نصف جهان- مرضیه غفاریان: لیگ بیستم به علت منع حضور خارجی ها بهترین فرصت را برای سرمربیان ایرانی فراهم کرد تا با رو کردن هرچه در چنته دارند، ثابت کنند با وجود آنها نیازی نیست که باشگاه ها برای جذب سرمربی خارجی هزینه کنند اما در این 12 هفته ای که پشت سر گذاشتیم به جرأت می توان گفت اکثر مربیانی که روی نیمکت تیم های لیگ برتری نشسته اند به جای آنکه انرژی خود را صرف به رخ کشیدن توانایی شان در امر مربیگری کنند، به مسائل حاشیه ای پرداخته اند.

کافی است به نشست های خبری قبل و بعد از دیدار تیم های تحت اختیار 16 سرمربی ایرانی لیگ بیستم دقت کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید، قبل از بازی که پیشاپیش به استقبال شکست می روند،  بهانه و توجیه هم که تا دلتان بخواهد بسیار است، حداقل 15 تای آنها می توانند با ایراد گرفتن از برنامه ریزی سازمان لیگ به نفع «تیم خاص»، دست پیش را بگیرند تا در صورت شکست واگر عذر دیگری نیافتند، پس نیافتند. شانزدهمی هم که تا روز آخر رقابت ها می تواند از دستان خالی ناله کند و با مظلوم نمایی، سرپوشی بگذارد روی تمامی ناکامی هایش.

بعد از بازی هم در صورت نرسیدن به اهدافشان، اول از همه یقه داورانی را می گیرند که از قضا با قضاوت های پراشتباهشان در فصل جاری کم بهانه دست این مربیان بهانه جو نداده اند و شاهکاری بوده اند در نوع خود! اگر هم استثنائاً معجزه ای رخ داد و داوری در قضاوتش بی عیب و نقص ظاهر شد، زمین های یخ زده و گل و شل که هست، باز هم نبود دست های پشت پرده که نمی خواهند هیچ تیمی قهرمان شود همیشه به کارند و به تازگی هم مشامشان قوی شده و بوی قهرمانی بعضی تیم ها هم این دست ها را آزار می دهد و این قصه سر دراز دارد و بهانه های نخ نما و تکراری که حوصله فوتبالدوستان و طرفداران تیم ها را سر برده و تمامی ندارند، ساز و کار همیشگی این دست مربیان در زمان ناکامی است.

البته در میان این سرمربیان همیشه شاکی از زمین و زمان، یک فرد محجوب و آرام هم دیده می شود که به تازگی به جرگه مربیگری پیوسته و برای اولین بار روی نیمکت یک تیم لیگ برتری نشسته که خوشبختانه هنوز به این فضا آلوده نشده. سرمربی نامبرده بی خیال قیل و قال همقطارانش، همانطور که آنها سرگرم اختلافات درون باشگاهی و حواشی خارجی هستند، به همراه شاگردانش، چراغ خاموش و نرم از بغل حرکت می کند و حالا تیمش را به میلیمتری صدر جدول رسانده، آن هم در هفته ای که اکثر مدعیان، امتیازات حساسی از دست دادند. هیچ بعید نیست این سرمربی تازه کار و جوان، تیم تحت هدایتش را با همین فرمان تا صدر جدول پیش راند و در انتهای فصل هم با طلایی کردن جام قهرمانی لیگ بیستم،  فوتبالدوستان اصفهانی را پس از شش سال به آرزویشان برساند.