دریا قدرتی پور: با وجود اینکه گرانی ها خیلی وقت است سر به فلک کشیده اما همچنان دامنه تجملات در مراسم ازدواج جوانان کم نشده است و خانواده ها به هر دری می زنند و دستشان را توی پوست گردو می گذارند تا بتوانند تجملات بیشتری را به مراسمشان گره بزنند.

با این حساب و با توجه به رشد روزافزون هزینه‌های سرسام‌آور، تشکیل خانواده همچنان سایه تجملاتی خود را بر روی خانواده‌ها گسترده است که دیگر برگزاری یک ازدواج آسان به رؤیا تبدیل شده است. به گفته کارشناسان خانواده همین تجملات است که ازدواج را به کما برده و باعث شده آمار تشکیل خانواده نسبت به قبل پایین بیاید.

بسیاری از کسانی که در این گرداب تجملگرایی دچار می شوند خودشان هم فلسفه این همه ریخت و پاش را نمی دانند اما می خواهند به هر ترتیبی که شده جشنی به قیمت گران را برای خود ترتیب بدهند. فریده، یکی از آنهاست. او دانشجوی ارشد جغرافیاست و حدود سه سالی است که عقد کرده و به این علت که همواره می خواسته جشن عروسی در خوری داشته باشد، هنوز موفق به این نشده اند که با همسرش زیریک سقف برود. به قول خودش از یک طرف دوست دارد که زودتر به سر و سامان برسد و از سویی دیگر تجملات زیادی که در رؤیاهایش پرورانده نمی گذارد که به نتیجه درست برسد.

در مقابل او زهره 26 ساله و دانشجوی داروسازی است؛ او به شدت از این دوگانگی گله‌مند است و می‌گوید: «خیلی‌ها به ناچار به این ریخت و پاش‌ها تن می‌دهند و جای بسی تعجب دارد که خودشان هم نمی‌دانند برای چی؟!» او در مورد توقعات عجیب و غریب بعضی خانواده‌ها به تجربه تلخ دوستش اشاره می‌کند و می‌گوید: «چرا باید بخاطریکسری تشریفات بیش از حد و چشم و هم‌چشمی‌های فامیلی، زمان نامزدی دختر و پسر آنقدر طولانی شود که باعث حرف و حدیث فامیل و دلسرد شدن دختر و پسر و دست آخر جدایی‌شان شود!»

ناصر که به تازگی وارد روند تأهل شده، هزینه‌های اصلی مراسم را شامل لباس عروس، کت و شلوار داماد، سرویس طلا، حلقه، تالار عروسی، سفره عقد، گل‌آرایی، میوه، شیرینی، پذیرایی‌های مختلف در سالن، آرایشگاه، عکاسی و فیلمبرداری، سیستم صوتی و ارکستر، تزیین ماشین، کیف و کفش عروس، دسته گل عروس و موارد پیش بینی نشده مختلف دیگر می‌داند و می‌افزاید که هزینه‌های جانبی مانند حضور عاقد برای تکمیل فیلم، کارت دعوت، یادبود عروسی و البته سفر ماه عسل نیز به تنهایی مبلغ قابل توجهی می‌شوند.

به گفته سیده محبوبه موسوی، جامعه‌شناس علت این همه تجملات و چشم و هم چشمی ها در زمینه ازدواج که هر روز به رسم و رسوم های من درآوردی مجهز می شود، گسترش شهرنشینی و توسعه ارتباطات است که رفته‌رفته سبک زندگی انسان‌ها را دستخوش تغییرات فراوانی کرده به طوری که در اثر این تغییرات همه مسائل جامعه تحت‌الشعاع آن قرار گرفته است.

وی از تشریفات و تجملات به عنوان یک صنعت پیشرفته برای به اختیار گرفتن انسان‌ها و مخصوصاً جوانان نام می برد و می گوید: «تجملگرایی انسان‌ها در طول زمان تابع شرایط مختلفی است و این شرایط بیشتر از هر چیزی خود را در مناسبات خانوادگی افراد نمایان می‌کند. اگر پیش از این مردم به سنت‌ها پایبند بوده و مراسم‌ مختلف را در منزل خود یا منزل یکی از اقوام برگزار می‌کردند، رفته رفته این نوع برگزاری مراسم جای خود را با تالارهای عروسی عوض کرد و در حال حاضر نیز این تالارها به باغ‌های مجلل تبدیل شده‌اند که اجاره کردن چنین باغ‌هایی برای عروسی از عهده تمام جوانان خارج است.»

حالا خانواده‌ها به بهانه آبروداری ماشین‌های آنچنانی و لوکس برای مراسم جشن عروسی سفارش می‌دهند، هتل‌های معروف را اجاره می کنند و در خرید جواهرات و لباس‌های گرانقیمت و پر زرق و برق از هم پیشی می‌گیرند، در نوع آرایش عروس و ست کردن لباس عروس با رنگ آرایش چهره و رنگ موهای عروس کلی با هم کلنجار رفته و حتی در مورد رنگ روبان‌های میز و صندلی‌های تالار عروسی و بسیاری از نکات ریز که اصلاً به چشم نمی‌آید، دوست دارند حرفی برای گفتن داشته باشند تا مبادا یکی از مهمانان حرف و حدیثی در مذمت عروسی بر زبان آورده و آنها را شرمنده کند.

افزایش لاکچری‌های ازدواج و تشریفات بیش از حد و اندازه تا جایی پیش رفته که برخی خانواده‌ها که در دنیای مد و تشریفات غرق شده‌اند دیگر نه به ازدواج ساده و کم ‌خرج اعتقاد قلبی دارند و نه از موضع خود برای برپا کردن مراسم پرخرج و خیره‌کننده کوتاه می‌آیند.