نصف جهان: افشاگري نماينده مجلس ما را به ياد حرف‌هاي آقايان خياباني و مايلي‌کهن انداخت که به شدت دغدغه پول زيادي را که به کي‌روش مي‌داديم، داشتند. خياباني بغض مي‌کرد، مايلي‌کهن افشاگري مي‌کرد و زدن کي‌روش مخصوصا اين اواخر بسيار مد بود. تقريبا هر کسي در خانه‌اش هم که شده در مورد کي‌روش حرف مي‌زد و بدون اطلاعات او را نقد مي‌کرد. البته نقد فني که نبود يا اگر بود به شوخي مي‌مانست اما نقد مالي و اخلاقي تا دلتان بخواهد بود و دست به دست مي‌شد.

 از سود چند ميليون دلاري از کي‌روش تا سقوط با ويلموتس

هفته پيش نماينده مجلس حرف زده است، او گفته کي‌روش 1/3 ميليون دلار در سال اول مي‌گرفت، در سال آخر که دو جام جهاني را در کارنامه‌اش با ايران داشت 1/8 ميليون دلار مي‌گرفت. ويلموتس اما سه ميليون يورو در سال مي‌گيرد و دو ميليون يورو حق فسخ دارد! اگر حرف نماينده درست باشد، واقعا ماجرا عجيب است مخصوصا اينکه با کي‌روش «دو تا 3/5 ميليون فرانک سوئيس، حداقل 4 ميليون دلار بابت بازي بازيکنان‌مان در جام جهاني  و بيش از ده لژيونر ارز آور به اروپا و امارات و قطر و چين» داشتيم که چند برابر هزينه‌کردِ ما براي کي‌روش بود و حالا در مرحله انتخابي جام جهاني هم گير کرده‌ايم. آن روزها دعواي ما با کي‌روش اين بود که چرا به مرحله دوم و سوم جام جهاني صعود نکرده‌ايم و حالا در مرحله انتخابيِ مقدماتي جام جهاني در آستانه حذف هستيم( ان شاا... صعود مي‌کنيم.)

 مويه‌کن‌ها امروز کجايند؟

با اين حال گريه خياباني که در تلويزيون در مورد اهانت کي‌روش حرف مي‌زد را به ياد داريم. حتي برنامه‌هايي که در مورد هزينه‌هاي کي‌روش اعلام مي‌شد را هم به ياد داريم. نقدهاي حاجي مايلي در مورد گراني کي‌روش و از بالا به پايين نگاه کردن او را هم به ياد داريم. انگار بايد کي‌روش را مي آورديم و ما به او مي‌گفتيم چه کند! حالا ويلموتس آيا ارزان است؟ آيا اينکه ما به او مي‌گوييم چه کند براي فوتبال ايران ارمغاني داشته است. اگر قرار باشد ما امثال کي‌روش را بياوريم و ما به او بگوييم چه کند که ديگر چه نيازي به کي‌روش بود؟ يک مربي معمولي را سرمربي کنيم و خودمان بگوييم چه کند ديگر، چرا خودآزاري مي‌کنيم؟ راستي حالا کسي نگران پول‌هايي که به ويلموتس بايد بدهيم نيست؟ حالا کسي نگران بي‌احترامي ويلموتس به نيمکت ايران و گروکشي قبل از بازي با عراق نيست؟