دریا قدرتی پور: به روز نبودن ماشین آلات، نبود تکنولوژی مناسب، عدم فرآوری و نبود حمایت از تولید کنندگان. قصه پررنجی است که باعث شده سنگ های اصفهان به شکل خام به کشورهای دیگر صادر شود و ارزش افزوده ای برای این استان نداشته باشد. مسئله ای که چندی پیش هم از زبان رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران مطرح و او در این باره اظهار تأسف کرد و خام فروشی را تیرخلاصی دانست که بر پیکره صنعت اصفهان زده می شود.

به گفته سهل آبادی عدم حمایت از تولیدکنندگان، تضاد و تناقض زیادی نسبت به حمایت از تولید ملی دارد و به عنوان سنگ بزرگی پیش پای صنعت اصفهان به شمار می رود.

این در حالی است که اصفهان، قطب صنعت کشور نامیده می شود و اکنون منابع عظیمی از سنگ تزیینی را در دل خود دارد. اما آنچه تا اکنون عاید این استان صنعتی شده است، صادرات سنگ خام استخراج شده ای است که امکان فرآوری آن در داخل وجود ندارد؛ موضوعی که صنعت سنگ اصفهان را با تهدیدات جدی روبه رو کرده است.

شاهد این مدعا هم وجود 400 معدن فعال از سنگ های تزیینی در استان اصفهان است که تنها 30 درصد از آنها استخراج شده و مابقی به شکل خام صادر می شود.

این در حالی است که به گفته کارشناسان این صنعت، سنگ پتانسیلی بالقوه برای جایگزینی نفت و همتراز با این محصول گرانبهای صادراتی است. اما به این خاطر که تولیدکنندگان و فعالان سنگ ناتوان از به روز کردن ماشین آلات فرسوده خود هستند این صنعت تا کنون نتوانسته آنطور که باید و شاید خودش را نشان دهد.

تولیدکنندگان فرآوری سنگ در اصفهان در حال حاضر تنها با 60 درصد ظرفیت فعالیت می‌کنند. این در حالی است که در سوی دیگر ماجرا به دلیل افزایش کرایه‌های حمل‌و‌نقل و همچنین نبود نیروی متخصص در حوزه بازرگانی بین‌المللی صادرات سنگ اصفهان آنطور که باید و شاید رونق ندارد.

هم اکنون صادرات سنگ اصفهان بیشتر به عراق انجام می‌شود و این صنعت جایگاه پررنگی در بازار سایر کشورها ندارد در حالی که با وجود معادن غنی که در اصفهان وجود دارد اگر تحت حمایت باشد می‌تواند در بازارهای بین‌المللی هم حرفی برای گفتن داشته باشد.

مشاور کمیسیون معدن اتاق بازرگانی اصفهان، درباره روال صادرات به کشور همسایه می گوید: «بازرگان عراقی به ایران می‌آید و سنگ اصفهان را به ریال خریداری کرده و خارج می‌کند؛ آماری که توسط گمرک اعلام می‌شود به عنوان آمار صادرات سنگ دقیق نیست. آماری که گمرکات اعلام می‌کنند از ارزش واقعی که به فروش می‌رسد بیشتر است. با این حال می‌توان گفت که بیش از 85 درصد صادرات سنگ فرآوری‌شده به عراق است.»

به گفته این کارشناس با اینکه طی سال های گذشته اتاق بازرگانی اصفهان تلاش های زیادی برای صادرات سنگ اصفهان کرده اما همچنان تعداد افرادی که به اروپا صادرات سنگ داشتند حتی به 20 نفر هم نمی‌رسد و این بخاطر هزینه های بالای بازاریابی است.

تعداد کم بازرگانان بین المللی و همچنین هزینه های بالای بازاریابی از جمله نکاتی است که به گفته مشاور کمیسیون معدن اتاق بازرگانی اصفهان باعث شده چندان در صادرات سنگ های تزیینی اصفهان موفق نباشیم.

اما در عین حال این کارشناس معتقد است که رفع تحریم ها، ایجاد مراودات بین المللی، رفع محدودیت های نقل و انتقال های بانکی و فعال شدن دیپلماسی های اقتصادی و همچنین حمایت از استارتاپ ها در صنعت سنگ و تکمیل زنجیره های تولید بین معدن کارخانه و بخش بازرگانی و فروش، حمایت از تولیدکنندگان برای بازسازی ماشین آلاتشان و... می تواند نقطه های روشنی برای برداشته شدن سنگ از پیش پای صنعت سنگ اصفهان باشد.