نصف جهان: دکتر احسان شاه‌قاسمي، عضو هيئت علمي در گروه ارتباطات دانشگاه تهران، نظرات جالبي درباره شخصيت اميرحسين مقصودلو معروف به «تتلو» دارد. او که به گفته خودش چند سالي است درباره سلبريتي‌ها پژوهش کرده و ابعاد پديده شهرت در ايران و بيرون از ايران را به خوبي مي‌شناسد، درباره اين شخصيت جنجالي مي گويد:

«تتلو انديشه ندارد. آنچه تتلو انجام مي‌دهد، نه پياده سازي گام به گام و هوشمندانه يک جهان نگري خاص، بلکه واکنشي ناخودآگاه به زندگي بد اوست. تتلو از هر آدمي که مزه محبت را چشيده يا نچشيده خشمگين است و توانايي منطقي بودن ندارد. تتلو آزرده‌اي است که ديگران را آزار مي‌دهد؛ اما، آزار دادن ديگران آدمي را آرام نمي‌کند و مانند آب دريا خشم را در انسان شعله‌ورتر مي‌سازد. تتلو شبانه روز رنج مي‌برد و اين رنج را از ايران با خود به ترکيه و گرجستان و از آنجا به انگلستان و آمريکا خواهد برد و در نهايت اين رنج باعث مرگ بدي براي او خواهد شد.

تتلو نقد را ضايع، مبتذل و فاقد ارزش توجه مي‌کند. او انرژي نسل جوان را به سوي ناکجاي لذت‌گرايي و پرخاشگري منحرف مي‌کند و براي نخستين بار مي‌بينيم که نسل جوان ما توجه چنداني به سياست ندارد. تتلو مواد مخدر را تبليغ مي‌کند و لشکر معتادان جوان نه تنها ما را نجات نخواهند داد، بلکه باري بر دوش ما خواهند بود. تتلو مصرف گرايي را تبليغ مي‌کند و براي نسل جواني که آمال آنها کفش و کيف و رفتن به کنسرت و مهاجرت به غرب است، مهم نيست که صنعت خودرو در ايران چه مي‌کند، تقلب علمي چه بر سر دانشگاه‌هاي ما آورده يا رأي دهي چه اثري بر آينده او دارد.»