دریا قدرتی پور: اژدها، رامبوتان، منگوستین، ملکه، سالاک، کینُوا، فیسالیس، فالسا؛ اینها نام یک کشور دور افتاده روی نقشه یا نام جانوران ماقبل تاریخ نیست؛ اینها نام میوه هایی است که این روزها در میوه فروشی های بالای شهر خودنمایی می کنند. میوه هایی با شکل و شمایل عجیب و غریب در بسته های شیک لاکچری که در هر مغازه ای هم یافت نمی شود.

زادگاه اصلی این میوه ها کشورهای آفریقایی و آسیای جنوب شرقی است و مشتریان پر و پا قرصشان معمولاً اینفلوئنسرها و بلاگرهایی هستند که با این میوه ها پول درمی آورند.

خیابان توحید، مرداویج، شیخ صدوق و سیتی سنتر، جزو مراکز اصلی فروش میوه های لوکس و استوایی در اصفهان به شمار می آیند. میوه هایی که با کیلو و گرم سنجیده نمی شود؛ بلکه، دانه ای به فروش می رسند.

آنها نه به شکل معمولی؛ بلکه، به شکل قاچاق هوایی و با هواپیما از آن سوی مرزها می آیند و بدون ویزا از میوه فروشی های لوکس بالای شهر سردرمی آورند.

پیمان، صاحب یکی از این سوپرمیوه های لاکچری در خیابان توحید است. مغازه اش حدود 20 متر است و با سرامیک های یکدست سفید پوشانده شده و چندان شباهتی با میوه فروشی های پایین شهر ندارد. میوه ها مرتب در جعبه های یک شکل و ردیف روی پیشخوان فروشگاهش قرار گرفته است. تقریباً همه نوع میوه ای دارد اما لاکچری ها، شاه نشین فروشگاهش هستند و ردیف جلوتر را به خودشان اختصاص داده اند.

نام هر کدام از میوه های عجیب، روی تکه کاغذ سفیدی نوشته شده و با تکه چوبی بین میوه ها جاساز شده است تا مشتری های تازه واردتر و غریبه ها راحت تر بتوانند با نام های ناآشنا، آشنا شوند؛ اسامی که به راحتی نمی شود تلفظشان کرد، کنار میوه های معمولی تر قرار گرفته اند.

این میوه های  لوکس قیمتشان چند برابر میوه های معمولی است. در کنار آنها موزها و آناناس ها که روزگاری نام لاکچری را با خود یدک می کشیدند، زیر زردی لامپ فروشگاه، رنگ پریده تر به نظر می رسند و دیگر نمای قبل را ندارند چون حالا به وفور در بازار دیده می شوند و در رقابت با میوه های محدودی که گاهی قیمت هر دانه شان  تا نیم میلیون تومان هم می رسد از چشم افتاده اند.

در کنار آنها میوه کامکوات هنوز هم جزو لوکس ها محسوب می شود و با اینکه چند سالی است ردپایی در بازار میوه و سبزی دارد اما حال و روز این میوه هم اندکی با میوه های لوکسی که تلفظ نامشان چندان ساده نیست فرق می کند و دیگر مثل قبل قیمت نجومی ندارد و حالا عادی تر شده است؛ هر کیلو 15 هزار تومان.

بی مزه های گرانقیمت

به جز کامکوات، بقیه میوه های عجیب و غریب اما جایگاهشان را حفظ کرده اند. آنها دانه ای فروخته می شوند و طعم و مزه شان تنها با دلار چشیده می شود.

زمان زیادی نیست که سر و کله این میوه ها در مغازه پیمان پیدا شده است. او تقریباً همه را تست کرده تا اگر مشتری از او پرسید که میوه های عجیبش چه طعم و مزه ای دارند سردرگم نشود و بتواند مشتریانش را راهنمایی کند: «طعم همه شان را می‌دانم. بار که می‌رسد، اول خودم می‌خورم تا ببینم چطور هستند. بعضی هایشان اصلاً مزه نمی دهند اما بخاطر خواصشان هم که شده مردم می خرند. مثلاً طعم کینُوا یا خیار آفریقایی زیاد با مذاق ما جور در

نمی آید اما جک‌فروت شبیه آناناس اما شیرین‌تر است و بیشتر مشتری دارد. سالاک، طعم و مزه‌اش ملس است و طعم خاصی ندارد اما باز بخاطر خواص بی شماری که دارد خیلی ها آن را می خرند. ببینید شبیه پوست مار به نظر می آید.»

انگشت اشاره اش می رود به سمت میوه های زردی که نه به گلابی شبیه است و نه به انبه و روی پوستشان پر از تیغ های کوچک است و بوی پیاز گندیده می دهد: «اینها را می بینید! اینها خیلی گران هستند، بوی خوبی هم ندارند اما میوه خوشمزه ای دارند. طعمی بین موز و سیب می‌دهند. نمی شود توصیفشان کرد؛ باید بخورید تا بهتر بفهمید.»

بعضی طعم‌ها به میوه های خودمان هم نزدیکند، فقط گرانند. بیشتر افرادی که به دنبال این میوه ها می آیند یا برای میهمانی های خاصشان این میوه ها را می خرند یا بخاطر ریسک اولین امتحان است. این مربوط به کسانی است که وضع متوسطی دارند و چندان لاکچری نیستند اما لاکچری ها میوه ها را نه دانه ای بلکه، کیلویی می خرند. این مشتری ها هر هفته می آیند و برای میهمانی های آخرهفته یا میهمانی های لاکچریشان خرید می کنند. گاهی تا چند میلیون هم قیمت میوه هایی که می خرند می شود.

پیمان درباره پرفروش ترین میوه های خارجی می گوید: «اینکه فروشمان چطور باشد به بار هم بستگی دارد. مهمترین ویژگی میوه های لوکس تازه بودن آنهاست. اگر پلاسیده شوند و یا حتی لک کوچکی بردارند روی دستمان می مانند؛ البته اگر بمانند.»

ماندگاری‌ میوه ها اما بالاست. میوه های سخت پوستی که تا مدت ها شکل و قیافه خود را حفظ می کنند و همین باعث می شود میوه فروش ها نه ضرر؛ بلکه از فروش این غریبه ها سود هم ببرند.

پیمان درباره میوه هایی که سال گذشته و امسال بیشترین فروش را داشتند می گوید: «بلوبری، فیسالیس، انبه مصری، آووکادو، توت آمریکایی، اژدها و میوه کاکتوس مشتری های بیشتری داشته اند البته اینها بیشتر هم بین مردم جا افتاده. مثلاً پشن فروت را مردم کمتر دیده و خورده‌اند و کمتر با آن آشنایی دارند ولی همه میوه‌ها بسته به سلیقه‌های مختلف، مشتری دارد، چون برای مردم تازگی دارد.»

دراگون یا اژدها، گواوا، چیکو، آووکادو، فیسالیس، پشن فروت، انبه، نارگیل، فوجی، آناناس و فالسا تنها بخشی از میوه‌های گرانقیمتی است که در بازار اصفهان دیده می‌شود.

کمی آن‌طرف‌تر به سمت چهارراه نظر به فاصله یکی دو مغازه، فروشگاه دیگری است که چند جعبه را برعکس کرده و میز رنگارنگی از میوه‌های لوکسش به راه انداخته. علیرضا علاوه بر میوه‌های پرفروشی که پیمان در فروشگاهش چیده، کرن‌بری و استار فروت و منگوستاین را هم به لیست میوه های لاکچری اش اضافه کرده است.

ردیف اول میوه های علیرضا نامش اژدهاست. میوه سرخ رنگی که اگر کمی به تخیلت اجازه دهی مانند اژدهای کوچکی در جعبه های تکی با روکش های براق، جلوه گری می کند. کنار آن، دوریان و آواکادو و خیار آفریقایی است که به گفته علیرضا از پرفروش ترین ها هستند که با قیمت های لاکچری فروخته می شوند و سرجمع اگر بخواهی دو یا سه نوع از این نوع میوه ها را بخری باید حداقل یکی دو میلیون پیاده شوی.

علت اینکه اژدها بیشتر از همه خواهان دارد طعم متفاوت و خوشمزه آن است. علیرضا می گوید: «تقریباً طعم گلابی خودمان را می دهد اما خوشمزه تر و با بوی مطبوع و منحصر به فرد خودش. البته بعضی از این میوه ها هم چندان طعم متفاوتی ندارد اما به این علت که خواص بسیار زیادی دارند مشتری هم دارند.»

 گروه دیگری از فروشندگان این میوه‌ها، در بازار شیخ صدوق هستند که حالا در خرید و فروش میوه‌های لوکس از میوه فروش های خیابان نظر و توحید حرفه‌ای‌ترند و سابقه بیشتری در فروش میوه های لوکس دارند. حمید هفت یا هشت سالی هست که در کار فروش این میوه های متفاوت است: «ما مشتری ثابت واردکننده‌ها هستیم، هر هفته بار جدید می‌آوریم. بیشتر این میوه‌ها ماندگاری بالایی دارند. البته اگر چیزی برای ماندگاری باقی بماند.»

پشن فروت ها زرد و تمیز، زیر نور زرد و سفید لامپ ها، درخشندگی خاصی دارند. هر کدامشان در بسته های شیک روی لبه پیشخوان چیده شده اند بدون اینکه قیمت هایشان مشخص باشد. فروشنده می گوید: «باید ببینم وزنش چقدر است اما هر کیلو 300 هزار تومان است.» پشن فروت ها خواهان زیاد دارند. میوه بی مزه ای که به میوه لاغری تشبیه شده و همین تبلیغی است که مشتریانش بیش از آنچه باید شده اند و گاهی برایش پول های هنگفتی می دهند.

در کنار نجومی ها بعضی استوایی های نه چندان غریبه هم با قیمت های ملایم تری به فروش می رسند و در بین آنها پاپایا است که کیلویی 70 هزار تومان قیمت خورده است و کنار آن فسیالیس که در بسته های 200 گرمی، 35 هزار تومان فروخته می شود. بلوبری در بسته‌های 100گرمی با قیمت 100هزار تومان و آووکادو با قیمت هر عدد حدود 70‌هزار تومن در بازارهای مختلف شهر قیمت های متفاوتی را تجربه می کنند و بستگی دارد که کدام قسمت از بالای شهر فروخته شوند.

این میوه ها را البته می توانی در سوپرمارکت های لاکچری هم پیدا کنی. صاحب یکی از این فروشگاه ها سرش به حساب‌وکتاب‌ فروش است و چندان تمایلی به تعریف قصه درباره میوه‌ها ندارد. در فروشگاه او هر انبه مصری‌ 400گرمی حدوداً 160 هزار تومان قیمت دارد، منگوستاین هم در بسته های دو تایی می‌شود 350 هزار تومان، استارفروت هم که بر اساس وزنش تقریباً دانه ای 250 هزار تومان در می آید.

میلیونی های فضای مجازی

به جز بازارهای میوه و تره‌بار، سوپرمیوه ها، سیتی سنترها و مال ها این میوه‌های عجیب غریب به صورت آنلاین هم به فروش می رسند و حتی ضمانت نامه هم دارند. بماند که در سایت ها و اینستاگرام گاهی این میوه ها قیمت های نجومی تری را تجربه می کنند.

در این سایت‌ها رِنج قیمت‌ها گران‌تر از فروشگاه‌های عادی است و گاهی میوه هایی هستند که در فروشگاه ها نیست و قیمت یک دانه آن به چند میلیون هم می رسد. این میوه ها باید از قبل سفارش داده شود. میوه های فرا لوکسی که از روی عکسشان انتخاب می شوند و بعد از چند روز به دست مشتریان خاصشان می رسد. همانطور که گفته شد پیشخوان این میوه ها معمولاً مجازی است و چون قیمت های بسیار بالایی دارند، معمولاً برای مراسم های خاص خریداری می شوند.

از جمله این میوه ها توت فرنگی آبی است که در حدود دانه ای سه میلیون تومان فروخته می شود و به گفته فروشندگان مجازی اش، هر مشتری اگر بخواهد 20 دانه از آن را بخرد قیمتش به 60 میلیون تومان هم می رسد. دوریان کیلویی بیش از دو میلیون تومان است که هر کدام از آنها حدود دو تا سه کیلو وزن دارد و جک فروت که یک میوه فوق لاکچری شناخته می شود و معمولاً بین 10 تا 15 کیلو وزن دارد تا کیلویی سه میلیون تومان فروخته می شود.

تنوع این میوه ها و توزیع آنها در بازار حقیقی و مجازی به گونه ای است که برخی از مردم حتی فرصت یک بار چشیدن طعم آن را نیز ندارند و حتی برخی نام آنها را نمی دانند و همین باعث می شود که جذابیتشان دو چندان شود؛ میوه هایی که حد و اندازه و قیمتشان با دلار گره خورده و با اینکه دولت واردات این میوه ها را ممنوع کرده است اما با این همه، لوکس ها رد پای خودشان را در بازار میوه ایران گذاشته اند و تا زمانی که خریدار داشته باشند به هر قیمتی وارد کشور می شوند.  اما مشتری‌های این میوه‌ها خیلی در قید و بند نواسانات قیمت ارز نیستند و تنها چیزی که برایشان مهم است، همان بشقاب‌های رنگارنگ از میوه‌هایی است که هنوز هم به آنها حس خاص بودن می‌دهد.

قاچاق از چین، اندونزی و تایوان

خرید و فروش این میوه‌ها مورد تأیید متولیان میادین میوه و تره بار و سازمان جهاد کشاورزی نیست و بیشتر از مرز پاکستان به صورت زمینی و قاچاق وارد برخی از شهر‌های سیستان و بلوچستان می‌شود. به گفته کارشناسان خاستگاه اصلی این میوه ها کشور‌هایی مانند چین، اندونزی، بنگلادش، تایوان، تایلند، مالزی و سنگاپور است و معمولاً فصل مشخصی ندارند چرا که در حال حاضر به شکل گلخانه‌ای کشت می‌شوند و اصطلاحاً میوه چهارفصل به حساب می‌آیند. پس وارد کننده هر زمانی که اراده کند می‌تواند این میوه‌ها را سفارش داده و به کشور وارد کند. بسیاری از مسئولان بر این باورند که کیفیت بالای میوه های ممنوعه نشان می دهد که واردات آنها از مسیرهای کوله بری و قاچاق صورت نگرفته و از آنجاکه عمده میوه های قاچاق مربوط به نیم کره جنوبی است، به نظر می رسد این میوه ها از طریق هواپیما به کشور وارد شده اند.

تاکنون قانون به روز شده‌ای برای ورود این میوه ها تدوین نشده است تا بتواند با این نوع قاچاق‌ نوپدید مقابله‌ کند و تعزیرات در نهایت می‌تواند وارد کننده را با مبلغی که آن هم زیاد نیست جریمه کند و این مبلغ در مقابل سودی که آن وارد کننده از این راه کسب می‌کند اصلاً به حساب نمی‌آید...