دریا قدرتی پور: بیش از 90 درصد از باغات سیب اصفهان در شهرستان سمیرم واقع شده اما در شهرستان‌های شهرضا، دهاقان، تیران و کرون، کاشان نیز برخی باغ‌های سیب با مساحت های کمتر وجود دارد.

عطر و طعم سیب سمیرم همواره شهره بوده است و باغ های سرخ و زرد قطب باغداری استان اصفهان همیشه سهمی از صادرات سیب به کشورهای حاشیه خلیج فارس را به خود اختصاص داده اند.

در حال حاضر 10 درصد از سیب کشور در باغ های شهرستان سمیرم تولید می شود و طبق پیش بینی ها برداشت سیب پاییزه که در اواخر شهریور در باغ های اصفهان آغاز شده و تا نیمه آبان ادامه دارد حدود 90 درصد افزایش داشته است.

طبق گفته های رئیس امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان، بارندگی مناسب سال گذشته و به دنبال آن افزایش میزان آب قابل دسترس باغ های سیب پس از گذراندن یک دوره طولانی کم آبی و همچنین رعایت اصول باغداری سیب از جمله هرس و تغذیه مناسب باعث افزایش میزان عملکرد باغ های سیب در سالجاری شده است.

هم اکنون سطح کل باغ های سیب استان 20 هزار و 407 هکتار است که از این مقدار 18 هزار هکتار به سیب های زرد و قرمز پاییزه و بقیه به ارقام گلاب بهاره و پاییزه اختصاص دارد که از این میزان امسال 224 تن سیب برداشت شده است.

اما با وجود افزایش سطح زیرکشت سیب و رشد برداشت ها در سال جاری نمی توان از خسارات ناشی از سرمای دیررس بهاره و همچنین گرمای هوا در تابستان امسال گذشت؛ مساله ای که به اعتقاد مدیر جهاد کشاورزی سمیرم باعث شده که امسال با کاهش تولید مواجه باشیم.

گرچه سخنان مصطفی طایی دقیقاً نقطه مقابل پیش بینی های رئیس امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان است اما آنطور که به نظر می رسد سرمای دیررس بهاره و همچنان گرمای بی سابقه هوا در تابستان امسال پاشنه آشیل باغات سمیرم بوده است.

در کنار این مساله به گفته کشاورزان این منطقه، حضور واسطه ها و دلالانی که به قیمت پایین از کشاورزان و باغداران سیب خریداری می کنند و با قیمت بالا به مشتریان و مردم عرضه می کنند نیز از دیگر مشکلاتی است که سیب سمیرم را نشانه گرفته و به بی رغبتی باغداران دامن زده است.

اینها همه در حالی است که در حال حاضر 18 هزار و 500 هکتار از سیب ممتاز و درجه یک در سمیرم وجود دارد که در صورتی که تولید آن در مسیر درست خود قرار گیرد می‌تواند منجر به درآمدزایی و اشتغال زایی بالایی در شهرستان سمیرم شود. اما اگر نگاهی به این شهرستان 94 هزار نفری بیاندازیم به خوبی متوجه می شویم که اثرات اقتصادی این تولیدات بسیار کمتر از میزان انتظار بهره وری از این سرمایه تولیدی است.

در این رابطه جای خالی نظارت و بازرسی سازمان جهاد کشاورزی به وضوح مشهود است. اداره جهاد کشاورزی سمیرم به عنوان متولی بخش کشاورزی و مدافع باغداران می‌تواند نسبت به قانونمند کردن عرضه سیب از باغات برای به حداقل رساندن ضرر و زیان کشاورز اقدام کند اما به دلیل عدم هماهنگی و وحدت کشاورزان فرصتی ایجاد شده که دلالان با حداقل قیمت سیب را از تولید کنندگان خریداری کنند. در واقع دلالان همیشه در کمین نشسته اند تا محصول کشاورز را با قیمت اندک خریداری و به قیمت چند برابر بفروشد و در حقیقت درآمد اصلی به جیب اینها می رود. در این میان سازمان تعاون روستایی که مسئولیت خرید توافقی محصول کشاورزان را به عهده دارد بسیار دیر به خرید وارد می شود.

گرچه مشکلات سیب سمیرم تنها به همینجا ختم نمی‌شود، و نبود کارخانجات تولید وسایل و لوازم بسته بندی سیب مانند سبد، شانه و گراف در این شهرستان مشکلات دیگری را نیز برای کشاورزان این منطقه ایجاد کرده است.

از سویی نبود صنایع تبدیلی و سیاست های صادراتی مناسب نیز باعث شده که باغداران مجبور به دورریزی بخشی از محصولاتشان شوند.