مرضیه غفاریان: درخشش دو گلر ملی پوش سپاهان و پرسپولیس این دو تیم را در اوج نگه داشته است. نیازمند با سیوهای فوق العاده اش در سپاهان و بیرانوند با رکوردزنی در مهار پنالتی و کلین شیت هایش در پرسپولیس، تأثیر بسزایی در قرار گرفتن این دوتیم در کورس قهرمانی داشته اند.

اما بازگشت این دو دروازه بان از پرتغال به ایران و تأثیر مهم آنها در موفقیت تیم هایشان فقط یک روی سکه این ماجراست. روی دیگر این است که نقش نیازمند و بیرانوند در جریان امتیازگیری این دو تیم به اندازه ای پررنگ بوده که می توان مسابقات سپاهان و پرسپولیس در سال های اخیر را به دوران قبل و بعد از حضور این دو گلر ملی پوش در چهارچوب دروازه تیمشان تقسیم کرد.

پرسپولیس که استارت قهرمانی های متوالی اش در لیگ برتر همزمان با خریدن علی بیرو زده شد فقط یکسال بعد از جدایی این بازیکن توانست به این روند ادامه دهد و فصل گذشته در حالی سکوی نخست را به رقیب دیرینه اش واگذار کرد که عملکرد متزلزل جانشینان بیرانوند در پرسپولیس اثر انکارناپذیری در این موضوع داشت. سپاهان هم که هفت سال متمادی است در کسب عنوان قهرمانی لیگ ناکام مانده پیش از افزودن نیازمند به ترکیب تیمش در یک قدمی سقوط از این رقابت ها قرار گرفته بود اما بعد از حضور نیازمند در سپاهان بود که دوباره طلایی پوشان اصفهان به کورس مدعیان جام بازگشتند. سپاهانی ها هم فصل گذشته همچون پرسپولیس به دلیل جدایی گلر ملی پوش خود و ضعف عملکرد جانشینانش از رسیدن به جام قهرمانی بازماندند.

حالا با پایان دوری این دو دروازه بان از تیم های سابق خود و بازگشت دوباره آنها به پرسپولیس و سپاهان، روزهای خوب فوتبال هم به این دو تیم همیشه مدعی روی آورده است. عملکرد درخشان نیازمند و بیرانوند در جمع طلایی پوشان اصفهان و سرخپوشان، امید را در دل هواداران بی شمار این دو تیم زنده کرده است اگرچه خوفی همراه با این رجا هم در دل این فوتبالدوستان جوانه زده است؛ ترسی که از این آگاهی نشأت می گیرد که این وصال و حضور علی بیرو و پیام نیازمند در تیم های محبوبشان همیشگی نخواهد بود. آنها از این هراس دارند که با اتمام مأموریت این دو گلر ملی پوش در حفاظت از قفس توری سپاهان و پرسپولیس چه سرنوشتی در انتظار این تیم ها خواهد بود؟ گیریم که نه نیازمند مصدوم شود و نه آسیب دیدگی بیرانوند دوباره عود کند، فرض را هم اگر بر آن بگذاریم که این سنگربانان تا آخر عمر فوتبالیشان در سپاهان و پرسپولیس ماندنی شوند باز هم این سئوال پیش می آید که آیا این مدعیان قهرمانی، فکری برای جایگزین کردن دروازه بانانی مطمئن به جای این گلرهای ششدانگ خود کرده اند؟ آینده سپاهانِ پساپیام و پرسپولیس بعد از علی بیرو تضمین شده است؟

اصلاً چرا راه دور برویم؛ در همین 9 بازی پیش رو اگر این دو گلر با پیش آمدی غیر منتظره همچون مصدومیت یا محرومیت از همراهی تیمشان بازبمانند تکلیف چه خواهد بود؟ پاسخ مشخص است و نیازی به شرح هم ندارد. کافی است بازی پرسپولیس در برابر ون پارس و صعود دشوار این تیم تهرانی در مصاف با تیم دسته یکی اصفهان در جام حذفی و همچنین برد 2 بر یک شاگردان یحیی در نبرد با صنعت نفت، قعرنشین لیگ را که هر دو در غیبت علیرضا برگزار شد را به یاد بیاورید تا به روشنی روز، آینده پرسپولیس بدون مرد شماره یک تیم ملی در ذهنتان مجسم شود. درباره سپاهان هم همین ماجرا صادق است.

حقیقت این است که این دو تیم مدعی، بیش از حد به نیازمند و بیرانوند متکی شده اند. آنها یا سنگربانان مطمئنی برای جانشینی این دو گلر باکیفیت خود روی نیمکت ندارند و یا اگر دارند با میدان ندادن به آنها در بازی های راحت تر فرصت کسب تجربه را از آنها گرفته اند. گلری که ششدانگ باشد اگر به نیمکت دوخته شود اعتماد به نفسش هم پایین می آید و نتیجه آن هم از روز، روشن تر. سپاهان و پرسپولیس برای فرار از تکرار تاریخ تلخ یکی دو سال گذشته خود باید از همین حالا و پیش از آنکه دیر شود دست به کار شوند. این ماجرایی است که بارها به آن پرداخته شده و محدود به این دو تیم مدعی هم نمی شود؛ معضلی است که گریبان اکثر تیم های لیگ برتری و حتی مدافع عنوان قهرمانی را هم گرفته است. اهمیت آن هم وقتی بیشتر جلوه می کند که فراموش نکنید دروازه تیم ملی ایران نیز از قفس توری همین تیم های لیگ برتری تغذیه می شود.