کد خبر: ۲۶۵۷۹۳
تاریخ انتشار: ۰۹ بهمن ۱۴۰۱ - ۰۸:۵۲

خورشید کیایی: دارویار طرحی که قرار بود نقطه پایانی بر کمبودهای دارویی در کشور بگذارد حالا خودش به درد کمبود نقدینگی دچار شده است؛ طرحی که در مرحله اولیه اجرا جوانمرگ شد و به نظر می رسد در سال آتی هم پاسخگوی مشکلات دارویی کشور نباشد.

خبر تلخ کمبود نقدینگی دارویار را به تازگی رئیس سازمان غذا و دارو اعلام کرد؛ خبری که خیلی ها را به این اندیشه فرو برد که با آزادشدن ارز و کمبودهای دارویی معلوم نیست در سال آینده وضعیت درمان به کدام سمت و سو برود.

تأمین داروی کشور تا قبل از آزادسازی نرخ ارز، با معضل تأمین ارز ترجیحی دست به گریبان بود و امروز هم بعد از آزادسازی نرخ ارز، درد اصلی آن «نبود نقدینگی» است؛ به طوری که گفته می‌شود میزان تسهیلات پرداختی به صنعت بابت تولید داروهای داخلی باید دو تا سه برابر و در داروهای وارداتی باید حداقل پنج برابر سال گذشته باشد. اما مشکل آنجاست که در کنار افزایش نیاز به نقدینگی، تزریق اعتبار از سوی سازمان‌های بیمه‌گر و همچنین سازمان برنامه و بودجه هم کاهش یافته و همین موضوع، «پایداری» در بازار دارویی کشور را با چالش جدی مواجه کرده است.

حالا طرحی که با هدف اصلاح سیاست های ارزی در حوزه دارو کلید خورده بود چنان در گرداب مشکلات گرفتار آمده که به نظر می رسد ثبات دارویی و آسایش بیماران به مخاطره افتاده است.

واقعیت این است که در سال آینده سه ردیف بودجه در سازمان غذا و دارو که یکی از آنها اعتبارات دارویار بوده است با کاهش شدید مواجه شده است، به این ترتیب طرحی که تا امروز هم به واسطه کمبود بودجه درست اجرا نمی شد و اجرای کامل آن به سال آتی واگذار شده بود نقش برآب شده است. بنابر چشم اندازی که تصور شده خیلی ها چشمشان آب نمی خورد که این طرح سال آتی بتوانند از پس مشکلاتی همچون کمبود و گرانی داروها برآید.

مسئله ای که چندی پیش هم سید علی فاطمی، نایب رئیس انجمن داروسازان ایران به آن اشاره و با انتقاد از اینکه بودجه ای که سازمان غذا و دارو برای دارو پیش بینی کرده چیزی میان 105 تا 110 هزار میلیارد تومان است اما چیزی که سازمان برنامه و بودجه در لایحه بودجه ارائه کرد، خیلی ناچیز و حتی کمتر از بودجه سال جاری است، گفته بود: 69 هزار میلیارد تومان اصلاً جوابگوی نیاز دارویی کشور نیست و شاید حدود 60درصد نیازها را پاسخگو باشد؛ این یعنی فقط نصف سال آینده را با این بودجه می‌شود سر کرد.

رئیس سازمان غذا و دارو نیز به همین اندازه نگران است. به گفته سیدحیدر محمدی، علت کمبودهای دارویی این است که نقدینگی و سرمایه در گردش ما ثابت مانده، اما نیاز به آن پنج برابر شده است؛ بنابراین، اگر بخواهید با همان نقدینگی قبلی دارو را تأمین کنید، می‌توانید یک‌پنجم داروهای وارداتی را تأمین کنید.

به اعتقاد این مقام مسئول تنها راهکاری که می تواند مشکلات دارویار را حل کند موافقت بانک مرکزی جهت پرداخت تسهیلات ارزی پنج ماهه به صنایع داروسازی کشور است.

به عقیده محمدی این موضوع می تواند در زمینه تأمین نقدینگی مورد نیاز دارو و ایجاد ثبات در بازار دارویی کشور که بعد از آزادسازی نرخ ارز، رشدی قابل توجه داشته و به 120 هزار میلیارد تومان رسیده است راهگشا باشد.

با تمام اینها عده زیادی از کارشناسان و فعالان بازار دارو آینده امیدوارکننده ای را در این عرصه متصور نیستند. آنها می گویند: تا قبل از آزادسازی نرخ ارز، مشکل تأمین ارز ترجیحی داشتیم، اما امروز بعد از آزادسازی نرخ ارز، مشکل اساسی‌مان نقدینگی است. بازار دارویی ما در سال 98 حدود 28 هزار میلیارد تومان بود. سال 99 بالغ بر 35 هزار میلیارد تومان و سال 1400 بالغ بر 65 هزار میلیارد تومان بود و برای امسال برآورد ما از بازار دارویی حداقل 120 هزار میلیارد تومان است، زیرا در بخش داروی تولید داخلی 30 الی 40 درصد ارزبری داشته‌ایم که اگر آن را تبدیل به نیمایی کنیم،‌ مشخص است که نیاز به نقدینگی رشد قابل توجهی داشته است و این موضوع در حوزه داروهای وارداتی که به گفته رئیس سازمان غذا و دارو در حوزه داروهای وارداتی که 100درصد ارزبر هستند، باتوجه به میزان ارزبری، افزایش نیاز به نقدینگی بسیار بالاتر بوده است.

بنابراین در حال حاضر درد اصلی صنعت دارو، نیاز به رشد نقدینگی است که باید تأمین شود وگرنه معلوم نیست در سال آینده با توجه به گرانی روز به روز داروها به چه درد بی درمانی دچار شود؟

 

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰
پربیننده ترین
ویدئو
آخرین اخبار
پرطرفدارها