نصف جهان: بازیکن ایرانی-سوئدی بعد از 18 سال حضورش در فوتبال حرفه ای که مانند اغلب فوتبالیست ها سال های پرفراز و نشیبی بود کفش هایش را آویخت.

بهرنگ صفری، بازیکن ایرانی-سوئدی در آخرین بازی تیمش در لیگ سوئد بعد از دقیقه 60 پا به چمن ورزشگاه الدا گذاشت تا آخرین نیم ساعت دوران حرفه ای اش را برابر اوسترسوند تیم سابق سامان قدوس بازی کند.

او گفت: «فکر کردم که این آخرین لحظات زندگی من در زمین فوتبال است و دیگر برگشتی در کار نیست. خیلی لذت بردم و بسیار لذت بخش بود که توانستم دوباره در زمین فوتبال بازی کنم.»

علیرغم کمبود تماشاگر باشگاه مالمو به طور کامل از ستاره ایرانی اش تقدیر کرد. ویدیوهایی از راجر فدرر، تنیسور سرشناس جهان و همچنین همسر بهرنگ، یک موزیک ویدیو از طرف یوهان داهلین و مارکوس روزنبرگ دو بازیکن قدیمی مالمو به مناسبت این روز آماده شده بود. صفری نیز در میان بازیکنان ایستاده بود و در همه جهات ادای احترام می کرد: «هنوز نتوانستم باور کنم. روز عالی ای بود، احساسات فوق العاده ای را لمس کردم.» او این حرف را بعد از مراسم خداحافظی که برایش تدارک دیده شد گفت و افزود: «احترام خارق العاده ای وجود داشت و موزیک ویدیوها عالی بودند. من سعی می کنم با واقعیت کنار بیایم.»

فصل سخت

فصلی که برای او به پایان رسید فصل آسانی نبود. او کمتر از آن چیزی که دوست داشت در زمین بازی کرد: «می توانم بگویم این سخت ترین فصل در دوران حرفه ای ام بوده است. امسال مربی شرایط رقابتی را بین بازیکنان از بین برد. وقتی یک دسته گرگ گرسنه دارید باید رقابت ایجاد شود. اگر رقیب من احساس رقابت نکند من بر او غلبه می کنم.»

بازیکن ایرانی-سوئدی درباره اینکه این شرایط چه تأثیری بر حضورش در تیم و حتی در زندگی شخصی اش داشته گفت: «بالاخره من هم باید با شرایط کنار بیایم و حرفه ای باشم. من همیشه سعی کرده ام حرفه ای باشم و در هر تیم و هر شرایطی که بوده ام از هم تیمی هایم حمایت کرده ام.»

به گفته صفری یکی از دلایلی که دیگر نتوانست به فوتبال ادامه بدهد خانواده اش بوده است. خانم ایوانا همسرش و پسرانش امیلیانو و لئون، وقتی دیدند که او از شرایطش در این فصل در مالمو سرخورده شده حمایت ویژه ای از او کرده و باعث شدند که با روحیه ادامه بدهد: «من روزهای سختی را گذارندم اما پسرانم باعث شدند که بتوانم مدتی شرایط را فراموش کنم. فصل گذشته در دوران فوتبالم یکسال غیرقابل باور و سخت بود.»

صفری با مالمو در این فصل به مقام قهرمانی در رقابت های لیگ سوئد رسید که این چهارمین قهرمانی اش با این تیم در لیگ سوئد بود. او علیرغم ماه های سختی که در فصل اخیر در مالمو داشت از باشگاه بخاطر حضورش تشکر می کند: «من پسر کوچکی بودم که می خواستم فوتبال بازی کنم. تمام آنچه نیاز داشتم این بود که کسی به من اعتماد کند و مالمو برایم این کار را انجام داد.»

آلف وستربرگ، مربی وقت مالمو، صفری را وقتی 18 ساله بود دید و او را به این تیم آورد: «وقتی به گذشته نگاه می کنم می بینم که در یک چشم به هم زدن گذشت. بدون مالمو شاید من یک بازیکن حرفه ای فوتبال نبودم. اما یادم هست در دورانی که مصدوم بودم سورن اکیبی (سرمربی وقت مالمو) من را از تیم اصلی کنار گذاشت.»

آنها به من ایمان آوردند

او در سال 2008 و با توجه به اختلافش با سرمربی از مالمو جدا شد و پس از هشت سال حضور در بازل و اندرلخت در سال 2016 به خانه بازگشت: «چیزهای زیادی برای تشکر کردن از آنها دارم چرا که آنها به من اعتماد کردند. بازگشت به خانه آسان نیست چرا که انتظارات باشگاه و هواداران زیاد است.» صفری می گوید: «مالمو روزنه ای دید و خواست که من را برگرداند و از این بابت از آنها ممنونم.»

اما کنون ماجراهای جدیدی در انتظار او است. لوندز اس کی باشگاه مادر یا باشگاهی که در آن فوتبال را شروع کرده ستاره خود را پس می گیرد اما فقط برای چند مسابقه: «آنها در چمن مصنوعی بازی می کنند و این برای من امکانپذیر نیست. با این حال وقتی مربی شنید که قرار است در یک مسابقه بازی کنم، عکسی از دستگاه قهوه سازی که در رختکن بود و مشابهش را در خانه دارم برایم ارسال کرد و فکر می کنم حالا مجبور هستم این کار را انجام بدهم.»

لوندز اس کی در رده پنجم لیگ سوئد بازی می کند و حضور صفری در این مسابقه تنها شکل سرگرمی و تشریفاتی دارد: «اگر نیاز باشد می توانم درون دروازه بایستم یا حتی دفاع وسط. راستش نمی توانم خیلی بدوم. می خواهم دوباره از فوتبال لذت ببرم چرا که یک فصل  سخت را  سپری کردم.»

اما مهمتر از همه، حرفه جدیدی است که صفری شروع می کند. او به همراه همتیمی سابقش مارکوس روزنبرگ قرار است وارد یک کار جدید شود: «من از تمام تجربه ام در فوتبال و تمام موفقیت ها و شکست هایی که داشته ام استفاده می کنم تا راه درست را به آنها نشان داده و باعث پیشرفتشان شود. من و مارکوس روزنبرگ رابطه بسیار خوبی داریم و در زمین فوتبال هم به خوبی همدیگر را حمایت می کردیم. الان هم می توانیم این کار را بکنیم.»

بنابراین او حتی اگر از زمین فوتبال خارج شود، در دنیای فوتبال و شبکه های اجتماعی باقی خواهد ماند: «حدس می زنم از این به بعد در اینستاگرام فعالیتم جدی تر شود.»