سيلاب مرگبار اخير در مناطقي از شمال غرب و غرب کشورمان بار ديگر موجب شد بسياري از هموطنانمان از خود بپرسند ملاک دولتمردان براي اعلام عزاي عمومي چيست و به راستي چه حادثه اي با چه ابعادي موجب مي‌شود چنين تصميمي اتخاذ شود؟

سئوالي قديمي که از ديرباز مطرح بوده و هر بار که حادثه‌اي بزرگ به وقوع مي‌پيوندد، تکرار مي‌شود. حوادثي از جنس زلزله، سيل، رانش زمين و حتي تصادف قطار که در کشور حادثه خيزي چون ايران به کرّات رخ مي‌دهند و تکرار مي‌شوند. با اين ملاحظه که در زمان رحلت بزرگان کشور يا موارد خاص مانند فاجعه منا نيز اعلام عزاي عمومي يا سوگواري همگاني به مانند بسياري از کشورهاي ديگر در دستور کار قرار مي‌گيرد.

اين سئوال زماني پر رنگ تر مي‌شود که مي‌بينيم برخي حوادث مانند حادثه فروريختن پلاسکو به اعلام عزاي عمومي گره مي‌خورند و بعضي ديگر، هرچقدر که دردناک و جانکاه باشند هم، در نهايت به اعلام عزاي عمومي در يک استان منجر مي‌شوند و تصميمات سراسري برايشان اتخاذ نمي‌شود. مثل حادثه دردناک برخورد دو قطار در سمنان که از هر نظر فاجعه بار بود اما چون به عزاي عمومي منجر نشد، به تغيير در پخش برنامه هاي تلويزيوني و اتخاذ تدابير مشابه منجر نشد و گلايه هايي به دنبال داشت.

اين در حالي است که جداي اين موارد، مدت زماني که براي عزاي عمومي در نظر گرفته مي‌شود، تعطيل بودن يا نبودن ادارات و مراکز عمومي و ديگر تدابيري که براي اجراي آن اتخاذ مي‌شود هم محل ترديد بسياري قرار دارد و به طور کلي، کسي نمي‌داند که چه رويداد و حادثه‌اي «عزاي عمومي» به دنبال خواهد داشت و چه عزاي عمومي اي، با تعطيلي و تدابير ويژه همراه خواهد بود و چه رويداد و حادثه اي، خير.

اين ابهامات همگي ريشه در مشخص نبودن ساز و کار اعلام اين مناسبت خاص دارند؛ ساز و کاري که نه تنها مبهم است، که گاه ممکن است سليقه‌اي به نظر برسد. مثل اعلام عزاي عمومي در کشورمان به مناسبت درگذشت «هوگو چاوز» رئيس جمهور ونزوئلا که مستمسک دولتمردان براي اتخاذ اين تصميم، «قدرشناسي از وي و احترام به ملت ونزوئلا» اعلام شده بود، نه ابراز همدردي با ايشان.

ما عزاداري و سوگواري را شيوه‌اي براي يادبود درگذشتگان، طلب مغفرت کردن براي ايشان و ابراز همدردي با بازماندگان مي‌دانيم که اگرچه از ديد بسياري از مردم بديهي است و واکنش هاي گسترده عمومي به سيلاب مرگبار اخير در دنياي مجازي نيز گواه آن مي‌باشد اما ظاهراً براي دولتمردان و ديگر مسئولان کشورمان حل نشده است. اين را مي‌شود از تعيين نشدن و سکوت عجيب ايشان در قبال تعيين شاخص هاي اعلام عزاي عمومي و درجات آن دريافت که موجب مي‌شود هربار که حادثه اي بزرگ در جايي از کشورمان رقم مي‌خورد، از خود بپرسيم چرا عزاي عمومي اعلام نشد يا تفاوت اين حادثه با فلان حادثه که تصميم متفاوتي برايش گرفته شد، چيست؟