نصف جهان /مهرداد خورسندي- مهران ابوطالبي : داستان نصب نخستين انشعاب آب در شهر اصفهان به بيش از نيم قرن پيش برمي گردد که در نوع خود جذاب و شنيدني است. شبکه توزيع آب اصفهان از جمله طرح هاي عمراني مهم و اثرگذار در اين شهر محسوب مي شود زيرا با تامين آب شرب بهداشتي، روند مهاجر پذيري و رشد جمعيت شهري شدت گرفت و اصفهان در مسير توسعه صنعتي قرار گرفت. با تاسيس سازمان و آب فاضلاب و افتتاح شبکه توزيع آب در سال 1345، مراحل پيشرفت اقتصادي و اجتماعي شهر اصفهان پنج سال زودتر از آنکه کشور امارات متحده عربي شکل بگيرد؛ کليد خورد و اين شهر  با قدمت کهن و تاريخ ماندگار چندين هزار ساله اش در کانون توسعه و آباداني قرار گرفت.

در اوائل دهه 1340 شمسي با سرازير شدن درآمدهاي نفتي به سبد بودجه کشور، برنامه سوم توسعه عمراني (1341 تا 1346) تصويب شد. اين برنامه با رويکرد نوسازي و بر اساس دکترين کندي شکل گرفت. در ماده 18 اين برنامه تصريح شده بود: «سازمان برنامه با رعايت اولويت شهرهايي که از جهت اقليمي، جغرافيايي، درآمد و استفاده از کمک هاي عمومي دولت در وضع نامساعدي‌ قراردارند و همچنين با در نظر گرفتن جدول اولويت طرح ‌هاي مربوط به تأمين آب مشروب و برق و طرح‌ هاي حفاظتي و بهداشتي و تهيه مسکن و تلفن، ‌با اعطاي وام و کمک هاي رايگان فني و غير فني مبادرت خواهد نمود.» در اين مديران ميان شهر اصفهان به دليل بالا بودن سطح آب هاي زيرزميني و نفوذ فاضلاب چاه هاي خانگي با چاه هاي آب که موجب شيوه وسيع بيماري هاي گوارشي ميان شهروندان اصفهاني شده بود موضوع اجراي شبکه آب شرب و بهداشت در اين شهر را در از سال 1342 با گلنگ زني احداث مخزن آب پنج هزار متر مکعبي بر فراز کوه آتشگاه و حفر دو حلقه چاه فلمن در حاشيه زاينده رود در دستور کار خود قرار دادند. 

کمتر از سه سال بعد در خرداد 1345 نخست وزير وقت با حضور در ميدان نقش جهان مرحله اول شبکه توزيع آب شرب اصفهان را با هياهو و سر و صداي زياد افتتاح کرد اما نکته مهم اين بود که تا آن زمان هنوز هيچ انشعابي براي منازل نصب نشده و شرکت هاي خصوصي طرف قرارداد باشهرداري و سازمان برنامه فقط 120 کيلومتر خط انتقال آب در معابر اصلي اين شهر اجرا و تعدادي شير برداشت در نقاط مختلف شهر نصب کرده بودند. اين شيرها در زبان مردم کوچه و بازار به« فشاري» مشهور شده بود و شهروندان که به مرور زمان خود را به طعم آب کلرزني شده عادت مي دادند، ظرف ها و دبه هاي خود را از اين شيرها پر مي کردند تا آب شرب مورد نياز خود را تامين کنند.

کمي بعد و در تيرماه همان سال، سازمان آب و فاضلاب اصفهان فعاليت خود را به صورت رسمي آغاز کرد و کار لوله گذاري در کوچه هاي تنگ و باريک اين شهر تاريخي را شروع کرد. روابط عمومي اين سازمان نيز اطلاعيه اي صادر و از مردم دعوت کرد نسبت به ثبت درخواست و خريد انشعاب آب اقدام کنند.

ساعت 6 صبح فرداي آن روز کارمندان سازمان تازه تاسيس آب و فاضلاب اصفهان، مردي را ديدند که پشت در سازمان واقع در منزل استيجاري کوچه جنب سينما چهارباغ نشسته است و چون علت اين مراجعه زودهنگام را از وي پرسيدند پاسخ شنيدند: «مي خواهم نخستين فردي باشم که درخواست انشعاب آب خود را ثبت مي کند تا رديف شماره يک را به خود اختصاص دهم».

 اسناد موجود نشان مي دهد فرد متقاضي شخصي به نام «حسين وکيل زاده» بوده اما اسناد اين منزل که در خيابان سيد عليخان از خيابان هاي فرعي منتهي به خيابان چهارباغ قراردارد متعلق به «ايرج وکيل زاده و شرکاء» است.

به هر حال چندي بعد و در ساعت 10 صبح روز چهارشنبه چهارم آبان سال 1345 نخستين انشعاب آب براي منزل مسکوني متعلق به ايرج وکيل زاده (وکيل پايه يک دادگستري) در خيابان سيدعليخان نصب مي شود. از مراسم نصب اين انشعاب دو قطعه عکس در گنجينه و مرکز اسناد شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان موجود است.

در اين بين افتتاح شبکه توزيع آب شهر اصفهان نقطه عطفي در زمينه توسعه اين کلان شهر محسوب مي شود و گسترش جغرافيايي، افزايش جمعيت ناشي از مهاجرپذيري و توسعه همه جانبه اين شهر در دهه هاي بعد دليل محکمي بر صحت اين ادعاست.