دریا قدرتی پور: جاده مرگ در اصفهان باز هم جان گرفت، این حادثه حوالی ساعت 18 روز سه شنبه 4 مردادماه، اتفاق افتاد و شاخ به شاخ شدن یک دستگاه پراید با تریلی در محدوده ملا احمد ثانی جاده اصفهان-نائین تراژدی غم انگیزی را رقم زد.

ماجرا از این قرار بود که این خودروی پراید که در حال حرکت در مسیر جاده نایین بود ناگهان از مسیر اصلی خود خارج شده و پس از برخورد با نیوجرسی در میانه راه وارد لاین مخالف شده و با یک دستگاه تریلی برخورد می کند.

در این حادثه سواری پراید کاملا به زیر تریلی می رود و تمامی سرنشینان آن که یک خانواده شش نفره شامل زن و مرد حدوداً 40 ساله و فرزندان 2، 7، 12 و 15 ساله آنان بودند به خاطر جراحات وارده همگی جان خود را از دست می دهند.

اصفهان در رتبه چهارم متوفیان تصادفات

این اولین بار نیست که در این جاده، تصادف خونینی رخ می دهد. سال هاست که جاده نایین به اصفهان جان می گیرد. این محور، یادآور خاطرات تلخ و غم بار برای کسانی است که عزیزانشان را از دست داده اند و کماکان تبعات روانی و اجتماعی آن پابرجاست.

کتابچه آمار مربوط به دلایل مرگ و میر در جاده های اصفهان را که ورق بزنیم، پر است از اعداد مربوط به مرگ هایی که عامل آن ها انسانی بوده است؛ عددهایی که اکنون اصفهان را در رتبه چهارم متوفیان تصادفات جاده‌ای بعد از استان‌های فارس، سیستان و بلوچستان و کرمان قرار داده است.

جالب و البته غم‌انگیزتر اینکه تعداد قربانیان حوادث جاده‌ای هر سال افزایش می یابد و این موضوع در آمارها به خوبی مشخص است. در سال 99، 234 هزار و 389 نفر مصدوم و 9 هزار و 291 نفر فوت شده‌اند که همین رقم در سال 1400 با 14/7 درصد افزایش با 269 هزار و 785 نفر مصدوم و 10 هزار و 653 نفر متوفی در حوزه درون شهری و برون شهری همراه بوده است.

افزایش تصادفات و حوادث جاده ای اصفهان، مثل یک تلنگر است که به هم ریختگی مثلثی را نشان می دهد که اضلاعش راننده، خودرو و جاده است؛ سه ضلعی که استاندارد نبودن جاده ها و خودروها را با چاشنی بی احتیاطی انسانی سال هاست پا برجا نگه داشته است. شاهد این مدعا هم حادثه ای بود که منجر به کشته شدن 6 نفر از یک خانواده و داغدار شدن بازماندگان آنها در غروب سه شنبه شد.

انسان ها در رأس مثلث حوادث جاده ای

هم اکنون 67 نقطه پر تصادف مصوب کشوری و 51 نقطه دارای تصادف در استان اصفهان وجود دارد که مجموعاً 118 نقطه پر تصادف و دارای تصادف شناسایی شده ای هستند که 90 درصد این نقاط آشکارسازی و 70 درصد حادثه خیزی آنها رفع شده است. اما با تمام اینها هنوز هم جاده ها جان می گیرند و انسان ها هم در راس حوادث جاده ای هستند.

آمارها را رئیس پلیس راه استان اصفهان در ابتدای تیرماه امسال به روز کرده و گفته، واژگونی و برخورد تک وسیله‌ای به عنوان بیشترین نوع تصادفات شناخته می‌شود و به ترتیب سهم 33 درصدی و 26 درصدی را در این استان به خود اختصاص داده است.

حرف بازهم حرف سرهنگ اصغر زارع است  که سه ماه پیش، هشداری داد که ظاهراً به حادثه جاده نایین و مرگ 6 نفر از یک خانواده هم قابل ربط دادن است:« با توجه به اینکه فرهنگ‌سازی لازم درخصوص رانندگی بین خطوط و استفاده از چراغ راهنما هنگام تغییر خط ‌های عبوری و اصلاح مسیر انجام شده است، اما همچنان برخی از رانندگان هنگام رانندگی در جاده‌ها نه تنها بین خطوط رانندگی نمی‌کنند؛ بلکه، اقدام به تغییر مسیرهای ناگهانی بدون استفاده از چراغ راهنما می‌کنند.این موضوع، منجر به بروز تصادف و جان باختن هموطنان می‌شود، براساس تحلیل انجام شده بر کاربران ترافیک طی فروردین‌ماه سال جاری، علت 15 درصد از تصادفات تغییر مسیر ناگهانی است و سومین رتبه علت تصادفات در فروردین‌ماه سال جاری استان اصفهان را به خود اختصاص داده است.»

سالی 15 هزار و 500 جانباخته

روزی 43 کشته، سالی بیش از 15 هزار و 500 جانباخته، رقمی درشت و هولناک در نتیجه حوادث رانندگی  است و وقتی وحشتناک تر می‌شود که تعداد مجروحان را نیز به آن اضافه کنیم؛ مرگ و میرهایی که خستگی و خواب آلودگی با 39 درصد بیشترین علت آن است و در رتبه‌های بعدی عدم رعایت حق تقدم اغلب در راه‌های فرعی و روستایی، عدم توانایی در کنترل وسیله نقلیه بیشتر ناشی از سرعت غیر مجاز، تجاوز و انحراف به چپ، تغییر مسیر ناگهان و نقص فنی و سایر دلایل قرار می گیرند.

همین عوامل باعث شده که در سال های اخیر حوادث جاده ای بعد از بیماری های قلبی و غروقی و سرطان، قرص و محکم، رتبه سوم مرگ و میرها را به خود اختصاص دهد اما آنچه که اهمیت دارد برای سرطان و بیماری های قلبی همه روزه تبلیغات می شود اما برای ایمن سازی جاده ها و بالا بردن استانداردها طرح ها همواره خاک می خورد و چیزی در چنته کسی وجود ندارد. به همین خاطر است که تنها چیزی که از این جاده ها و انسان‌های بی‌احتیاط سوار بر خودروهای بی‌کیفیت، عایدمان می شود مرگ و معلولیت است.