مرضیه غفاریان: ظاهراً قرار نیست پرونده کی روش در ایران بسته شود. با اینکه چندی پیش هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال رأی به ابقای دراگان اسکوچیچ روی نیمکت تیم ملی ایران داد ولی شواهد امر و زمزمه هایی که هر از گاهی درخصوص تغییر این سرمربی کروات به گوش می رسد نشان می دهد هیچ بعید نیست شخص دیگری به غیر از او همراه ملی پوشان راهی قطر شود. چه توقعی غیر از این داریم وقتی قرار است همه چیزمان به همه چیزمان بیاید؟

وقتی مهدی تاج با وجود حواشی فدراسیون فوتبال در زمان صدارت او بر این مجموعه که بیشتر آنها هم مربوط به ماجرای مارک ویلموتس بود، دوباره کاندیدای ریاست فدراسیون شد و وقتی درکمال ناباوری صلاحیت او برای نشستن دوباره بر این مسند تأیید شد، چرا نباید انتظار داشته باشیم که روزنامه «ایران ورزشی» از احتمال حضور دوباره کارلوس کی روش روی نیمکت تیم ملی ایران همزمان با بازگشت تاج خبر دهد؟ چرا باید از آغاز مذاکرات با این پیرمرد پرتغالی انگشت به دهان بمانیم آن هم در حالی که هنوز نه خانی آمده، نه خانی رفته؟

هنوز برنده مجمع انتخاباتی 8 شهریور مشخص نشده اما طبق نوشته روزنامه دولتی «ایران ورزشی»، مذاکرات با سرمربی اسبق تیم ملی ایران آغاز شده، گیریم که هنوز وارد جزئیات نشده باشند، اصلاً هم مهم نیست کی روش قول داده این بار با «گاردی بازتر» نسبت به اهالی فوتبال کشورمان و «رقمی غیر قابل باور» سکان هدایت ملی پوشان ایرانی را در سرزمین شیخ نشین به دست بگیرد، نکته مهم آن است که اگر اینطور که روزنامه وابسته به دولت خبر داده قرار است همزمان با تعیین رئیس فدراسیون، دراگان اسکوچیچ از سرمربیگری تیم ملی برکنار شود، چرا فدراسیون نشین ها همان زمان که بحث تغییر این سرمربی کروات مطرح شد ماجرا را به بعد از تعیین رئیس این مجموعه موکول نکردند و اسکوچیچ در سمتش ماندگار شد؟

اگر همانطور که عنوان شده کی روش به پیشنهاد جانشینی این سرمربی کروات پاسخ مثبت داده و حتی بدهی مالیاتی فدراسیون به او پس از سه سال پرداخت شده تا دیگر مشکلی برای بازگشت به کشورمان نداشته باشد، چرا باید در این مدت این همه هزینه برای سفرها و برنامه های اسکوچیچ پرداخت شود درحالی که هیچ بعید نیست نهم شهریور به بعد مربی دیگری (بخوانید کی روش) به جای او به عنوان سرمربی فوتبال ایران معرفی شود؟ مگر نه اینکه اردوی بعدی ملی پوشان قرار است 21 شهریور برگزار شود، آن هم با حضور نفرات داخلی، پس چه لزومی دارد که سرمربی ای که هنوز مشخص نیست خودش همراه با کاروان ایران در قطر حضور داشته باشد برای تماشای بازی لژیونرهای ایرانی عازم کشورهای خارجی شود؟

فقط سه ماه تا شروع حساس ترین تورنمنت فوتبالی جهان فرصت داریم و هنوز اندر خم یک کوچه ایم. یک روز بحث تغییر سرمربی تیم ملی به میان می آید، روز دیگر رأی به ماندن او در سمتش می دهند اما هنوز دست افراد رأی دهنده در این خصوص پایین نیامده خبر می رسد ماندگاری سرمربی سابق دوامی نخواهد داشت چرا که افرادی که حکم ابقای او را صادر کردند خود در آستانه تغییر و تحول هستند. اینجاست که باید گفت ماجرای فوتبال ما با داستان ناصرالدین شاه و آرایشگر فرنگی اش مو نمی زند و «به راستی همه چیزمان به همه چیزمان می آید».