نمایش ذوب‌آهن مقابل فولاد با وجود ناکامی در کسب نتیجه، امیدواری‌های زیادی را به وجود آورد و سبزپوشان اصفهانی در صورت کاهش فاصله بین خطوط و انسجام تاکتیکی بیشتر می‌توانند تبدیل به یکی از تیم‌های سرسخت لیگ شوند.

هفته ششم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال، جام خلیج فارس روز چهارشنبه با انجام 8 دیدار برگزار شد که در یکی از این رقابت‌ها، تیم فوتبال ذوب‌آهن مقابل فولاد خوزستان با نتیجه یک بر صفر شکست خورد.

ذوب‌آهن در یکی از حساس‌ترین بازی‌های هفته ششم مقابل فولاد خوزستان تن به یک شکست خانگی داد تا علاوه بر از دست دادن 3 امتیاز با ارزش، سقوط یک پله‌ای را تجربه کرده و بهترین فرصت برای بهبود جایگاهشان در جدول را از دست بدهند. سبزقباهای اصفهانی در حالی مقابل فولاد به میدان رفته بودند که هفته گذشته پدیده مشهد را شکست داده و با توجه به نزدیکی امتیازات تیم‌های رده نخست تا نهم جدول، فرصت خوبی داشتند تا جایگاه‌ خود را بهبود ببخشند اما در عمل این اتفاق رخ نداد و سقوط یک پله‌ای را تجربه کردند. ذوبی‌ها با این شکست 9 امتیازی باقی ماند و با 3 برد و 3 شکست به رده هشتم جدول سقوط کرد.

در آن سو فولاد خوزستان که فصل جاری را با شکست آغاز کرده بود، برای بازگشت به جمع تیم‌های بالانشین جدول به 3 امتیاز این دیدار نیاز مبرمی داشت و به هدف خود دست پیدا کرد. فولادی‌ها با این نتیجه 10 امتیازی شده و با کسب 3 برد، یک تساوی و 2 شکست به رده هفتم جدول صعود کردند.

ذوب‌آهن چهارشنبه شب باز هم باخت تا روند سینوسی نتایج این تیم باز هم ادامه‌دار باشد؛ سبزقباهای اصفهانی در فصل جاری برخلاف فصول گذشته لیگ را خوب شروع کرده و تا بدین جای فصل نتایج قابل‌قبولی کسب کرده‌اند، با این حال روند حرکتی این تیم ثبات لازم را ندارد و روند سینوسی نتایج ذوب‌آهن باعث شده شاگردان تارتار نتوانند به جایگاهی که استحقاق آن را دارند، دست پیدا کنند.

ذوب‌آهن در تقابل با فولاد، با وجود ناکامی در کسب نتیجه دلخواه، بازی نسبتاً خوبی را به نمایش گذاشت و بازیکنان این در بیشتر دقایق بازی تیم برتر زمین بوده و مالکیت توپ و میدان را در اختیار داشتند. تیم تارتار خوب بازی می‌کند، به خوبی توپ را در زمین به گردش درمی‌آورد و خوب موقعیت می‌سازد، اما از تیرک‌های دروازه تا بی‌دقتی مهاجمان مانع از گلزنی و نتیجه‌گیری آنها شده است. تیمِ تارتار راحت گل می‌خورد با این حال مشکل عمده ذوبی‌ها را باید در خط حمله این تیم جستجو کرد. سبزپوشان اصفهانی در بیشتر بازی‌هایی که امتیازات آن را به راحتی از دست داده‌اند، لیاقت کسب برد را داشته‌اند، اما فرصت‌سوزی‌های مداوم و پایین بودن نرخ بهره‌وری مهاجمان تیم باعث شده تا به راحتی نتیجه را از دست بدهند.

ذوب‌آهن چهارشنبه شب نمایش قابل‌قبولی ارائه داده و در بیشتر پارامترهای فوتبالی تیم برتر میدان بود. تیم تارتار از نظم تاکتیکی و دوندگی قابل‌قبولی برخوردار بود و در طول روند بازی هماهنگی و تمرکز بازیکنان بهتر شد. سرمربی سبزپوشان در این دیدار قصد داشت با اجرای بازی فشرده و بسته نگه داشتن دروازه ذوب‌آهن، مانع شکست خوردن تیمش شده و با حملات سریع و برق‌آسا به گل برسد.

تارتار در این دیدار، تیمش را با آرایش 1-3-2-4 به زمین فرستاده بود و سعی داشت با تصاحب میانه میدان، قدرت هجومی فولاد را کنترل کرده و به گل برسد. برنامه ذوبی‌ها برای کنترل خط حمله فولاد این بود که با تجمع عددی در میانه میدان، کنترل فضاهای زمین را در دست گرفته و با پرس سنگین بازیکنان حریف، ارتباط خط حمله و میانی فولاد را قطع کنند و مانع شکل‌گیری حملات فولاد شوند. سبزپوشان اصفهانی در فاز هجومی به دنبال آن بودند تا با استفاده از قدرت حمل توپ و فرارهای انفجاری هافبک‌های کناری‌ ذوب‌آهن، خط میانی و دفاع تیم فولاد را دور زده و خلق موقعیت کنند. با این حال ذوب‌آهن روی تجربه بالا و هنرنمایی فردی لوسیانو پریرا گل را دریافت کرد و در ادامه با وجود خلق موقعیت‌های بسیار، به دلیل نداشتن یک مهاجم کامل و بی‌دقتی بازیکنان در زدن ضربات نهایی نتوانست از موقعیت‌های گلزنی بهره بگیرد.

نگاهی به عملکرد هجومی ذوب‌آهن در بازی شب گذشته نشان می‌دهد تیم تارتار در فاز هجومی با مشکلات جدی دست به گریبان بوده و مهاجمان این تیم هنوز با سایر بازیکنان به هماهنگی لازم نرسیده‌اند. سبزپوشان اصفهانی در عمق پیکان خط حمله و جاگیری مهاجمان ضعف داشته و تمرکز لازم را در هنگام زدن ضربات نهایی ندارند.

مشکلات فوق تنها نقطه ضعف ذوب‌آهن نبوده و یکی دیگر از مشکلات فنی این تیم پایین بودن سرعت انتقال توپ از فاز دفاع به حمله است که موجب می‌شود بسیاری از موقعیت‌های گلزنی ذوبی‌ها با تجمع مدافعان حریف به راحتی بلوکه شود. از طرف دیگر فاصله بین خطوط ذوب‌آهن زیاد بوده و همین امر موجب می‌شود حرکات ترکیبی و حملات سبزپوشان شکل نگیرد.

نگاهی به آمار بازی به خوبی نشان می‌دهد سبزپوشان اصفهانی شب گذشته در بیشتر پارامترهای فوتبال هجومی از جمله مالکیت توپ، تعداد و دقت پاس و تعداد شوت‌ عملکرد بهتری نسبت به فولاد داشتند اما امید به گل پایینی از خود به جای گذاشته و بهره چندانی از این برتری نبرده‌اند. ذوبی‌ها شب گذشته 9 بار به سمت دروازه فولاد شوت زده‌اند که از این تعداد تنها 2 شوت آنها درون چارچوب بوده و هیچ گلی به دست نیامد. در آن سو فولادی‌ها 7 بار به سمت دروازه ذوب‌آهن شوت زدند که از این تعداد 2 شوت آنها درون چارچوب بوده و یک گل به دست آوردند. مقایسه امید به گل 2 تیم و نتیجه بازی به خوبی گویای ضعف عملکرد مهاجمان ذوب‌آهن است.

نمایش ذوب‌آهن نقاط امیدواری زیادی را نیز به همراه داشت؛ ذوبی‌ها در فاز دفاعی عملکرد خوبی از خود به جای گذاشته و مدافعان این تیم موقعیت گلزنی زیادی به تیم مقابل ندادند و تک گل فولادی‌ها بیش از هر چیز حاصل تجربه و هنرنمایی فردی پریرا بود و عملاً کاری از مدافعان ذوب‌آهن برنمی‌آمد.

یکی از نکات مثبت نمایش ذوبی‌ها، به تعویض‌های تارتار باز می‌گردد. ذوب‌آهن در نیمه نخست بازی، بازی خوبی را به نمایش نگذاشت و روند تاکتیکی این تیم تا حدودی با مشکل مواجه بود. از طرف دیگر بالا بودن فاصله بین خطوط این تیم موجب شده بود سبزپوشان اصفهانی در فاز هجومی نتوانند موقعیت چندانی خلق کنند؛ نقطه ضعفی که تارتار به خوبی تشخیص داد و با اضافه کردن حسین شنانی، سلطانی‌مهر و بابا محمدی، تحرک خط حمله تیمش را افزایش داده و روند بازی به نفع سبزپوشان تغییر پیدا کرد.

در مجموع می‌توان گفت نمایش ذوب‌آهن مقابل فولاد علی‌رغم ناکامی در کسب نتیجه، امیدواری‌های زیادی را به وجود آورد و سبزپوشان اصفهانی در صورت کاهش فاصله بین خطوط و انسجام تاکتیکی بیشتر می‌توانند تبدیل به یکی از تیم‌های سرسخت لیگ شوند.

در آن سو، فولاد بازی قابل قبول و منطقی را به نمایش گذاشت. شاگردان نکونام به دنبال هر 3 امتیاز این بازی بودند و پس از رسیدن به گل برتری بازی دفاعی و پرفشاری را به نمایش گذاشته و در نهایت به هدف خود رسیدند. فولادی‌ها در فاز هجومی عملکرد چندان خوبی نداشته و موقعیت زیادی خلق نکردند با این حال قدر تک فرصت به دست آمده را دانسته و به گل رسیدند. در فاز دفاعی اما عملکرد مدافعان فولاد خوب بود و با وجود آنکه دقایق زیادی تحت فشار قرار داشتند، اشتباه چندانی مرتکب نشده و توانستند نتیجه را حفظ کنند.