نصف جهان: محمد خاکپور، مدافع باکلاس تیم ملی ایران در جام جهانی 98 یکی دیگر از عزاداران درگذشت مهرداد میناوند است که احساسات و خاطرات خود را در قالب کلمات برای هم تیمی سابق خود در یادداشتی بیان کرده است:

خدا حافظ...

جوان رعنا و مودبی که تمام خاطراتم از او خاطرات شیرین است و هیچگاه تلخی و تلخ کامی از او ندیدم. شیطنت خاص خود را داشت و اما این شیطنت همیشه دوست داشتنی بود.

ابتدای آشنائیم با او به زمانی برمی گردد که با علی منصوریان برای تلاوت قرآن در آغاز تمرین تیم ملی چالشی دیدنی داشتند و سپس رشد و ارتقای مهرداد از لحاظ فنی و تبدیل شدنش به یک چپ پای کلاسیک تا جایی که او را بر بام فوتبال اروپا دیدیم.

همه اینها وجه آشکار و نمایان او بود که بر هیچکس پنهان نبود اما وجه دیگری که کسی آن را ندید و از دیده ها پنهان ماند غم نادیده شدن بود.

آنجا که کسی اندوخته ای از تجربیات او را ندید. آنجا که کسی عطش مهرداد را برای خدمت به فوتبال کشورش ندید. آنجا که کسی فریادهای می خواهم در فوتبال بمانم و کمک کنم او را نشنید و حتی آنجا که با مشکلات زندگی و بیماری دست و پنجه نرم می کرد کسی به فریادش نرسید.

مهرداد شیرین بود، خوش قلب بود، دوست داشتنی بود و به جرأت کسی را سراغ ندارم که با شنیدن نام مهرداد میناوند لبخند بر روی لبانش نیاید.

اما این شیرین دوست داشتنی دیده نشد زمانی که نیاز به دیده شدن داشت!

خداحافظ دوست قدیمی

خداحافظ چپ پای دوست داشتنی

خداحافظ خاطرات شیرین

خداحافظ ای داغ بر دل نشسته...

و این ورزش، ورزشی ها و مسئولین ورزش، هستند مهردادهایی که فریاد دیده شدن سر می‌دهند و تجربیات ارزشمندی برای خدمت به این کشور و جوانان آن دارند.

آنها را ببینید و بشنوید قبل از اینکه به همین سادگی مجبور به خداحافظی باشیم.

محمد خاکپور-1399/11/9