نبود امنيت شغلي از يک طرف و قراردادهايي که هيچ رنگ و نشاني از قانون اداره کار ندارند از سوي ديگر، روح فردي که به انجام کار مشغول است را مي آزارد. اما در اين بين اداره کار با اطلاع از اين شرايط و قوانين موجود هرساله براي خود احکام جديدي تصويب

مي کند که کارگر بايد چنين باشد و کارگر بايد چنان باشد و زماني که فرد از محيط کاري خود و کارفرماي خود شاکي است به جاي جانبداري از فرد آسيب ديده، طرف ديگر را مي گيرد و فرد را به ارائه مستندات و چه و چه فرا مي خواند. حال با اين تفاسير بايد ياد کنيم از روز کارگر که گذشت ويا زنده نگه داريم خاطره کارگري را که حقوق خود را با تأخير چند ماهه دريافت مي کند؟شايد بايد ياد کنيم از دولت خدمتگزار، تدبير واميد، دولت اميد اعتماد و ثبات، مردم سالاري، دولت معيار و... قرار است از کدام دولت ياد کنيم؟! 

به درستي لفظ کارگر به چه کسي اطلاق مي شود؟

کارگر، در لغت به معناي کار کننده و کسي که در کارخانه يا کارگاه کار مي‌کند و مزد مي‌گيرد است، که در مقابل کارفرما قرار دارد.

از نظر حقوقي «کارگر کسي است که به هر عنوان در مقابل دريافت حق‌السعي اعم از مزد، حقوق، سهم سود و ساير مزايا به درخواست کارفرما کار مي‌کند».

بر پايه تعريف حقوقي کارگر، معيارهاي تشخيص کارگر از ديگر شاغلان بدين شرح است:

داشتن شخصيت حقيقي: کارگر بايد شخصيتي حقيقي باشد و نه حقوقي.

دريافت حق‌السعي(مزد) از کارفرما: کارگر بايد به ازاي کاري که مي‌کند حق‌السعي دريافت کند.

تبعيت از کارفرما: کارگر بايد از ديگري در انجام کار تبعيت کند، يعني کسي که براي انجام کار از کسي دستور نمي‌گيرد و به صورت مستقل براي خود کار مي‌کند کارگر به شمار نمي‌آيد.

با اين احتساب کارمندان بخش هاي خصوصي ونهادهايي که مستقل از دولت عمل مي کنند را بايد کارگر نام گذاشت، زيرا اين تعاريف آنها را نيز در بر مي گيرد.

حال پرسشي که مطرح مي شود نه براي گرفتن حق طبيعي، که براي نشان دادن اين موضوع است که تا چه ميزان اداره کار وامور اجتماعي استان اصفهان نظارت دارد. حق طبيعي هر کارگر است که در روز کارگر تعطيل و از مرخصي اين روز استفاده کند ولي آيا همه کارگران اصفهاني از آن استفاده کردند؟

البته برخي کارگران استان اذعان دارند آنها را قبل از عيد فرستاده اند به مرخصي طولاني مدت!