نصف جهان: برخی موضعگیری هواداران فوتبال اصفهان در قبال افتتاح ورزشگاه نقش جهان که در مصاحبه با برخی شبکه های تلویزیونی عنوان شد، تعجب بر انگیز و ناامید کننده بود.

طلسمی که هیچ امیدی به شکستن آن نبود، در ساز و کاری جدید و با نظر هیئت دولت به فولاد مبارکه به عنوان کارخانه ای صنعتی و مالک باشگاه سپاهان سپرده شد تا این شرکت طبق وعده ای که داد ورزشگاه را ظرف مدت کمتر از 20 ماه به ورزش اصفهان تحویل دهد و البته با توجه به سرمایه گذاری عظیمی که در این پروژه انجام داد، این ورزشگاه تا 20 سال به عنوان استادیوم اختصاصی در اختیار باشگاه سپاهان قرار گیرد. البته کاملاً واضح و قابل حدس است که بعد از 20 سال هم با توجه به هزینه های سرسام آور نگهداری ورزشگاه، باز هم از شرکت فولاد مبارکه و باشگاه سپاهان درخواست شود که به حضورشان در این ورزشگاه ادامه دهند و همچنان بهره بردار نقش جهان باشند.

طبیعی بود که با توجه به سفر معاون اول رئیس جمهور و برخی ازوزرا و مقامات ارشد دولت به اصفهان و البته نظر به اینکه یک ماه نیز رقابت های لیگ برتر تعطیل است، دست اندرکاران نقش جهان مصمم به آن شده باشند تا در افتتاحیه و دیداری نمادین، این استادیوم را با حضور جهانگیری افتتاح کنند.

نقش جهان زیبایی های زیادی دارد اما وضعیت غبارآلود اصفهان در روز افتتاح و با توجه به اینکه صندلی های طبقه دوم به تازگی در حال نصب است، شرایط به گونه ای پیش رفت که در نقش جهان شکل نامناسبی به لحاظ جوی پیش بیاید و به دلیل وزش شدید باد برخی صندلی های طبقه دوم در بخشی از ورزشگاه که در حال جاگذاری بود، وضعیت به هم ریخته ای پیدا کند.

همین یکی دو مشکل کافی بود تا آن دسته از هواداران همیشه معترضی که جلوی دوربین های تلویزیونی قرار می گیرند همه چیز را فراموش کنند و باز هم فریاد اعتراض سر دهند. از شکل افتتاح گلایه کنند، برخی از آنان نیز از خجالت همه در بیایند وحتی یک نفر از آنان نیز در تلویزیون بگوید که اگر نقش جهان اینچنین است ما آن را نمی خواهیم!...

بگذریم که برخی از ما در برخی مواضع مان احساس می کنیم که وکیل و نماینده قانونی و رسمی هواداران فوتبال اصفهان هستیم و هر چه به زبان می آوریم را نه فقط به عنوان نظر شخصی مان،بلکه به عنوان دیدگاه و خط مشی هواداران تیم مان قلمداد می کنیم. اما واقعاً سئوال این است، چرا همیشه اعتراض و گلایه و دیدن نکات منفی؟

مگر نه این بود که هواداران سپاهان سال ها مسیر اصفهان- فولادشهر را طی می کردند، بارها در این مسیر خطرناک دچار سانحه می شدند و همیشه نیز باشگاه شان مجبور بود برای هر بازی رقمی بالا برای اجاره ورزشگاه فولادشهر بپردازد؟ مگر نه این بود که همیشه از شأن باشگاه خود در داشتن یک ورزشگاه اختصاصی سخن می گفتند؟ چرا اینقدر زود فراموش می کنیم و ناسپاس می شویم؟

این ناسپاسی در موضوعات دیگر هم کم دیده نشده است. چه بسا فراموش نمی کنیم که پس از قهرمانی سپاهان در لیگ برتر، چند روز پس از قهرمانی، اعتراض، نگرانی و حملات به باشگاه بابت فعالیت در نقل و انتقالات آغاز شد و یا مربی قهرمان در فصل بعد پس از هفته ها با اولین باخت، مورد هجوم و حمله و توهین برخی هواداران قرار می گیرد...

کلاً واژه اعتراض را اگر از برخی ها به ویژه در حوزه هواداری فوتبال بگیرند دیگر چیزی برایشان باقی نمی ماند. همیشه باید غر بزنیم و ناراضیانی همیشگی باشیم.

زمانی فقط موفقیت و رده های بالای جدول را می خواستیم. روزی سهمیه آسیایی و راهیابی به لیگ قهرمانان، زمانی قهرمانی، روزی قهرمانی های متوالی و پشت سر هم. هت تریک قهرمانی و سه قهرمانی پشت سر هم که به دست می آید، پیروزی در همه بازی ها را می خواهیم و قهرمانی را با 30 پیروزی مطالبه می کنیم و با یک شکست یا مساوی به سراغ اعتراض می رویم و در این راه البته به برخی پیروزی های کمرنگ هم گیر می دهیم!...

ورزشگاه نقش جهان عیب های کوچک اما متعددی دارد. در بحث ورود تماشاگران و ایجاد باجه های بلیت فروشی در تعداد بالا، از صندلی گذاری طبقه دوم، از تجهیز جایگاه های خبرنگاران و وی آی پی و مسائلی دیگر که شاید تا وقتی این ورزشگاه رنگ حیات دوباره را به خود نمی دید، این اشکالات به سوی رفع و رجوع نمی رفت و همچنان پابرجا بود. پس چه بهتر که افتتاحیه ای برگزار شد و مسئولان بر آن شدند تا دیدار جام حذفی سپاهان را در این ورزشگاه با وجود نواقص جزئی آن برگزار کنند. حال دیگر مدیران فولاد مبارکه و باشگاه سپاهان می دانند که با توجه به برگزاری دیدار جام حذفی، پس از تعطیلی یک ماهه لیگ، باید این ورزشگاه کاملاً مهیای میزبانی در لیگ برتر باشد و در این یک ماه با سرعت و کیفیتی بالا نسبت به رفع نواقص اقدام کنند.

هر چند شاید به این دیدگاه ما انتقاد شود و مثال و نمونه های خارجی برای آن عنوان شود که تا ورزشگاهی به مرحله 100 در صد آماده سازی و تجهیز نرسیده نباید مورد بهره برداری قرار گیرد. بهتر است آنانی که با چنین دیدگاهی وارد این بحث می شوند فراموش نکنند که با نگاه بین المللی این ورزشگاه باید در مدتی دو ساله ساخته می شد و نه اینکه پس از دو دهه و وعده های متعدد، شرکتی که وظیفه ای در قبال تکمیل آن نداشته وارد کارزار شود و طلسم را بشکند.

به ورزشگاه فولادشهر نگاه کنید. تا وقتی که به جهت حضور دو تیم اصفهانی در لیگ قهرمانان مورد اجبار و الزام کنفدراسیون فوتبال آسیا در اضافه کردن برخی آیتم ها به امکانات خود نشده بود با همین روال در حال برگزاری مسابقات بود. از اسکوبرد، قسمت وی آی پی،جایگاه خبرنگاران مسقف و مجهز به اینترنت و برخی امکانات دیگر هیچ خبری نبود. ولی با الزامات انجام شده اکنون می بینیم که فولادشهر دارای چه جایگاه های شیکی برای خبرنگاران و مهمانان ویژه است و در راستای تأکیدات نهاد فوتبال آسیا چه تجهیزات خوب و مناسبی به ورزشگاه اضافه شده است.

اکنون نیز با افتتاح نقش جهان و برگزاری دیدار جام حذفی، یک الزام غیر دستوری و غیر بخشنامه ای برای باشگاه سپاهان به وجود آمده که در ادامه رقابت های لیگ برتر، شرایط بهتری را در نقش جهان برای میزبانی ها به وجود آوردند و این الزام برای سپاهانی ها باعث می شود تا با سرعت مشغول رفع اشکالات موجود شوند.

در اولین دیدار سپاهان در ورزشگاه نقش جهان حدود ده هزار هوادار به ورزشگاه آمدند و فارغ از نتیجه، لبخند و رضایت در چهره آنان مشهود بود. این تعداد هوادار در سال های اخیر در ورزشگاه فولادشهر به غیر از دیدارهایی که همراه با قهرمانی سپاهان بوده، کمتر دیده شده بود. هواداران فوتبال پس از مدت ها لذت تماشای دیدار تیم محبوبشان در ورزشگاهی در نزدیک شهر را به خوبی احساس کردند و در دیداری که دو روز پس از مراسم افتتاحیه برگزار شد متوجه شدند که نقش جهان یک نعمت بزرگ برای آنهاست. پس این نعمتی که در حال حاضر یک غنیمت عالی برای شهر است را قدر بدانیم و سرمایه گذاران این عرصه ها را بیشتر تشویق و ترغیب کنیم.