کارش از نظر قانوني منعي ندارد. البته ويلموتس حق دارد پولش را بخواهد، همانطور که کي‌روش، برانکو، شفر، کالدرون و اسکوچيچ حق داشتند و دارند، اما مساله اين جاست که بازي ايران و عراق، به لطف شاهکار همين جناب ويلموتس تبديل به بازي مرگ و زندگي شده و در چنين شرايطي تيم ملي نبايد به حال خودش رها شود، حتي اگر سرمربي‌اش ماه‌ها حقوق نگرفته باشد. نکته مهم‌تر اين که ويلموتس وقتي با فدراسيون فوتبال ايران قرارداد مي‌بست، مي‌دانست که تحريم‌ها مشکلاتي را ايجاد خواهد کرد و ممکن است او نتواند به موقع پولش را بگيرد. در واقع او حق دارد که پولش را بخواهد، اما حق ندارد با سرنوشت تيم ملي و 80 ميليون ايراني عاشق فوتبال بازي کند و آن را گروگان بگيرد تا حق و حقوقش را دريافت کند. ويلموتس اين را هم نبايد فراموش کند که وقتي فدراسيون فوتبال ايران به سراغش رفت يک مربي بيکار بود که در حال فراموش شدن بود اما حالا نامش در فوتبال جهان دوباره مطرح است و شنيده مي‌شود. به علاوه اين که او بايد به خاطر خودش و کارنامه‌اش هم که شده، برگردد و تيمش را در اين بازي حساس هدايت کند.