نصف جهان: صحبت های مسئولین اصفهانی فضای طرب ایجاد می کند که با آنها و خدمتشان شاد باشیم! مردم باید نسبت به تعهد این مسئولین و خدمتگزاران خود کمی ببالند ،شاید قدردان زحمات آنها بشوند!

تعاریف درباره یک مفهوم بسیار است وچون ما مردم نمی توانیم به خرد خود از آن مفهوم، معنی بیرون بکشیم، به همین خاطر لازم است یک نفر مسئول ما را در این امر یاری کند.

تا پیش از این همگان فکر می کردند که شهر جایی است برای رد شدن از خیابان های آن و نهایت رفتن به پارک یا خوردن یک بستنی و انداختن اضافه آن داخل چمن ویا درخت های اطراف خیابان. اما عضو شورای اسلامی شهر اصفهان تعریف دیگری از شهر دارد. این مسئول می گوید: «شهر قابل زیستن شهری است که رانندگان با دیدن عابر پیاده به او اجازه عبور دهند نه این که بر سرعت خود اضافه کنند تا مبادا عابر پیش از عبور آن‌ها از عرض خیابان گذر کند.» غلامرضا شیران اضافه کرده: «شهر قابل زیستن شهری پاک است که آب، هوا و حتی خاک آن پاک و قابل مصرف و تنفس است.»

سپاس مسئولین محترم که ما مردم را آگاه کردید جایی که زندگی می کنیم شهر نیست حالا هرچقدر هم بگویند: شهر اصفهان...

ایشان گفته «شهری که پیچ استانداردهای حاکم بر آن روز به روز سفت‌تر می‌شود، شهر است.» حالا خودتان حساب بکنید که تا الان چند پیچ استاندارد در شهر حسابی سفت شده است. فقط یادتان نرود زیاد هم سفت نکنید زیرا با یک‌بار زورآزمایی، واشر فشرده می‌شود و از آن به بعد مجبورید هر بار شیر را به همان اندازه قبلی سفت ببندید تا چکه نکند!

این مسئول مهربان عقیده مند است که شهر قابل زیست ، مدیران و کارمندان دلسوز و مهربان دارد. کارمندان خوش رفتار با روی گشاده از ارباب رجوع حمایت می‌کنند. اما انگار این مسئول به جز رانندگان و عابران پیاده صحنه های دیگری را نیز دیده است. او می گوید: «امروز از رفتار برخی عوامل شهرداری و شورای شهر با مردم بسیار متأسف هستم.»

در ادامه، شرایط یک شهر قابل زیستن را به گفته این مسئول می آوریم فقط به شرطی که مسئولین در رساندن مردم به این شهر یاری کنند: در شهر قابل زیست مردم به هم تنه نمی‌زنند. با هم جدال و دعوا نمی‌کنند و در مجامع عمومی خوش اخلاق هستند.

در شهر قابل زیستن اخذ پول برای سلب نور و آسایش از همسایگان معنی ندارد، ماده صد که بی احترامی به طراح، مجری و مردم است بی مفهوم می‌شود. مردم در این شهر حقوق هم را پایمال نمی‌کنند و در مرکز محله برجی دیده نمی‌شود.

حمل و نقل در شهر قابل زیستن، هوشمند، پاک، بی صدا و با قیمت مناسب در اختیار مردم قرار دارد. توسعه شهر آرام و پایدار است و عجله‌ای برای توسعه اراضی شهری وجود ندارد. در شهر قابل زیستن شاخص سلامت مردم حرف اول را می زند.

مجید،چمن و چند حرف اضافه

آیا کنار بزرگراه می شود پتو انداخت و دراز کشید؟ ویا قابلمه غذا را آورد با خانواده در همان کنار پیک نیک برگزار کرد؟ برای شما هم حتما سوال پیش آمده که این همه نبوغ از کجا آمده که در کنار اتوبان ها چمن کاشته اند آن هم در این بی آبی اصفهان وخشکی زاینده رود که هر روز می گویند فردا دیگر آب ندارید. پس چطوراست برای چمن ها آب هست اما برای ما صد افسوس و دریغ؟!

این چهره ترکیبی وتلفیقی است یعنی اگر بخواهیم با فتوشاپ کلامی آن را ترکیب کنیم ،ماحصل آن می شود؛ مجید و چمن. البته ناگفته نماند این وسط باید یک درختی نیز ترکیب شود تا کامل تر شود. پس می شود:مجید، درخت وچمن... .

عضو کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شورای اسلامی شهر اصفهان گفته: «با توجه به اينكه در بزرگراه ها چمن ها نمي توانند كارايي مناسبي داشته باشند لذا به صورت تدريجي اين چمن ها حذف خواهد شد و از درختان مقاوم به خشکی استفاده مي شود.»

مهدي باقر بيگي با اشاره به حذف چمن هاي حاشيه بزرگراه هايي مانند بزرگراه شهيد خرازي، اظهاركرد: «بايد به جاي استفاده از چمن ها از سنگ هاي رنگي و ساير مصالح زينتي در اين اماكن استفاده كرد.»

وي همچنين اضافه كرد: « استفاده از چمن در حاشيه بزرگراه ها از لحاظ هزينه اي هيچ توجيهي ندارد زيرا هزينه نگهداري از آن بالا است و بازدهي مناسبي نيز ندارند.»

باقر بيگي افزود: يكي از راهكارهاي حل اين بحران استفاده از گياهاني است كه مقاوم به كم آّبي هستند همچنين استفاده از پساب مي تواند راهگشا باشد.

وي اعلام كرد: همچنين گل هاي حاشيه ميادين و خيابان ها نيز به صورت فصلي تعويض مي شوند كه همين مورد باعث ازدياد هزينه ها است و باید روند اين موضوع نيز تغيير كند.

فقط لطفا در صورت کاشت درخت،توت کاشته نشود که مجبورهستید از آن سر اتوبان چادر بگیرید برای تکاندن و خوردن توت های اتوبان.