ایسنا: خيال قاچاقچيان چوب اين روزها با برداشته شدن تدريجي محدوديت‌هاي تردد «کرونايي» راحت تر شده و جبران روزهاي بيکاري‌شان را کرده‌اند تا آنجا که به مانند مورچه‌هايي که دسته جمعي به يک تکه استخوان کوچک حمله مي‌کنند، اين بار با بي‌رحمي هر چه بيشتر به جنگل بازگشته اند و مانند موريانه به جان جنگل افتاده اند. دليل هم ساده است و روشن؛ وقتي بخاطر کرونا چوب بري‌ها تعطيل شدند، ورودي بيشتر روستاهاي شمال بسته شدند و دهياري ها براي جلوگيري از ورود مسافران در حال کشيک دادن بودند؛ همين شد که قاچاقچيان از ترس به دام افتادن مدتي کار را متوقف کردند چرا که بايد چوب‌ها را با ماشين هاي بدون پلاک در حاشيه شهر تخليه مي‌کردند و درنتيجه احتمال لو رفتن قاچاق بيشتر مي‌شد.

حالا قاچاقچيان با گستاخي هر چه بيشتر برگشته اند؛ يک قاچاقچي چوب که فعاليتش در جنگل‌هاي اطراف نور در استان مازندران است مي گويد: شب ها دو تُن چوب خام و به اصطلاح «چوب گرد» (چوب‌هاي تهيه شده بوسيله برش‌هاي عرضي تنه يا شاخه درخت) معادل چهار درخت جنگلي را قطع مي‌کند و به کمک کارگرانش که اکثراً از فرزندان و هم محلي هايش هستند بار نيسان مي‌کنند و صبح ها تحويل کارخانه‌هاي چوب بري مي‌دهند.

اين قاچاقچي که مي‌گويد مو لاي درز کارش نمي‌رود، چوب هاي جوان و مولد جنگل را با قطر 30 تا 45 سانتيمتر قطع مي‌کند و به مشتري پيشنهاد مي دهد. مسئوليت حمل بار به هر شهري از ايران در صورتي که ماشين‌هاي مورد استفاده همچون کاميون و نيسان توسط مشتري کرايه شده باشد با خود مشتري است و البته پيشنهاد مي‌دهد که حتي مي‌تواند با نيسان خودش بار را حمل کند و بدون مشکل و ترس از ايست بازرسي‌ها بار چوب قاچاق را تحويل دهد.