کار خود را با بازی در مجموعه «آینه خیال» شروع کرد. البته او چند دهه است که در رادیو فعالیت می‌کند و احتمالا همه ما یک‌بار مخاطب برنامه «صبح جمعه با شما» با صدای بیوک میرزایی بوده‌ایم. نقش‌های او در فیلم‌های «نار و نی»، «ابلیس»، «عشق شیشه‌ای»، «خانه روشن»، «واکنش پنجم» و «کلاه پهلوی» زوایای مختلفی از توانایی های او را در زمینه بازیگری نشان می‌دهد، هرچند خودش معتقد است در عرصه تصویر به آن چیزی که دوست داشته نرسیده اما خوشحال است که بخش زیادی از زمانش را به رادیو اختصاص داده است. او که پس از ۲۳ سال در فصل سوم سریال«روزگار جوانی» با کارگردانی اصغر توسلی  ایفای نقش کرده است، از کم‌توجهی به این سریال می‌گوید.

*بازخوردهایی که از سریال«روزگار جوانی» گرفتید چگونه بود؟

فکر می‌کنم سریال «روزگار جوانی» نسبت به دیگر سریال‌ها بازخورد مثبت‌تری داشته است، اما تا کنون هیچ شبکه‌ای درباره آن تبلیغ انجام نداده، رسانه‌ها توجه زیادی به سریال نداشتند، حتی خیلی‌ از افراد از پخش سریال خبر ندارند و فقط عده معدودی که تلویزیون را دنبال می‌کنند در جریان پخش این برنامه هستند. به عنوان بازیگری که در هر سه فصل سریال حضور داشتم معتقدم، فصل سوم، بازیگران بسیار مستعد و توانمندی دارد که باید به آن‌ها زمان داد تا خودشان را نشان دهند.

*گفتید کم‌تر به سریال «روزگار جوانی» توجه شده، شاید به این دلیل است که فصل سوم این سریال با دو فصل ابتدایی آن مقایسه می‌شود و مخاطبان می‌بیند که فصل سوم این سریال به اندازه دو فصل قبلی جذابیت ندارد و از لحاظ فیلمنامه هم کمی ضعیف‌تر از قبل است. شما موافق این موضوع هستید؟

در سری قبل سریال هم بازیگران چندان شناخته شده نبودند فقط امین حیایی بود که نسبت به دیگر بازیگران چهره شناخته شده‌تری داشت. بقیه بازیگران چندان شناخته شده نبودند. در حال حاضر هم بازیگران فصل سوم این سریال بسیار بازیگران توانمند و مستعدی هستند. آن‌ها از میان بازیگران تئاتر انتخاب شده‌اند و این مسائلی که در سریال وجود دارد دغدغه‌های خودشان هم هست. موضوعاتی که در سریال به نمایش گذاشته شده نیز موضوعات جدید و به روزی است. اینکه سریال در ابتدا مورد توجه قرار نگیرد، خیلی طبیعی است، چون مانند هرکاری در انتظار پذیرفتن داستان و بازیگران جدید کمی سخت است اما پس از گذشت چند قسمت برقراری ارتباط با آن بسیار ساده است.

*شما پیشکسوت این عرصه هستید و در دو فصل قبل هم جایگاه خود را در سریال داشتید، چرا پذیرفتید با تعدادی جوان که خیلی شناخته شده نیستند همبازی شوید؟

نمی‌توانیم اسم این کار را ریسک بگذاریم، در حرفه بازیگری با گذشت زمان نیروهای جوان‌تر روی کار می‌آیند این‌که آدم بتواند همگام با جوانان پیش برود و آن‌ها نیز آن فرد را بپذیرند بسیار مهم است. ضمن اینکه ما بازیگر تئاتر هستیم و باید خودمان را با هر شرایطی تطبیق دهیم. من بارها به همین جوانان گفتم که در حال حاضر موقعیت خوبی دارید اما کار برای زنان کمی سخت است بازیگرانی که در فصل اول و دوم این سریال بازی کردند به قدری کارشان را خوب انجام دادند که هنرشان به مردم معرفی شد شما نیز باید تلاش کنید تا به همین درجه برسید، چون اگر خوب بازی نکنید و در مخاطب باور پذیر را ایجاد نکنید آن‌ها شما را پس می‌زنند. در دو فصل قبلی، عباس آقا حضور پررنگ‌تری داشت، در سری جدید حضور عباس‌آقا برای چند قسمت است اما در هر دو برای نمایش دادن این شخصیت می‌توان یک کارهایی انجام داد من هم مانند هر بازیگر دیگری دوست دارم که نقش‌های متفاوتی به من پیشنهاد شود، نقش‌هایی که پر چالش باشد و تخت نباشد و مردم آن را باور کنند.

*یکی از نقش‌های بسیار متفاوتی که از شما دیدیم در سریال «کلاه پهلوی» بود، آن نقش را پرچالش و متنوع می‌دانید؟

 بله، «کلاه پهلوی» یک سریال کلاسیک بود و برای رسیدن به شعبون بی‌مخ زحمت زیادی کشیدم چون مصداق آن در حال حاضر وجود ندارد، اما عباس آقاهای زیادی دور و اطراف ما وجود دارند و برای رسیدن به چنین شخصیتی نیاز نیست که خیلی تلاش شود. کارهایی مثل «کلاه پهلوی»، «مدارصفردرجه»، «کیف انگلیسی» و... سریال‌های کلاسیکی هستند که بازیگران برای رسیدن به شخصیت‌ها باید تلاش زیادی انجام دهند چون الگوی دست یافتنی وجود ندارد اما برای به نمایش درآوردن شخصیتی مانند عباس آقا، زحمت زیادی لازم نیست.

*فکر می‌کنید چرا کارگردان‌ها به تعدادی از بازیگران نقش‌های تکراری پیشنهاد می‌دهند؟

ما بازیگران تئاتر هستیم و باید خودمان را به چالش بکشیم و نقش‌های متفاوت را بازی کنیم. کارگردان باید بر این باور باشد که بازیگر را را به چالش بکشد. در این صورت نقش‌ها همش کلیشه‌ای می‌شود، اگر به صورت مقطعی و همراه با خلاقیت این تکرار انجام شود اصلا بد نیست اما اگر طولانی مدت شود زیبا نیست. درواقع کارگردان باید دل و جرأت داشته باشد. زمانی که ما می‌گوییم بازیگر، یعنی کسی که هر نقشی را ارائه دهد و فقط در یک قالب بازی نکند. یک کارگردانی ریسک می‌کند، نقش را به ما می‌دهد ما آن را بازی می‌کنیم مردم می‌بینند از آن استقبال می‌کنند از آن به بعد همه کارگردان‌ها همان نقش را به آن بازیگر پیشنهاد می‌دهند، در صورتی که بیوک میرزایی می‌تواند معتاد باشد، مهندس، دکتر و وکیل هم می‌تواند باشد.

*می‌توانیم بگوییم شما به‌خاطر توجه زیاد به تئاتر و رادیو از عرصه تصویر عقب ماندید؟

بله شاید بتوانیم این را بگوییم. من بازیگر تئاتر، تلویزیون، سینما و گوینده رادیو هستم در همه جای دنیا هرکسی یکی از این مهارت‌ها را داشته باشد مولتی میلیاردر است اما اینجا این‌گونه نیست و هنرمندان دلی کار می‌کنند و یک درآمد اندکی هم به دست می‌آورند. شاید در عرصه تصویر آن چیزی که به دنبالش بودم را به دست نیاوردم و این برای یک بازیگر اصلا خوب نیست. اما از این که زمان زیادی را به رادیو اختصاص دادم اصلاً ناراحت و پشیمان نیستم به این خاطر که رادیو دائم ما را به روز می‌کند مجبور می‌شویم هر روز نمایشنامه‌های تازه بخوانیم روی صدایمان کار کنید به سلامت جسم‌مان اهمیت دهیم همین موضوع ما را آماده نگه می‌دارد، رادیو نمی گذارد که ما کهنه شویم.