دقيقاً طبق برنامه پيش مي رود؛ مي داند چه مي گويد، محاسبه شده به سفرهاي استاني مي رود و بر طبق يک تاکتيک مشخص تلاش دارد طبقاتي را که در نظر دارد تحريک کند. اين يعني اينکه او از مدت ها پيش براي نامزدي در انتخابات تصميم گرفته و حالا با يک جدول زمانبندي شده وارد انتخابات مي شود. با اين تفاسير نزديک به واقعيت خواهد بود اگر بگوييم سعيد جليلي در حال حاضر با برنامه ترين نامزد انتخاباتي است. او در حال شکل دهي به کاراکتر انتخاباتي خود و ايجاد نسبت با مؤلفه ها و مصاديق مختلف در اين رقابت مهم است.

اگر مختصات اين کاراکتر سعيد جليلي را از نشانه هايي که او در اين مدت بر جا گذاشته به دست آوريم آنوقت مي دانيم دقيقاً با کدام سعيد جليلي در انتخابات مواجه خواهيم بود و البته خواهيم دانست ديگران در چه نسبتي با او خواهند بود. آيا او خود را تبديل به رقيب اصلي حسن روحاني در انتخابات خواهد کرد؟ آيا اصولگرايان او را به عنوان نامزد خود خواهند پذيرفت؟ آيا او همان گزينه مطلوبي است که حسن روحاني انتظارش را مي کشد تا باز صحنه انتخابات سال 92 را زنده کند؟

نامزدي براي بار دوم

اگر تا چند ماه پيش نامزدي او تنها يک گمانه بود و در محافل خصوصي حرف و حديث هايي در اين مورد با واسطه و سينه به سينه نقل مي شد او حالا همه کار کرده تا ديگر کسي شکي نداشته باشد که سعيد جليلي از افراد حاضر در انتخابات خواهد بود. در شرايطي که ديگر شخصيت هاي اصولگرا که احتمال نامزدي شان وجود دارد هنوز در اتاق هاي محرمانه در مورد تصميم نهايي خود جلسات فشرده برگزار مي کنند او سخنراني هاي داغ و جنجالي ترتيب داده و انتخابات را از همين حالا کليد زده است. حاميان او معتقدند که در انتخابات قبلي سعيد جليلي با توجه به حضور ديرهنگام و عدم کارهاي انتخاباتي موفق به کسب رتبه سوم و بيش از چهار ميليون رأي شده و حالا اين بار با يک برنامه ريزي خوب مي توان به نتيجه بهتر و حتي پيروزي هم دست يافت. لابد چنين مشاوره هايي باعث شده است که عزم او براي حضور در انتخابات جزم شده و اينچنين جدي وارد عرصه شود.

اصولگراياني که مايل به نامزدي جليلي نيستند

اصولگرايان به مدل تازه اي براي هم نظر شدن رسيده اند و نام آن را جبهه مردمي نيروهاي انقلاب گذاشته اند . شايد انتظار اوليه اين بود که سعيد جليلي هم به استقبال رفته و خود را مقيد به تصميمات آنها بداند. او اما واکنشي متفاوت نشان داده و گفته است: «در وحدت گفتماني مسائلي مانند نسبت با جريان اشرافيت، عدالت اجتماعي، مبارزه با آمريکا، مقاومت، رسيدگي به محرومان و توزيع عادلانه فرصت ها مورد سئوال و بررسي قرار مي گيرد. اگر نگاه ما شکلي باشد و به محتوا توجه نکنيم، هر عنواني به تنهايي مشکل را حل نخواهد کرد.»

اين جملات او البته بعداً با اظهارات تندتري از جانب حاميانش تکميل شد. او البته به اين هم بسنده نکرده و در بخش ديگري از اظهاراتش به يکي از مهمترين مصاديق اصولگرايان براي نامزدي در انتخابات تاخته است. جليلي بدون اينکه نامي از محمد باقر قاليباف ببرد به ماجراي گورخواب ها اشاره کرده و گفته: «نگراني نسبت به کارتن‌خواب‌ها زماني مي‌تواند درست باشد که از حقوق‌هاي نجومي و اموال نجومي و املاک نجومي هم شرمسار باشيد.»دقيقاً همان صحنه سال 92 از سوي سعيد جليلي در حال احيا شدن است. او رقيب خود را نه فقط حسن روحاني که همه افراد حاضر در رقابت مي داند. مي خواهد طرف دوم انتخابات باشد و اصلاً بنايي ندارد اين جايگاه را با کسي به اشتراک گذاشته يا براي کسب آن به مذاکره بپردازد. براي جمع بندي اين بخش يک نکته مهم مي توان گفت و آن اينکه او چندان هم بي تمايل نيست که نامزد اصولگرايان نباشد. آن کاراکتر سعيد جليلي که ما دنبال مختصاتش هستيم يکي از مهمترين وجوهش همين است.

رقابتي دلچسب براي روحاني

اين گزاره که سعيد جليلي يکي از مؤلفه هاي پيروزي حسن روحاني در انتخابات سال 92 است به نظر يکي از درست ترين جملاتي است که در تحليل وقايع آن انتخابات گفته مي شود. جليلي نشان داده است اين توانايي را دارد که با نامزدي اش بخش هاي مهمي از طيف خاکستري را که شايد تمايلي به حضور در انتخابات نداشته باشند ترغيب کند تا براي رئيس جمهور نشدن او به صحنه آمده و معادلات را به نفع روحاني تغيير دهند. پس بهترين حالت براي حسن روحاني نامزدي سعيد جليلي است.با همه اين تفاسير آيا بايد به اين نتيجه برسيم که سعيد جليلي قطعاً نامزد انتخابات خواهد بود؟ آيا او مي تواند خود را به طرف دوم اين رقابت مهم تبديل کند؟ نکته همينجاست . سعيد جليلي بايد بياموزد که سياست عرصه صبر و حوصله است. هر کس که زود شروع کرد لزوماً برنده ميدان رقابت نيست. شايد صحنه به صورت غير منتظره اي تغيير کند.