روستای تاریخی ابیانه زمستان‌ها مهمان ویژه‌ای دارد؛ روباهی که هرشب غذای خود را از مسئولان عوارضی ابیانه می‌گیرد و سهم جفت و توله‌هایش را مجزا از مأموران دریافت می‌کند.

مهمان ویژه این روستا روباهی است که به مدت سه سال زمستان‌ها به سراغ نگهبانان و مسئولان عوارضی ابیانه می‌آید و رزق و روزی خود را از آنان می‌گیرد؛ این ماجرا به گونه‌ای است که همه اهالی روستا از این ماجرا باخبرند و وقتی از تهران به روستای زادگاه خود می‌آیند، غذای روباه را آورده و در فریزر عوارضی فریز می کنند، تا هر شب سهمش را به آن دهند.

یکی از مسئولان این عوارضی اظهار داشت: این ماجرا برای ما و روباه ماجرا عادی شده و این روباه هر شب در زمانی مخصوص با احتیاط کامل به دفتر آمده و غذایش را گرفته و می‌رود. وی نکته جالب ماجرا را این‌گونه شرح می‌دهد: این روباه در فصل جفت‌گیری نیز جفت خود را تنها نمی‌گذارد و باهم در دوردست و در دید نگهبانان ما ایستاده و اول روباه مراجعه و غذا دریافت می کند و به جفت خود می‌رساند و مجدداً بازگشته و سهم خود را دریافت می‌کند!

این قصه در موقع به دنیا آمدن توله‌های روباه متفاوت است و روباه ابیانه‌ای چندین بار مراجعه کرده و هر بار سهم یک توله را گرفته و برایش می‌برد.