اينديا اکسپرس از رسانه هاي هندوستان در گزارشي از تهران نوشت: از خيابان وليعصر^(عج) که مي گذري، در ميان درختاني که دو سويش را گرفته بيلبوردهايي چشم ها را به خود جلب مي کند که آثار هنرمندان بزرگي چون گويا، ون گوگ، ورمير، اندي وارهول و هنرمندان معاصر ايران بر آن نقش بسته اند.

به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه اين گزارش آمده است: کنجکاو از مواجهه با چنين صحنه اي در تهران، از رهگذران در اين باره پرسيديم و مطلع شديم شهرداري تهران از سال گذشته ده روز از ماه مي را به قرار دادن اين آثار هنري روي بيلبوردها به جاي تبليغات اختصاص داده است.

هرچند اين گالري هنري خياباني ويژگي ممتازي به تهران داده، اما تنها چيزي نيست که تعجب توريست هاي خارجي را در بازديد از اين شهر بر مي انگيزد. با آنکه ايران تازه پس از 30 سال از تحريم هاي بين المللي رها شده، اما خيابان ها و زيرساخت هاي آن نشان چنداني از بحران اقتصادي ناشي از تحريم هاي پشت سر گذاشته ندارد. با قدم زدن در بازار بزرگ تهران زنان شيک پوشي را مي بينيم که شلوار و کفش هاي مد روز به پا کرده اند. در ادامه گزارش اين روزنامه هندي آمده است: به گفته يک تحليلگر سياسي «مردم ايران در دوره احمدي نژاد با آنکه قيمت نفت بالا و درآمد کشور نجومي شده بود، چيزي از مزاياي آن حس نکردند، براي همين به يک اصلاح طلب نياز بود تا کشور را اداره کند». ناراحتي بسياري از احمدي نژاد و نزديکان او در تهران وجود دارد، زيرا معتقدند ميليون ها دلار درآمد نفتي را از دست داده اند.

در ساعت 1 و نيم شب، سوپرمارکت هاي تهران همچنان غلغله اند و پر از انواع محصولاتند. حتي خمير دندان هندي هيمالايا هم راه خود را به قفسه هاي مغازه ها پيدا کرده اند.

دوستي مي گويد: «هميشه همين طور بوده است.» ايرانيان با افتخار مي گويند بيش از 36 سال تحريم باعث شده به خودکفايي برسند و بتوانند همه چيز را روزانه توليد کنند.

او با اشاره به طبقه اي پر از نوشابه کوکاکولا مي گويد، ايران که تحريم شد، دانشمندان آن فرمول تهيه کوکاکولا را به دست آوردند و از آن زمان خودشان توليد کرده اند.