سیبل «پرتاب های دقیق» سنگ در ورزشگاه یادگار تبریز کجاست؟
کد خبر: ۲۴۴۹۶۱
تاریخ انتشار: ۰۱ خرداد ۱۴۰۱ - ۰۹:۲۴

مرضیه غفاریان: گزارشگر بازی پرسپولیس- تراکتور راست می گفت؛ اشیاء پرتاب شده از سوی برخی تماشاچیان این مسابقه به خوبی به هدف می خورد اما او از این نکته غافل بود که امتیاز میزبانی فوتبال ایران در مسابقات بین المللی، خواسته و ناخواسته مرکز سیبل این پرتاب های دقیق شده بود.

دود آتشی که پنج شنبه شب در ورزشگاه یادگار امام(ره) شعله ور شد نه تنها در چشم دو تیم تراکتور و پرسپولیس می رود بلکه زبانه های این آتش، دامن فوتبال کشورمان در سطح جهانی را نیز فرا خواهد گرفت.

دو سال متمادی است که باشگاه های راهیافته به جام باشگاه های آسیا تلاش می کنند میزبان مرحله گروهی این رقابت ها شوند؛ اما هر بار این درخواست آنها با دلایلی از جمله تحریم‌ها، نداشتن زمین های تمرین و بازی مناسب و موانع دیگر رد می شود و حالا با توجه به این اتفاق تاریخی پیش بینی می شود که ایران برای سال آینده هم نتواند نظر مثبت کنفدراسیون آسیا را برای برگزاری این مسابقات در کشورمان جلب کند. این بار دیگر جای هیچ اعتراضی هم باقی نمی ماند چون بدون شک با کوچک ترین شکایتی از این رویه AFC، آنها با رو کردن سند محکمی از عکس ها و فیلم های جهنم تبریز، راه را بر هر گلایه ای خواهند بست.

به راستی جای شکایت هم باقی می ماند؟ اصلاً باشگاه های ایرانی با چه رویی در آینده می خواهند درخواست میزبانی ارائه کنند وقتی جنگ تمام عیار پنج شنبه شب در تبریز نشاندهنده این موضوع بود که آنها حتی توان برقراری امنیت مسابقه کم اهمیتی را هم ندارند که نتیجه آن تأثیر چندانی برای وضعیت دو طرف بازی در پایان رقابت های لیگ نداشته است؟

چطور می خواهند از عهده مدیریت بازی های حساس آسیایی برآیند؟ می توانند تعهد دهند که در صورت کسب جواب مثبت از کنفدراسیون فوتبال آسیا برای میزبانی از رقابت های آسیایی، مشابه این اتفاقات در زمان برگزاری این رقابت ها روی ندهد و حادثه تبریز در تهران، خوزستان، مشهد و یا اصفهان تکرار نشود؟ در صورت تکرار این حوادث با وایرال شدن تصاویر و فیلم های تکاندهنده این فجایع به بیرون از مرزهای کشورمان، میزبانی مسابقاتی چون والیبال، کشتی و سایر ورزش هایی که پیش از این سابقه میزبانی رقابت های جهانی هم داشته اند تحت الشعاع این صحنه های زشتی می شود که از فوتبال ایران به خارج از کشور مخابره خواهد شد.  

اهمیت این مسئله و تأثیرگذاری این ماجرا بر ورزش ایران، بررسی سریع و موشکافانه این حادثه و تعیین تمامی عواملی که در روی دادن آن کوچک ترین نقشی داشته اند را می طلبد. فرافکنی در خصوص این اتفاق تاریخی از سوی هیچیک از طرفین این دیدار جنجالی پذیرفتنی نیست. شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت این حادثه ها با استفاده از بهانه هایی که ترجیع بند آنها کاربرد واژگانی چون «تماشاگرنما» است هم مدتهاست لوث شده و محلی از اعراب ندارد.

با توجه به اینکه پیش از این مسابقه، در خواست میزبانی پرسپولیس از سپاهان در ورزشگاه یادگار امام(ره) با حضور تماشاچیان از سوی شورای تأمین استان آذربایجان شرقی رد شده بود پربیراه نیست اگر بگوییم مسئولان این استان از جوی که در تبریز علیه شاگردان گل محمدی برقرار بوده مطلع بودند. آنها با درنظرگرفتن این موضوع باید در خصوص برگزاری این بازی حساس تمهیدات بیشتری می اندیشیدند تا کام فوتبال ایران پنج شنبه شب با مشاهده این صحنه های زشت در ورزشگاه مذکور تلخ نشود.

البته نمی توان از نقش کاپیتان پرسپولیس در این حادثه با تحریک تماشاچیان حاضر در استادیوم هم چشم پوشی کرد. امید عالیشاه به عنوان رهبر سرخپوشان مسئولیت مهمی در مدیریت این اتفاق داشت که به خوبی از پس آن برنیامد. شاید اگر او هم مانند حامد لک از درگیر شدن در این تنش و حواشی آن فرار می کرد چنین اتفاقی روی نمی داد یا حداقل از شدت آن کاسته می شد.

به هر حال کار از کار گذشته و اما و اگر و شاید و کاش هیچ چیزی را حل نمی کند. آنچه نباید می شد شد و به قول «ساغلام»، سرمربی تراکتور «رسوایی بزرگی» بود؛ اما نه فقط برای تیم تراکتور، شهر تبریز و استان آذربایجان شرقی؛ این رسوایی بزرگ، آبروی ورزش ایران را تحت تأثیر خود قرار داده است و اگر چاره ای اندیشیده نشود برای جلوگیری از تکرار آن در آینده، این پرتاب های دقیق سنگ و بطری و... ممکن است محرومیت دائمی ورزش ایران از مسابقات بین المللی را در پی داشته باشد.

 

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰
پربیننده ترین
ویدئو