رئیس اتحادیه صنف فروشندگان نوشت‌افزار تهران با اشاره به اینکه امسال نوشت‌افزار افزایش قیمت ۲۰ تا ۳۵ درصدی داشته است، گفت: در روزهای اخیر تیتری دست به دست می‌شد که برای خرید نوشت‌افزار یک دانش‌آموز دبستانی حداقل باید یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان هزینه کرد! این خبر درست نیست.

زمان زیادی تا آغاز سال تحصیلی نمانده؛ طبق اعلام آموزش و پرورش، امسال آموزش کاملا به صورت حضوری خواهد بود و از دوم مهر مدارس و دانشگاه‌ها باز خواهد شد. در این روزهای باقیمانده تا شروع سال جدید، تکاپوی خانواده‌ها برای تهیه لوازم التحریر بیشتر شده است. درباره وضعیت بازار نوشت‌افزار، قیمت‌ها و استقبال مردم با «موسی فرزانیان»، رئیس اتحادیه صنف فروشندگان نوشت‌افزار تهران، گفت‌وگوی کوتاهی داشتیم. رئیس اتحادیه صنف فروشندگان نوشت‌افزار تهران در گفت‌وگو با همشهری آنلاین با تاکید بر اینکه به هیچ وجه در صنف نوشت‌افزار گرانفروشی نداریم، معتقد است که امسال عرضه و تقاضا تقریبا برابر است و مردم استقبال خوبی از بازار داشته اند.

وی همچنین با اشاره به اینکه امسال نوشت‌افزار افزایش قیمت ۲۰ تا ۳۵ درصدی داشته است، گفت: در روزهای اخیر تیتری دست به دست می‌شد که برای خرید نوشت‌افزار یک دانش‌آموز دبستانی حداقل باید یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان هزینه کرد! این خبر درست نیست. برای یک دانش‌آموز دبستانی اگر بخواهید یک نوشت‌افزار معمولی حداقلی را تهیه کنید می‌توانید حدود ۳۰۰ هزار تومان هزینه کنید.

گفت‌گوی با وی در زیر بخوانید.

آقای فرزانیان، امسال نسبت به سال‌های گذشته، نوشت‌افزار چند درصد گران شده است؟

بازار نوشت‌افزار هم مانند سایر کالاها متاثر از تورم عمومی بوده و امسال با توجه به نوع کالا می‌شود گفت تورمِ از ۲۰ تا ۳۵ درصد را در این بخش شاهد هستیم. مداد و بعد از آن پاک‌کن بیشترین افزایش قیمت را داشته و افزایش قیمت خودکار کمتر بوده و دفتر هم افزایش قیمتی بین ۲۰ تا ۲۵ درصد داشته است.

به نظرتان، گرانی تاثیری در کاهش تقاضای خرید نوشت‌افزار خواهد داشت؟

در مورد گرانی، ابتدا باید بگویم که صنف ما نسبت به بقیه صنف‌ها تقریبا عقب‌تر بوده و ما به هیچ وجه گرانفروشی نداریم و گرانی‌ای که از آن صحبت می‌شود متاثر از تورم عمومی است و گرانفروشی نیست. تحت تاثیر شیوع کرونا و تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها ۲ سال صنف نوشت‌افزار تعطیل بود و تنها با ۲۰ درصد ظرفیت کار کرد و در این مدت، صنف ما عملا رو به نابودی رفت. الان بعد از ۲ سال مدارس باز شده و کارخانه‌ها تولید خود را افزایش داده‌اند و مغازه‌ها هم در حال خرید جنس هستند که بتوانند عرضه و تقاضا را جواب بدهند. مردم ۲ سال تقریبا خرید جدید نداشتند و هر چه از قبل در خانه داشتند را مصرف کردند، اما به نظر می رسد امسال تقاضا وجود دارد و مردم در حال خرید هستند و پیش‌بینی هم می‌کنیم عرضه و تقاضا برابر باشد.

تولیدات داخلی پاسخگوی نیاز بازار است؟ در مورد کیفیت نوشت‌افزار ایرانی هم صحبت می‌کنید؟

یک‌سری اقلام مانند مداد، پاک‌کن و تراش و دفتر در داخل در حال تولید است و تولیدکنندگان با تمام ظرفیت در حال تولید هستند تا در این زمینه کمبود نداشته باشیم. اما در مورد بعضی اقلام مانند ماژیک سیاست‌ها طوری بوده است که واردات آن ممنوع شده است و چون تولید داخل هم نداریم در این زمینه کمبود وجود دارد. در رابطه با کیفیت هم کیفیت تولیدات داخلی قابل قبول و جوابگوی نیاز مصرف‌کننده است و با توجه به سرمایه‌گذاری‌ای که روی تولیدات داخلی شده امیدواریم کیفیت محصولات ما روز به روز ارتقا پیدا کند تا رضایت مردم بیشتر به دست آید.

برآوردی از حداقل هزینه اقلام اصلی نوشت‌افزار دارید؟

نوشت‌افزار در مقایسه با اقلام دیگر تورم کمی داشته. در روزهای اخیر تیتری دست به دست می‌شد که برای خرید نوشت‌افزار یک دانش‌آموز دبستانی حداقل باید یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان هزینه کرد! این خبر درست نیست. برای یک دانش‌آموز دبستانی اگر بخواهید یک نوشت‌افزار معمولی حداقلی را تهیه کنید می‌توانید حدود ۳۰۰ هزار تومان هزینه کنید. از آنجایی که در صنف ما تنوع زیاد است اگر بخواهید لوازم‌التحریر بهتری تهیه کنید رقم بالاتری باید بپردازید اما باز به این رقم‌ها نمی‌خورد و ممکن است این رقم دو برابر شود. درمجموع، شما می‌توانید با ۳۰۰ هزار تومان برای یک بچه دبستانی لوازم‌التحریر با کیفیت معمولی بخرید. اگر بخواهید با کیفیت بهتر بخرید ممکن است این رقم تا ۴۰۰ هزار تومان و ۵۰۰ هزار تومان بالا برود.

برآوردی از قیمت نوشت‌افزار خارجی دارید؟

در اقلامی مانند خودکار ۸۰ درصد تولید ما تولید داخلی است و ۱۵ تا ۲۰ درصد خارجی است. مداد و پاک‌کن هم اکثرا ایرانی است. اما اگر دنبال برندهای خاص باشید که از قدیم در بازار بودند گران‌تر هستند. از بُعد دیگر، یک‌سری اجناس اصلا تولید داخل ندارند و وارداتی هستند مانند اتود، مغز اتود یا لاک غلط‌گیر یا ماژیک که تولید ندارد و واردات آن ممنوع است و یک‌سری اجناس دیگر مانند وسایل هنری و طراحی هم که ممنوع شده و تولید داخل ندارد و بلاتکلیف مانده. مثلا واردات مداد ممنوع شده اما زیرمجموعه آن ۲۰-۳۰ قلم کالا قرار دارد. این وضعیت باید سر و سامان پیدا کند و مدیریت شود. چون اولا دانشجویان و دانش‌آموزان در تهیه آن با مشکل مواجه هستند و مهم تر اینکه چون ممنوع هستند به صورت قاچاق وارد می‌شوند که باعث می‌شود گران و بعضا بی‌کیفیت در بازار عرضه شوند. در مورد چنین اقلامی ما در حال مذاکره با وزارت صمت هستیم تا واردات قانونی داشته باشند و قیمت‌ها کنترل شود و مردم متضرر نشوند.