نصف جهان: 75 خانواده روستاي «ديلم ده» در استان گيلان، 15 سال است که پشت ديوارهاي سد بيجار محبوس شده اند.

کلنگ ساخت سد مخزني آيت ا... بهجت با حضور محمدرضا عارف، معاون اول وقت رئيس‌جمهور در سال 1383 به زمين زده شد و پس از يک دهه با حضور اسحاق جهانگيري، معاون اول دولت يازدهم به طور رسمي به بهره‌برداري ‌رسيد تا آب شرب دو ميليون و 500 هزار نفر تأمين شود.

اين در حالي است که در 15 سال گذشته مردمان ديلم ده، اهالي بالادست سد به دنبال اين سدسازي دچار گرفتاري هايي شده اند. يکي از اين اتفاق ها، هنگام آبگيري و بسته شدن دريچه هاي سد رخ داد و موجب پسروي و برگشت آب به منازل خانوارهايي شد که هنوز از منطقه کوچ نکرده بودند.

با آبگيري مخزن سد شهر بيجار تعدادي از روستاها زير آب رفت و از همان زمان راه ارتباطي روستاهاي ديلم‌ده همچنين چانه‌سرا و الوکله از توابع رودسر قطع شد. تعداد 400 خانوار روستايي با احداث سد شهر بيجار دچار خسارت شده و به اجبار از منطقه کوچ کردند و تنها حدود 75 خانوار به دليل اينکه سرپناهي در مناطق ديگر نداشتند، در منطقه باقي‌ماندند.

مسئله اي که بايد به آن پرداخت اين است که پس از گذشت پنج سال از بهره برداري از اين سد هنوز وضعيت روستاييان بالادست سد شهر بيجار تعيين تکليف نشده و تنها دو قايق براي تردد آنها در دو نوبت صبح و بعد از ظهر در نظر گرفته شده است در حالي که روستاييان در اين شرايط توان حمل و رساندن  علوفه براي احشام خود را ندارند و بدين ترتيب مشکلات تنها انسان ها را در بر نگرفته بلکه حيوانات را نيز گرفتار کرده است.

يکي از ساکنان اين منطقه مي گويد: نزديک 75 خانوار در روستا زندگي مي‌کنند که شرايط مناسبي براي زندگي ندارند. به خانواده هايي که در پايين دست زندگي مي‌کردند و بالا رفتن تراز آب ممکن بود به خانه هايشان آسيب بزند، مبلغي را پرداخت کردند اما به ما که در سطح بالاتري هستيم، مي‌گويند: به ما ربطي ندارد.

وي ادامه داد: امروز کرايه حمل و نقل ما به دليل بسته شدن راه ها چند برابر شده و از نظر تهيه نفت با مشکلات جدي رو به رو هستيم. از آن طرف قايق نيز يک بار صبح و يک بار بعد از ظهر براي حمل و نقل مي‌آيد. در اين شرايط اگر براي کسي اتفاقي رخ دهد بدون شک جان خود را از دست مي‌دهد. سه سال قبل، قلب پيرمردي درد گرفت و از آنجايي که قايق نبود و تلفن همراه نيز بد آنتن مي‌دهد، فوت کرد.

وي با بيان اينکه بسياري از خانواده ها بخاطر فرزندهايشان کوچ کردند، تشريح کرد: ديلم‌ده يک مدرسه دبستان و راهنمايي داشت که زير آب رفتند و ديگر مدرسه اي وجود ندارد به همين دليل چند بچه تاکنون ترک تحصيل کرده اند.