زنده‌یاد چنگیز جلیلوند که به حنجره طلایی سینمای ایران معروف است، اشاره‌ای دارد به نقش سرداری که بازی کرده و فکر نمی‌کرده چنین اتفاقی برای او بیفتد.

چنگیز جلیلوند 6 آبان ماه 1314 در شیراز متولد شد و دوم آذرماه 1399 در تهران بر اثر کرونا درگذشت. او در تاریخ شفاهی که از خود به جای گذاشته به اولین فیلمی اشاره کرده که او را به دوبله علاقه‌مند کرده است.

جلیلوند تأکید کرد: اولین فیلمی که من را خیلی به کار دوبله علاقمند کرد فیلم «فاتح» بود که زنده‌یاد نصرت الله محتشم جای جان وین صحبت می کرد. صدای شاهانه و سردار مانند محتشم من را به این فکر برد که چقدر خوب است تا جای یک سردار صحبت کنم . البته فکر نمی‌کردم که سردار شوم و یا نقش سردار را بازی کنم بلکه فکر می‌کردم که چقدر خوب است تا مثل یک سردار صحبت کنم.

آقای دوبله ایران به این نکته اشاره کرد: یادم می‌آید کارگردان یا تهیه کننده فیلم‌های ایرانی برای دیدن فیلم‌های خارجی می‌رفتند و سؤال می‌کردند که جای این بازیگر خارجی چه کسی صحبت کرده و وقتی متوجه می‌شدند که دوبله را من انجام دادم برای صحبت در فیلم‌هایشان از من دعوت می‌کردند. یکبار جای حیدر صارمی (بازیگر) صحبت کردم.

وی یادآور شد: آن سال‌ها هنوز بازیگران درجه یک برای تسخیر سینما نیامده بودند و همان کسانی که در رادیو نمایشنامه بازی می‌کردند به سینما می آمدند و نقش اول بازی می‌کردند. مثل آقایان امیرفضلی، مصدق و تابش که ابتدا در رادیو فعالیت داشتند و بعد به سینما آمدند.

جلیلوند در ادامه بیان داشت: وقتی به جای پل نیومن در فیلم «یک نفر آن بالا من را دوست دارد» صحبت کردم، سیامک یاسمی گفت می‌خواهم به جای محمدعلی فردین، جلیلوند صحبت کند. برای فیلم‌های آقای قرن بیستم و گنج قارون همانگونه که برای پل نیومن صحبت می‌کردم تم جنوب شهری خودمان را هم ترکیب کردم و در نهایت گنج قارون درآمد.

جلیلوند ادامه داد: هیچ وقت دوست نداشتم جای نقش منفی صحبت کنم و معتقد بودم وقتی قهرمان داستان بیشتر مثبت است چرا من باید منفی بگویم . معمولاً برای نقش‌های منفی انتخاب نمی‌شدم و خودم هم انتخاب هم نمی‌کردم.