کد خبر: ۲۵۵۸۲۶
تاریخ انتشار: ۲۰ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۸:۳۹

دریا قدرتی پور: 5 سال پیش قرار بود «ایران» لباس کهنه را از تنش درآورد و چندین دهه بعد از تولدش لباس نو بپوشد اما هنوز بر تن این سینمای قدیمی شهر لباس تازه دوخته نشده است.

آوار، پایان تراژیک و سکانس آخر زندگی سینمایی بود که نیم دهه پیش در پی مشخص نبودن مالکان آن روی پرده این سینما رفت. سینمایی که مردم اصفهان با آن خاطره بازی می کردند و در چشم چهارباغ جا داشت.

پیشینه تخریب «سینما ایران» به دی‌ ماه سال 1396 بر می گردد؛ زمانی که نیمی از این سینما تخریب شد و هشت ماه بعد از آن در شامگاه دوم شهریور 1397 به طور کامل ویران شد تا داغ نبودش بر تن نصف جهان بنشیند. از آن روز، غبار فراموشی روی آوار بر جای مانده از ویرانی یکی از قدیمی ترین سینماهای اصفهان نشسته و کسی سراغی از آن نمی گیرد.

اولین زمزمه های طرح تخریب این سینما با اعتراضاتی روبه رو شد. از جمله کسانی که به شدت با تخریب این سینما مخالفت کردند حوزه هنری و در رأس آن مدیر وقت امور سینمایی حوزه هنری اصفهان، بود.

اما این سینما سرانجام با وجود همه جنجال‌های بی‌پاسخ، به تلی از خاک تبدیل و اصفهان شاهد یک تخریب نا به ‌هنگام دیگر شد. این سینما از سوی حوزه هنری به بنیاد شهید فروخته شده بود تا بعد از بازسازی به شکل سینمایی مدرن دوباره عرض اندام کند اما دیری نپایید که به بانک دی فروخته شد. در آن زمان البته جمشید فروتنیان، مدیر روابط عمومی کشوری بانک دی تأکید کرد که این سینما دیگر در تملک بانک دی نیست و شرکت عماد به عنوان یک خریدار شخصی، سینما ایران را از بانک دی خریداری کرده است.

با پیدا شدن مالک خصوصی برای سینما ایران، او قصد کرد تا این سینما را تخریب کند و پس از درخواست مالک برای تخریب سینما اعتراضات زیادی نسبت به این موضوع اتفاق افتاد که به دنبال آن حسن رحیمی، دادستان  عمومی و انقلاب وقت اصفهان با اظهار بی اطلاعی از علت تخریب سینما ایران،  این موضوع را بیشتر به یک بده بستان بین دو سیستم اداری تشبیه کرده بود.

در کنار این اعتراضات واکنش غلامرضا جهانگیری، صاحب این سینما هم منتشر شد که در آن زمان تأکید کرده بود «سینما ایران، سینما می‌ماند». او به صراحت اعلام کرده بود که می‌خواهیم سینمایی مدرن بسازیم.

اینکه چگونه بانک دی این مکان با ارزش فرهنگی را در کمترین زمان ممکن فروخته و اینکه چطور شورای شهر اصفهان در دور قبلی باز هم در زمانی کوتاه و شائبه بر انگیز، مجوز تخریب سینما و ساخت مجموعه «کمال» که بخش زیادی از آن به مجتمع تجاری و پاساژ اختصاص دارد را صادر نمود سئوالاتی است که در همان زمان بی پاسخ ماند. سئوالاتی که پای شهردار منطقه یک را هم به میان کشیده بود و گرچه شهردار این منطقه منکر امضای دستور تخریب این سینما به دلیل احداث ایستگاه مترو شد و ادعا کرد که در زمان صدور نامه اصلاً شهردار این منطقه نبوده اما با تمام این شبهه ها سینما تخریب شد.

حالا بعد از گذشت نیم دهه از تخریب سینما ایران و با وجود همه جنجال‌های بی پاسخی که این اتفاق در خود دارد، هنوز تلی از خاک در محل تخریب سینما به چشم می خورد و شایعات حاکی از آن است که این  بخش از اصفهان قرار است بالاخره با کاربری تجاری ساخته شود و گرچه بخش کوچکی از آن هم قرار است به سالن سینما اختصاص یابد اما کاربری‌های تجاری در طرح‌های زمین غالب است.

اما در حالی که سرانه فرهنگی اصفهان به اندازه کافی ناچیز هست و از سویی مطابق قانون، کاربری های اماکنی مانند سینماها فرهنگی بوده و امکان تغییر آن به کاربری های تجاری مجاز نیست؛ با این اوصاف، چرا قرار است بر روی ویرانه های سینما ایران پاساژ یا هر سازه دیگری با کاربری تجاری ساخته شود؟ و به طور کلی تکلیف بازگرداندن سینما ایران به مجموعه سینماهای شهر به قصد افزودن به سرانه فرهنگی چه خواهد شد؟

این سئوالی است که سخنگوی ششمین دوره شورای اسلامی شهر اصفهان در گفتگو با «نصف جهان» به آن پاسخ داده است. علی صالحی سینما ایران را جزو دارایی های ارزشمند و مؤثر برای شهروندان دانسته و گفت: «اعضای شورای شهر برای حفظ سرانه فرهنگی به ویژه مکان های فرهنگی که دارای قدمت هستند با حساسیت بیشتری نگاه می کند. او از وعده های جذابی صحبت می کند که در رابطه با این سینما داده شد اما همچنان بلاتکلیف مانده است.»

صالحی با اظهار خشنودی از اینکه مجموعه هایی که شهرداری اقدام به بازسازی آنها کرده دارای ظرفیت های دو برابری شده و این نشان می دهد که شهرداری می تواند با نگاهی ویژه به اماکن فرهنگی آنها را از بن بست خارج کند می گوید: «ما اعلام آمادگی می کنیم که این فضا را از بن بست خارج کنیم و شهرداری و مدیریت شهری ضلعی از مذاکرات این مجموعه باشد تا از این وضعیت درآید.»

او در پاسخ به اینکه از سینما ایران خرابه ای بیشتر نمانده و این موضوع چهره شهر را در خیابانی که چشم اصفهان به شمار می رود زشت کرده است و در این زمینه آیا تدابیری اندیشیده شده یا خیر می گوید: «شهرداری به طور کلی به ساختمان های تخریب شده و بلااستفاده تذکرات و اخطارهای قانونی می دهد و به مالک این محل هم اخطارهای لازم داده شده است.»

حالا 5 سال از زمان ویران کردن سینما ایران گذشته است و تار و پود حفاظ هایی که برای پوشاندن خرابی های این سینما بر دیوارها کوبیده شد گسیخته شده و تن پودر شده «ایران» از پشت این حفاظ ها مشخص است، نخاله هایی که بدون تکلیف باقی مانده است.

حالا این سینما با انبوهی از سئوالات بی پاسخ بلاتکلیف مانده است به نظر می رسد مالکان این مکان فرهنگی که دیگر نمی توان نام سینما را بر آن گذاشت، باید هرچه سریع تر خود را در مقابل افکار عمومی تسلیم و به سئوالات ریز و درشت در این زمینه پاسخ دهند و لباس نویی بر تن این مکان بپوشانند. مکانی که اگر کاربری قبلی را پیدا نکند قصه پر غصه ای خواهد داشت. سینمایی که در دل خیابان پرتردد و شلوغ چهارباغ تنها پوسته ای از آن باقیمانده است و هنوز در کمای مطلق است.

 

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰
پربیننده ترین
ویدئو
آخرین اخبار