شهرآورد روز گذشته اصفهان را می‌توان یکی از بی‌کیفیت‌ترین بازی‌های چند فصل اخیر ذوب‌آهن و سپاهان دانست و بازی واکنش‌گرایانه ذوبی‌ها و ضعف سپاهان در خلق موقعیت، یکی از کسل کننده‌ترین شهرآوردهای چند فصل اخیر را رقم زد.

هفته نوزدهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال، جام خلیج فارس، روز گذشته با برگزاری 8 دیدار خاتمه یافت که در یکی از این رقابت‌ها تیم‌های سپاهان و ذوب‌آهن شهرآورد اصفهان را برگزار کرده و تن به تساوی بدون گل دادند.

ذوب‌آهن و سپاهان در یکی از مهم‌ترین بازی‌های هفته نوزدهم لیگ برتر مقابل هم به میدان رفتند و پس از نمایش یک بازی سرد و عاری از هیجان، تن به تقسیم امتیازات دادند تا عملاً شانس سپاهان برای قهرمانی در فصل جاری از بین برود. این دیدار در شرایطی برگزار شد که هر دو تیم برای بازگشت به لیگ نیاز مبرمی به 3 امتیاز بازی داشتند.

نتایج سینوسی و فاصله 11 امتیازی سپاهان با صدر جدول پیش از برگزاری شهرآورد اصفهان، برای نویدکیا و تیمش چاره‌ای جز پیروزی در این دیدار باقی نگذاشته بود. در آن سو ذوب‌آهن نیز که پیش از مصاف با سپاهان در 5 بازی پایانی خود رنگ برد را ندیده بود، برای حفظ و بهبود جایگاهش در جدول به امتیازات این بازی نیاز مبرمی داشت اما در عمل هیچ کدام از دو تیم نتوانستند به هدف خود برسند و تقسیم امتیازات به سود رقبای آنها تمام شده و اندک امید سپاهانی‌ها برای بازگشت به جمع مدعیان را از بین برد.

سپاهان با این نتیجه 34 امتیازی شده و با توجه به نتایج سایر بازی‌ها همچنان در رده سوم جدول باقی ماند؛ ذوب‌آهن نیز پس از تساوی مقابل سپاهان 19 امتیازی شده و با در نظر گرفتن سایر نتایج هفته هجدهم جایگاهش را در رده دوازدهم حفظ کرد.

تساوی سپاهان مقابل ذوب‌آهن علاوه بر از دست دادن شانس قهرمانی، تبعات زیادی در پی داشت و نخستین ترکش‌ آن، کناره‌گیری نویدکیا از هدایت سپاهان است. محرم نویدکیا روز گذشته در کنفرانس خبری بعد از خبر استعفایش را اعلام نمود و از سمت خود کناره‌گیری کرد؛ هرچند مدیران سپاهان هنوز به این استعفا واکنشی نشان نداده‌اند تا آینده زردپوشان اصفهانی در فاصله کمتر از یک ماه با شروع رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در هاله‌ای از ابهام قرار بگیرد.

شهرآورد روز گذشته اصفهان را می‌توان یکی از بی‌کیفیت‌ترین بازی‌های چند فصل اخیر ذوب‌آهن و سپاهان دانست؛ هر دو تیم در این دیدار بازی ضعیف و دور از ذهنی به نمایش گذاشتند و در نهایت نیز تن به تقسیم امتیازات دادند.

یکی از نکات قابل توجه درباره تقابل روز گذشته سپاهان و ذوب‌آهن آمار فاجعه‌آمیز تنها یک شوت درون دروازه از سوی هر دو تیم است؛ سپاهان و ذوب‌آهن روز گذشته در مجموع 16 بار اقدام به شوت‌زنی کرده‌اند که از این تعداد تنها سپاهان یک شوت درون چهارچوب داشت و همین آمار گویای کیفیت پایین و دور از ذهن بازی روز گذشته است.

مهدی تارتار روز گذشته با در نظر گرفتن بضاعت تیمش به دنبال گرفتن حداقل امتیاز ممکن بود و بر همین اساس ذوب‌آهن را با ترکیب 2_5_3 به میدان فرستاد و بر خلاف بازی‌های قبلی رو به اجرای بازی واکنش‌گرایانه آورد. ذوبی‌ها تلاش داشتند تا با واگذار کردن مالکیت توپ به حریف، کنترل فضاهای بازی را در دست گرفته و با اجرای یک بازی پرفشار و درگیرانه در میانه میدان و با پرس شدید هافبک‌های سپاهان، ارتباط خط میانی و حمله این تیم را قطع کنند و در ضد حملات به گل برسند.

شاگردان تارتار در فاز دفاعی خوب عمل کردند و به اهداف خود رسیدند؛ آنها با پرس شدید بازیکنان سپاهان در میانه میدان، عملا خط حمله این تیم را زمین‌گیر کرده و اجازه خلق موقعیت خاصی به شاگردان نویدکیا ندادند. با این حال ذوب‌آهن در فاز هجومی ضعیف ظاهر شد و بازیکنان این تیم نتوانستند حتی یک موقعیت صدرصدی ایجاد کنند. آمار بازی نشان می‌دهد که شاگردان تارتار روز گذشته در جریان بازی 4 بار به سمت دروازه مظاهری شوت زده‌اند که از این تعداد هیچ کدام از شوت‌های آنها درون چارچوب نبود و همین نکته به گویای ضعف مهاجمان ذوب‌آهن در زدن ضربات نهایی است.

در آن سو سپاهان روز گذشته در زمین ضعیف و سردرگم عمل می‌کرد و از نظر تاکتیکی کاملاً آشفته بود؛ شاید کمتر کسی تصور می‌کرد تیمی که در نیم‌فصل نخست بالاترین نرخ امید به گل را در بین تیم‌های لیگ برتری داشت، درمجموع دو بازی آخر خود تنها یک شوت درون چهارچوب داشته و همین آمار دور از ذهن نشان دهنده سردرگمی و افت تاکتیکی شاگردان نویدکیا است.

سپاهان مدت‌هاست که از نظر تاکتیکی سردرگم عمل می‌کند و انسجام تاکتیکی لازم را ندارد و ریشه نتایج سینوسی این تیم در همین فقدان انسجام و سردرگمی تاکتیکی است. سپاهان یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های حاضر در لیگ است و اکثر بازیکنان این تیم کیفیت بالایی دارند خصوصا در خط میانی و حمله، نویدکیا ستاره‌های زیادی در اختیار داشت اما شاگردان نویدکیا از اواخر نیم‌فصل نخست به مرور زمان انسجام تیمی و تاکتیکی خود را از دست دادند. افت فاحش رفیعی نسبت به هفته‌های ابتدایی و مصدومیت سلمانی باعث شده تا سپاهان در میانه میدان با خلاء مواجه شود و از طرف دیگر تغییرات پیاپی نویدکیا و استفاده از احمدزاده در پست هافبک تهاجمی نیز نتوانسته خلاء ایجاد شده را پر کند.

البته باید اذعان داشت که بخش بزرگی از مشکلات سپاهان به فشارهای روحی و آشفتگی روانی بازیکنان این تیم باز می‌گردد. روند سینوسی نتایج سپاهان از هفته دهم و بعد از شکست تلخ زردپوشان مقابل استقلال شروع شد و در طول 10 هفته اخیر ادامه داشته است. شاگردان نویدکیا بعد از شکست مقابل استقلال تحت فشار روانی بالایی قرار گرفتند و این فشارها با شکست مقابل پرسپولیس و حذف در جام حذفی به اوج خود رسید و تمرکز بازیکنان در طول هفته‌های گذشته از بین رفت. درواقع شاگردان نویدکیا ترس از شکست و نتیجه نگرفتن دارند و همین ترس باعث شده تا در طول بازی نتوانند تمرکز لازم را داشته باشند و در اجرای وظایف خود گیج و سردرگم عمل کنند.

نویدکیا روز گذشته سپاهان را با ترکیبی کاملاٌ دگرگون شده و با سیستم 3_3_4 به میدان فرستاد. سرمربی سپاهان روز گذشته نژادمهدی را از ترکیب اصلی خارج کرده و از زوج ولسیانی_پورقاز در قلب خط دفاع بهره گرفت. علاوه بر این نویدکیا با توجه به عملکرد ضعیف ریگی و رفیعی مقابل هوادار هر دو بازیکن را از ترکیب اصلی خارج کرد و ترجیح داد تا از کریمی و علی‌محمدی به جای آنها استفاده کند. در نهایت نویدکیا شهباززاده را روی نیمکت نشاند و رضا میرزایی جنشین وی در پست وینگر چپ شد.

سپاهان روز گذشته مطابق بازی‌های قبلی خود به دنبال ارائه یک فوتبال مالکانه بود و زردپوشان اصفهانی تلاش داشتند تا با پاسکاری‌های‌های متوالی و بازیسازی از خط دفاع، تیم رقیب را به میانه زمین خودی کشانده و با استفاده از سرعت و قدرت حمل توپ بازیکنانی مانند احمدزاده، حسینی و میرزایی از خلاءهای دفاعی ذوب‌آهن استفاده کنند. با این حال سپاهانی‌ها اسیربازی تخریبی و پرفشار ذوبی‌ها شده و نتوانستند برنامه‌های خود را پیاده کنند.

سپاهان در فاز هجومی بازی ضعیفی را از خود به نمایش گذاشت، زردپوشان اصفهانی شب گذشته در اکثر مولفه‌های فوتبالی از جمله مالکیت توپ، تعداد و دقت پاس و تعداد شوت برتری محسوسی نسبت به ذوبی‌ها داشتند اما در خلق موقعیت ضعیف عمل کردند. آمار بازی نشان می‌دهد که سپاهانی‌ها روز گذشته 12 بار به سمت دروازه شوت زدند که از این تعداد تنها یک شوت آنها درون چهارچوب بود و همین گویای ضعف شاگردان نویدکیا در فاز هجومی است. در فاز دفاعی سپاهانی‌‌ها در اکثر دقایق بازی عملکرد مثبتی داشتند و اجازه خلق موقعیت خاصی به بازیکنان ذوب‌آهن ندادند.

یکی از بزرگ‌ترین ایرادات وارده بر سپاهان نیم‌فصل دوم، بالا رفتن فرصت‌سوزی‌های مهاجمان این تیم و پایین آمدن میل به گلزنی آنها است. سپاهان در نیم فصل دوم بسیار محتاطانه‌تر بازی کرده و نرخ امید به گل آنها در هفته‌های اخیر کاهش چشم‌گیری پیدا کرده است. واقعیت این است که سپاهانی‌ها با توجه به داشته‌هایشان توانایی و قابلیت بازی شجاعانه‌تری را دارند، اما میل هجومی پایین آنها مانع از این امر شده و در نتیجه در جمع‌آوری امتیازات لازم به مشکل بر خواهند خورد. اتفاقی که در 2 بازی آنها مقابل هوادار و ذوب‌آهن رخ داده و عملاً 4 امتیاز حساس را از آنها گرفت. بدون شک سپاهان با رویه فعلی در آینده به مشکل برخواهد خورد و کادر فنی این تیم باید هرچه بیشتر فکری به حال آن کنند.